Carlton NK 2014: Wat moet je nog winnen om publiciteit te krijgen?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Meestal zijn de finales niet de beste wedstrijden van het toernooi en de wedstrijden tot dusver beloofden niet veel voor de finales. Tot ik besefte dat we eerst nog de halve finales kregen, die zijn vaak beter dan de finales.

Het gaspedaal heb ik toen maar iets verder ingedrukt en ben snel, maar ben wel binnen de wettelijke snelheidsregels, naar Almere gereden. In de perskamer was het drukker dan de voorgaande dagen. Ze zullen toch niet allemaal voor de broodjes gekomen zijn? Mijn eigen broodjes heb ik maar verdekt opgesteld en ben de hal ingegaan.

Ik had verwacht dat het rustiger zou zijn dan op zaterdag, maar niet dat het zoveel rustiger zou zijn. Waren we tenminste wel met liefhebbers onder elkaar en was het direct een stuk rustiger in de zaal zonder dat geroezemoes van de zaterdag. Het jeugdtoernooi in de breedtesporthal op de zaterdag was vervangen door een recreantentoernooi voor senioren. Dat scheelde ook weer rondrennende kinderen.

De eerste halve finales waren de gemengddubbels. Gemengddubbels waarin Selena en Samantha lieten zien dat de dame een bepalende rol speelt in de gemengddubbel. Iets waar veel heren nog steeds niet aan willen. Maar als ze dan een gemengddubbel verliezen kwam dat vaak wel doordat de dame aan de overkant van het net beter was dan zijn eigen dame. Het was in ieder geval niet zijn schuld. Aan het einde van de wedstrijd leek het feit dat Samantha een tijd geblesseerd geweest is en nog niet veel training achter de rug heeft de beslissende factor in het verlies van de wedstrijd.

De halve finale herenenkel tussen Mark Caljouw en Eric Pang liet zien dat er toch een verschil zit tussen de energie en aanvalsdrang van de jeugd en het bedachtzamere opbouwen van de gelouterde speler. De andere halve finale tussen Erik Meijs en Dennis van Daalen de Jel was een beetje merkwaardige wedstrijd. Erik had op de zaterdag goed en geconcentreerd spel laten zien tegen Justin Teeuwen, maar op de zondag was daar niet zoveel meer van over. Met name de concentratie was een stuk minder dan op de zaterdag. Dennis won de eerste set met 21-10, in de 2e set herpakte Erik zich won met 21-16. In de 3e set begon hij nog goed, maar kon hij het niet vasthouden en won Dennis, tegen de verwachting van veel toeschouwers in, de wedstrijd van Erik met 21-13.

De mooiste partij van het toernooi was de halve finale dames enkel tussen Gayle Mahulette en Lisa Malaihollo. Beide dames waren er op gebrand deze wedstrijd te winnen. In het programmaboekje was al voorspelt dat de dame met de beste zenuwen de wedstrijd zou winnen. Dat lijkt niet helemaal de waarheid geweest te zijn. Als je op matchpoint tegen een bal op de achterlijn durft te laten lopen heb je wat mij betreft stalen zenuwen. Helaas voor Lisa was het een verkeerde keuze, de bal werd door de lijnrechter uit gegeven en ging Gayle door deze beslissing naar de finale.

Na deze goede halve finale was de finale een stuk minder en met een anticlimax door de opgave van Soraya. De finale bij de heren leverde de verwachte winnaar op. Dennis was duidelijk de mindere in deze partij. Helaas ook weinig spanning in deze partij.

Daarna werden de dames en herendubbel tegelijk gespeeld, op twee banen naast elkaar. Een voor mij merkwaardige beslissing en voor het bestuur van de bond moet dat een pijnlijke beslissing geweest zijn. Ik heb nog nooit bij een groter toernooi meegemaakt dat er 2 finales tegelijk gespeeld werden. Het enige dat is als verklaring kan verzinnen is dat men iets sneller klaar wilde zijn zodat het publiek naar huis kan en op tijd is voor het eten. Als je als bond aangeeft dat de damesdubbel het paradepaardje van je beleid is en op de nationale kampioenschappen je graag aan het Nederlandse publiek wil laten zien hoe goed ze zijn, (want zo vaak zijn ze niet te zien voor het Nederlandse publiek) en de dames spelen dan aan het einde van toernooi en dan ook nog op de baan naast de heren dan doe je iets niet goed.

Een herendubbel waarvan je weet dat er aanvallend gespeeld gaat worden en met veel smashes en goede reddingen, waar in een hoog tempo gespeeld gaat worden. Dan weet je bij voorbaat dat de damesdubbel op de baan ernaast tegen gaat vallen. Hoe goed de dames ook gaan spelen. Het bleek ook. Eefje en Selena hebben goed gespeeld en er was geen sprake van veel spanning in de partij. Dan wordt je aandacht snel naar de baan ernaast getrokken waar meer sprake was van spanning. Daar was inderdaad sprake van spectaculairder badminton en als dan blijkt dat de nummer 1 geplaatsten de plaatsing niet waar lijken te gaan maken gaat de aandacht helemaal naar die baan. Of dat nou terecht is of niet.

De presentator van de dag (Alex Nelissen, -red.) had na iedere finale een kort interview met de winnaar, winnares of winnaars van de betreffende finale. Behalve bij de dames- en herendubbelfinale. Dat versterkte het idee dat men snel klaar wilde zijn en snel naar huis wilde. Het voelde een beetje aan als onrecht naar beide dubbels toe. Maar persoonlijk vond ik het niet erg dat ik iets eerder naar huis. Dan was tenminste op tijd thuis om de uitzending van studio sport te bekijken.

Daar was een mooie, maar korte reportage te zien over de damesenkel. Dat moet wederom een pijnlijk moment geweest zijn voor het bestuur. Studio Sport was al niet met veel materieel naar Almere gekomen en als ze dan ook nog een reportage maken over het damesenkelspel, wat helemaal geen prioriteit heeft in je beleid, en niet over het speerpunt van je beleid, dan moet dat toch een pijnlijk moment zijn. Het bestuur heeft altijd gezegd dat als de resultaten komen de publiciteit vanzelf volgt. We kunnen toch niet zeggen dat als je vijf internationale toernooien op rij wint en de top 20 van de wereld binnen komt je geen resultaten boekt. Wat moet je dan winnen om publiciteit te krijgen?

Op weg naar huis bedacht ik dat behalve de winnares van de damesenkel alle nationale kampioenen in het buitenland spelen. Als Soraya haar plaatsing had waar kunnen maken dan was het zo dat alle kampioenen in het buitenland spelen. Dat vindt ik toch een hele vreemde gewaarwording.

De presentator vertelde Gayle na de finale dat haar naam nu op de beker staat en dat volgend jaar iedereen vergeten is hoe haar naam op de beker terecht gekomen is. Dat moesten we allemaal inderdaad maar doen en het grootste gedeelte van het toernooi maar vergeten. En misschien dat we dan volgend jaar weer terug komen. Ik weet niet of ik zo veel kan vergeten. Mogelijk leest u daar nog van.