Ondanks A Clear Future zie ik nog wel een aantal donkere wolken hangen
Onderweg naar Almere bleek dat het hart niet alleen rond Sinterklaas vol verwachting klopt. De kwartfinales van de zaterdag schapen veel verwachting voor de halve finales en finales van de zondag.
Jij het nieuws, wij een tikkie!
In de perskamer aangekomen viel mij een merkwaardig gegeven op. Op de zondag zijn er meer journalisten en fotografen en is er minder publiek. Gisteren was het niet veel publiek en op de zondag was er nog minder publiek. Het was heel stil in de hal. In de breedtesporthal was er net als vorig jaar een toernooi.
Waren er gisteren jeugdspelers, vandaag waren er senioren. Maar het leek er op dat ook deze spelers, net als de jeugdspelers van gisteren liever in hun eigen hal bleven. In tegenstelling tot gisteren hebben de wegblijvers vandaag wel wat gemist. In de eerste ronde van de dag speelde Mark Caljouw tegen Eric Pang. Vanaf het begin van de wedstrijd was duidelijk dat Eric Mark heel serieus nam. Eric was vanaf het begin van de wedstrijd geconcentreerd, daar waar hij gisteren nog wel eens wilde verslappen deed hij dat vandaag niet. Dat kon ook niet, want Mark bleef heel goed bij en Eric kon zich geen fouten veroorloven. De wedstrijd werd uiteindelijk beslist doordat Mark een het einde van de wedstrijd twee ballen uitsloeg.
De andere halve finale in de herenenkel ging tussen Erik Meijs en Nick Fransman. In deze wedstrijd was er minder spanning. Nick is het toernooi steeds beter gaan spelen en Erik had weer last van de spanning die hij vorig jaar ook had tijdens de halve finale. Hij kan dan niet de rust in zijn spel brengen die nodig is, hij maakt daardoor te veel onnodige fouten.
In de halve finales van de damesenkel werd al snel duidelijk wie de betere spelers waren. Ook in de andere halve finales was duidelijk wie de betere spelers waren. Alle halve finales gingen in twee games. Tijdens andere toernooien is het vaak zo dat de halve finales de betere partijen zijn en dat de finales dan een beetje tegenvallen. Vandaag is het echter andersom. De beste partijen van het toernooi zijn dit keer de finales.
Te beginnen met de gemengddubbel. Jorrit de Ruiter en Samantha Barning nemen het op tegen Jacco Arends en Selena Piek. Jorrit en Samantha winnen de 1e game. Jacco en Selena winnen de 2e game en de 3e game lijkt halverwege de game naar Jorrit en Samantha te gaan. Samantha heeft de controle over de wedstrijd, maar als Jacco en Selena Samantha de tactiek iets wijzigen raakt ze controle kwijt en gaat de wedstrijd alsnog naar Jacco en Selena. De titelverdedigers houden hun titel. De wedstrijd duurt bijna een uur en het tijdschema wordt al een beetje opgerekt.
Daarna spelen Eric Pang en Nick Fransman de finale van de herenenkel. Waar in de meeste voorbeschouwingen werd voorspeld dat Eric de titel heel makkelijk zou kunnen verdedigen blijkt in de halve en hele finale dat Eric serieus aan de bak moet. Was Mark Caljouw in de 2e game al dicht bij winst, Nick Fransman pakt de 1e game van Eric. Hij pakt al snel een voorsprong en geeft deze niet meer weg. In de 2e game is dat andersom, daar pakt Eric een voorsprong en geeft die niet meer. In de 3e game lijkt Eric dezelfde tactiek te willen gebruiken. Hij wil graag een voorsprong pakken en dan de wedstrijd aan de goede kant uit willen spelen.
Het valt op dat Eric vanaf de ene kant van de zaal veel meer ballen op de achterlijn uitspeelt dan vanaf de andere kant. Dat lijkt mij te maken te hebben met tocht in de zaal en niet met de vaardigheden van Eric. De bal die Eric slaat op 10-5 wordt uit gegeven op de achterlijn en dat geeft Nick de mogelijkheid om terug te komen in de wedstrijd. In plaats wisselen van speelhelft op 11-5 komt Nick terug tot 11-9. Maar daarna komt Eric aan de goede kant en zet hij nog een keer aan en wint uiteindelijk met 21-13. Maar Mark en Nick hebben dit jaar al duidelijk gemaakt dat Eric zijn 8e nationale titel niet zomaar kan komen ophalen volgend jaar. Deze wedstrijd duurde een uur, ook deze partij rekte het tijdschema behoorlijk op.
In de partij daarna was er minder spanning. Soraya de Visch Eijbergen was de bovenliggende partij in het damesenkel en won ook van Gayle Mahulette. Vorig jaar moest Soraya nog opgeven met een blessure. Dit jaar is Gayle net hersteld van een blessure en heeft te veel trainingsachterstand en te weinig wedstrijdritme om dit soort wedstrijden te winnen. De wedstrijd duurde toch nog 40 minuten. Dit kwam het tijdschema niet te goede. Het was inmiddels 17.00 uur geworden en een deel van het publiek ging naar huis. Een aantal mensen heeft de afspraak dat ze zondagavond op tijd thuis zijn voor het eten. Er was al niet veel publiek en als er dan nog een deel naar huis gaat blijft er wel heel weinig publiek over. Over de gehele zondag was er niet veel sfeer in de hal. Het valt ook niet mee om in veel te grote zaal sfeer te maken. Er was weinig applaus en er waren weinig aanmoedigingen voor de spelers. Dit verdienen de spelers niet. Zeker op de zondag werd er goed gespeeld en dan is het jammer voor de spelers en het publiek dat het zo sfeerloos is.
Een kleinere zaal zou veel meer recht doen aan de spelers en het publiek. Maar ik ben bang dat we de komende jaren nog in deze hal zitten. De bond gaat er alles aan doen om onze sport te promoten, maar dit is geen promotie van onze sport. Zeker als je 's avonds de beelden terug ziet op Studio Sport en je ziet een bijna lege zaal.
De laatste partijen van de dag waren de heren en damesdubbel. Net als vorig jaar werd de damesdubbel, wat het paradepaardje en het beoogde en gewenste promotiemiddel van de bond is, als laatste in het programma gezet en dan ook nog naast de herendubbel. Als je HET promotie middel van de bond gaat inzetten als het grootste deel van het publiek al naar huis dan doe je iets wat ik niet begrijp. Ook ik had de afspraak dat ik tijd thuis zou zijn voor het zondagavond diner en heb niets mee gekregen van de dubbels. Helaas.
Terugrijdend naar huis overdenk ik dat ik zondag goed badminton gezien heb, maar dat de afstand tussen nationale selectie en de subtop van badmintonnend Nederland steeds groter wordt en de nationale selectie klein wordt. Mocht er iemand uit wegvallen, om wat voor reden dan ook, er een groot probleem is om die leemte te vullen.
Ondanks A Clear Future zie ik nog wel een aantal donkere wolken hangen.
QR-code voor dit artikel
Smashing vecht voor elk punt tegen nummer drie DKC
De spelers van Smashing namen het op tegen DKC. Ze mochten afreizen naar Den Haag om het op te nemen tegen de nummer drie in de…
11 november 2024
DKC pakt thuis zes punten tegen Smashing
Zaterdagavond 9 november speelde DKC thuis tegen Smashing. Bij de line-up werd duidelijk dat DKC over de vaste dames kon…
11 november 2024
Smashing pakt na een felle strijd twee punten tegen Duinwijck
Afgelopen zaterdag speelde Smashing voor een volle zaal tegen meervoudig landskampioen Duinwijck. De herendubbel van Duinwijck…
4 november 2024
DKC scoort in Wateringen
Zaterdag was het tijd voor de clash tussen de badmintonners van VELO in Wateringen en DKC. Bij de line-up viel op dat DKC kon…
4 november 2024
Meer artikelen over kwalificatietoernooi
- Overtuigend begin Robin Tabeling en Selena Piek op hun laatste Yonex Dutch Open - Badminton Nederland
- Broederstrijd familie Koppen in kwalificatietoernooi Yonex Dutch Open - Badminton Nederland
- Spannende duels tijdens kwalificatietoernooi NK Badminton 2024 - Badminton Nederland
- Talenten laten zich zien op kwalificatietoernooi NK Badminton 2023 - Badminton Nederland
- Ruud Bosch maakt Oranje-selectie kwalificatie EK Mixteams 2023 bekend - Badminton Nederland