Jorrit de Ruiter vertelt over de grote appel

Na een weekje trainen in Nederland na onze 4,5 week Azië / Australië trip gingen we zondag 14 juli weer het vliegtuig in richting New York, voor de eerste van de twee Noord-Amerika toernooien: de US en Canada Open.
Maak kennis met Kirsten de Wit!
New York is echter niet helemaal New York. Het toernooi pronkt met deze stad als de thuisbasis, maar in werkelijkheid wordt het evenement gehouden op Long Island, op een uur rijden van the Big Apple. De eerste dagen gebruiken we altijd om te trainen en om aan het tijdverschil te wennen. Dat laatste ging prima, het trainen niet echt aangezien ze met tape aangelegde badmintonbanen hadden geïmproviseerd op een indoor atletiek ondergrond. En dat voor een Grand Prix Gold toernooi in het Olympisch kwalificatiejaar. Hopelijk gaan de ogen van de BWF eens open en leggen ze een toernooiorganisatie in het vervolg een boete op vanwege zulke wantoestanden.
Het belangrijkste dan: de wedstrijden zelf. Na een redelijk eenvoudige eerste ronde winst, speelden we in de tweede ronde tegen een koppel uit Taipei. We verloren deze wedstrijd in de laatste 5 punten in de derde game. Volkomen onnodig en zeer teleurstellend, maar wel de realiteit.
Zoals te doen gebruikelijk is er geen tijd om in een teleurstelling te blijven hangen, de badminton rollercoaster staat namelijk nooit stil. Focus op de Canada Open in Calgary van de week erna. Nog even the Big Apple in geweest en genoten van deze bruisende metropool, nieuwe energie opgedaan om zondag weer door te reizen naar Calgary.
Op de Canada Open, een Grand Prix toernooi, hebben we het de afgelopen twee edities tot de finales geschopt. Dit jaar zijn we als vijfde geplaatst en plaatsen we ons via twee zwaarbevochten zeges op de wederom betonnen speelvloer (Hallo BWF!?) voor de kwartfinales. Hierin komen we uit tegen de nummers 1 van de plaatsingslijst Fuchs en Michels. Geen onbekenden, we speelden al twee keer eerder tegen ze en bovendien komen we ze in de Duitse Bundesliga geregeld tegen. Om eerlijk te zijn hadden we in deze wedstrijd op geen enkel vlak iets in te brengen en waren ze gewoon beter. Met 15 en 12 verloren we deze partij en zat het toernooi erop.
Lees de rest van dit artikel op de website van Jorrit de Ruiter.
QR-code voor dit artikel
Verbeter de clubervaring met interactieve touchscreen zuilen
Je weet het vast. In het verenigingsleven draait alles om een ultieme badmintonervaring. Interactieve touchscreen zuilen worden…
24 maart 2025
Nationale selectie Badminton Nederland verhuist naar Westervoort
Westervoort wordt de nieuwe trainingslocatie van de nationale selecties. Per 1 augustus 2025 trainen de selecties van Badminton…
20 maart 2025
Alyssa Tirtosentono: het moment is nu gekomen
Dit is een bericht waarvan ik had gehoopt het pas jaren later te hoeven schrijven, maar het moment is nu gekomen.
16 maart 2025
Almere wint tweede landstitel na zinderende finale tegen Duinwijck
Almere is voor de tweede keer in de historie kampioen van Nederland geworden. In een sfeervol Sportcentrum Landstede in Zwolle…
9 maart 2025