Henk Staats over de eredivisie

Ken je BV Swish al?

Met name in het vrouwendubbel van Josephine en Yvonne en in de mannensingle van Stephan Branderhorst, waren er winstkansen. Maar ondanks de uitschakeling mogen we tevreden zijn. De doelstelling, de play-offs halen, is gerealiseerd. Knap werk van spelers en begeleiding.

Het halen van de play-offs smaakt naar meer. Maar of dat het volgend seizoen weer gaat lukken, is maar de vraag, want de spelers van het team bij elkaar houden, dat gaat zeker niet lukken. De manager van BV Almere, Ernst van Stenus en trainer-coach Rick Prins zijn er druk mee. Vier spelers van het huidige team spelen het volgend seizoen in ieder geval voor BV Almere. Daar heeft u op onze site kennis van kunnen nemen.

En dan de uittocht van eredivisiespelers naar Duitsland. Ik kan mij voorstellen dat spelers het een sportieve uitdaging vinden om in Duitsland te spelen. Er spelen immers veel toppers. Of het nu altijd zo is, dat er ook beter betaald wordt, dat wens ik nog te betwijfelen. Wel is het een voordeel dat de Duitse competitie zo is ingericht, dat het spelen van buitenlandse toernooien nimmer een obstakel is voor de spelers. En dat zullen de spelers, die op de punten jagen voor de ranking, in hun overwegingen om in Nederland of Duitsland te spelen, zwaar laten wegen. Bovendien sluit ik bepaald niet uit dat een aantal spelers een duwtje in de rug krijgt om in het buitenland te gaan spelen. Immers er wordt door Badminton Nederland gesteld:

"Speler moet voor zichzelf een afweging maken wat prioriteit is. Ga ik voor het topsport programma of vind ik het competitie programma (inkomsten club) belangrijker. Het gaat hierbij om welke doelen je wenst te bereiken en welke doelen Badminton Nederland met je wil behalen."

En dan zijn we weer bij de eredivisie. Ik vind het idee van Ted van der Meer om naast play-offs, ook play-outs in te stellen, nog niet zo'n gek voorstel. Dat geeft inderdaad meer spanning en kan zo ingevoerd worden. Zijn oprisping om het aantal teams in de eredivisie weer terug te brengen tot acht en/of een halve competitie te gaan spelen, daar kan ik mij bepaald niet in vinden. Laten we nu eerst eens vijf jaar met tien clubs spelen en op deze wijze proberen de spreiding van de eredivisieteams over geheel Nederland te bewerkstelligen. We hebben namelijk nog steeds geen eredivisieverenigingen uit het oosten en het noorden des lands. En dat zou toch echt wel moeten.

Waar het daadwerkelijk om gaat is dat Badminton Nederland de eredivisie het platform en de uitstraling geeft die de eredivisie verdient. En dat gebeurt onvoldoende. De 'politieke wil' ontbreekt.

Nu heeft een ieder weer een Olympische waas voor de ogen en met al die Olympische ringen gaat dat al gauw over in staar. Alles moet wijken en wordt ondergeschikt gemaakt aan de Olympische ambities. Dan wordt er ook nog geschermd met pre-olympische jaren. Je zou bijna gaan denken dat de OS om de twee jaar plaatsvinden.

De clubs hebben in de afgelopen januarivergadering ingestemd met het voorstel van de LCW om de 18 eredivisie speelronden zonder meer vast te stellen en als de vereniging afspraken heeft gemaakt met spelers over uitzendingen, dan worden die gerespecteerd door Badminton Nederland. Iedereen blij, maar de praktijk is anders en ik herhaal nog maar even kort samengevat "Of je kiest voor topsport of een club". Alsof de clubs de nationale spelers niet voortbrengen! Tja, zijn we er weer ingetuind zou Herman Kuiphof gezegd hebben.

Ondanks de uittocht van spelers die lijkt te gaan plaatsvinden in de eredivisie, vraag ik mij tegelijkertijd af of we het wel als een heel grote ramp moeten kenschetsen. Natuurlijk is een eredivisie met vaderlandse toppers veel leuker, maar aan de andere kant vindt er nu een soort nivellering plaats tussen de clubs. Wellicht wordt het veel spannender aan de boven- en onderkant van de eredivisie. Voorts komen nu de niet-nationale selectie spelers in de schijnwerpers en mogen zich in de belangstelling verheugen van veel clubs. Daarnaast zal een aantal eredivisieclubs dat de nodige pegulanten beschikbaar heeft, ongetwijfeld zorgen voor de import van buitenlandse spelers in onze eredivisie. Dat heeft ook zijn charme. Laten we het eerst maar eens een jaar aankijken, alvorens we tot een revolte overgaan.

Tijdens de laatste competitiewedstrijd moesten opa en oma Staats onverwacht op Lisa en Kingston passen. Maar de laatste wedstrijd tegen TFS'57 wilden we ook niet missen. Dus hebben we deze twee apparaten meegenomen naar Sportcomplex Carl Dekker, alwaar Kingston in slaap viel bij opa op schoot. Na de wedstrijd gauw naar huis en de kleinkinderen in bed gestopt. 's Nachts nog een keer het bed uit wegens een enge droom bij de kleintjes en dan ga je toch merken dat je over een paar maanden een AOW-er bent.

Om half acht 's morgens maakte de driejarige Kingston vervolgens opa wakker. In zijn hand had hij een kopje van een plastic kinderserviesje en hij vroeg aan opa die nog nauwelijks wakker was: "Kopje koffie opa?" Heel lief allemaal, maar ik drink geen koffie.