Huis-tuin-en-keuken trainer

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Er waren in het algemeen zeer aardige reacties op het stuk en velen hadden interessante op- en aanmerkingen. Joris had het erover dat de meeste talenten wel begonnen bij huis-tuin-en-keuken trainers, Maurits had het over het feit dat er op deze site altijd van topniveau wordt uitgegaan.

Nu hou ik naast badminton ook heel erg van koken. Als ik dat doe wil ik het zo lekker mogelijk maken en het er geweldig uit doen zien. Ik ben geen topkok dus het lukt me vaak niet voor 100% om dat te maken waar ik mijn inspiratie vandaan haal, namelijk de echte topkoks. Maar ondanks dat ik dat niveau niet heb en verbaasd sta over hoe ze zulke dingen kunnen bedenken en ook nog eens maken, kijk en luister ik toch naar hen en niet naar de man in de snackbar om de hoek.

Zo is het ook in onze sport. De huis-tuin-en-keuken trainer haalt de inspiratie van HT&K-trainers/docenten en veel te weinig van de echte toptrainers. Ook al komen er echte toptrainers dan heb je het probleem dat ze vaak hun stof 'toegankelijk' moeten maken voor de bijscholingen in Nederland. Dit is niet iets wat ik niet alleen heb horen zeggen maar zelf heb moeten doen in die keren dat ik zelf voor de bijscholing stond.

Mijn eerste opzet stuurde ik naar een bevriende trainer waar ik wel eens dingen mee besprak. Die stuurde het terug met de opmerking dat dit veel en veel te moeilijk was en dat ik een flink aantal stappen terug zou moeten doen. Ik ken ook twee andere Deense trainers die bijscholingen hebben gegeven. Ze gaan in Denemarken door als trainers uit de middenklasse, beter dan gemiddeld maar zeker geen toptrainers. Ook zij klaagden over het niveau van de deelnemers en dat ze ter plaatse het niveau naar beneden moeten bijstellen.

Juist omdat de HT&K-trainer vaak de eerste lijn trainer is voor en van talent is het belangrijk dat deze weet hoe het er uit ZOU moeten zien. Hij of zij hoeven het niet zelf te kunnen, maar ze moeten wel weten hoe het eindproduct er uit zou moeten zien. De weg naar het zelf kunnen is erg lang maar de weg naar het herkennen is vrij kort en eenvoudig. Als ik weer even de link maak naar het koken dan is het voor iedereen eenvoudig het je voor te stellen. Je kijkt naar een programma op TV en je ziet hoe geweldig het eindproduct er uit ziet. Vaak heb je niet de juiste spullen om het voor 100% hetzelfde te maken maar met de spullen die je hebt ga je aan de slag om er zo dicht mogelijk bij in de buurt te komen.

En net als in de badminton schrijf ik nooit op hoeveel ik er van iets in moet doen. Ik maak geen kopie van wat hij maakt, ik maak mijn eigen interpretatie van wat hij maakt. Op bijscholingen zeg ik dan ook vaak: probeer niet de tweede Ron Daniëls te worden maar de eerste jezelf, dan voeg je iets toe want als tweede Ron Daniëls zal je het waarschijnlijk niet echt goed doen.

Vaak is me gevraagd wat er nu precies verkeerd is aan de opleidingen in Nederland en het antwoord is vrij eenvoudig. Er wordt niet geleerd na te denken en een eigen mening te vormen. Je moet voorgekauwde dingen leren en als je dat goed doet dan slaag je. Als je tegenspreekt dan zak je. Dit zie je ook terug op de bijscholingen. Het maakt niet uit wat je zegt, want je komt overal weg mee. Er is bijna niemand die zijn kop boven het maaiveld durft uit te steken, bijna iedereen is onzeker en vooral bang om wat doms te zeggen. Het is de Nederlandse verschuilmentaliteit, het wordt van bovenaf opgelegd door docenten en nationaal coaches die zelf niet bepaald het 'goede' voorbeeld geven.

Voor Harm van Schaik zelf moet het wel heel erg herkenbaar zijn, want ook hij kreeg meer vragen dan antwoorden tijdens zijn drie weken bijscholingsverblijf op Oro. Wij gaan je niet vertellen hoe het moet, we gaan je laten ontdekken hoe jij het zou moeten doen. Het is ook niet voor niets dat veel van de reacties op zijn stukje komen van trainers die op Oro actief zijn. Het zijn de nieuwe denkers als het gaat over opleidingen en training geven en het is niet makkelijk, want je staat vaak alleen (andere durven niets te zeggen of hebben geen mening). Hier is het verplicht een mening te hebben en verschuilen is geen optie, als je dat wel doet dan val je door de mand en daar hebben we natuurlijk ook een paar voorbeelden van want niet iedereen kan, wil of durft op de Oro-manier te werken.

Uit de trainersopleiding van Denemarken gebruik ik totaal niets meer van wat ik aan badmintonstof heb geleerd. Toch is de opleiding heel erg goed geweest, want de manier waarop ik heb leren denken over onze sport heeft voor mijn ontwikkeling gezorgd en is iets wat ik nog steeds elke dag gebruik. Het leren van badmintonstof is een momentopname en dus tijdgebonden. Iets wat 10 jaar geleden helemaal top was, is vandaag iets wat je niet meer zou gebruiken. Het is manier waarop je over je sport hebt leren denken die je toestaat dingen weg te gooien en nieuwe dingen te ontwikkelen. Dat is het meest belangrijke in een opleiding en iets waar HT&K-trainers veel meer mee zouden moeten werken.

Een van de leuke voorbeelden is Huynh Nhut Duong. Een paar jaar terug was het een verlegen meisje uit een land waar je leert je mond te houden en te doen wat je wordt verteld. Vorig jaar schakelde ze over van speler naar een trainersopleiding en binnen een jaar heeft ze zich ontwikkeld naar een aankomend elitetrainer. Ze is een goede tweede divisie speler in Denemarken en heeft dus de technische vaardigheden, maar nu krijgt ze ook de juiste mind-set.

En haar laatste twee stukken over de ontwikkeling van het damesenkelspel laten zien wat dat doet met een trainer. Harm heeft er van geproefd in de drie weken dat hij de bijscholing deed en als ik nu lees wat hij schrijft en wat hij vertelt in de reacties dan zie je dat deze manier van denken ook bij hem is aangekomen, terwijl hij afgelopen zomer vooral heel veel twijfel had over alles.

Ik hoop met dit schrijven een beeld heb kunnen scheppen over het feit dat ook een HT&K-trainer moet weten hoe het eindproduct er uit moet zien en dat dus een HT&K-opleiding met algemene kennis niet voldoende is. Je moet vanaf de eerste dag van een opleiding het ambitieniveau neerzetten. Misschien niet voor de trainer maar wel voor de spelers waar hij mee gaat werken. Het materiaal voor zo'n opleiding is er al op dit moment, maar de organisatie is er nog niet aan toe en dus moet je naar Denemarken als je zo wil leren werken en denken.