Het bestuur is gevallen over het Yonex-contract

Ken je BC Trilan al?

Het zal iets minder moeilijk zijn als het niet meer over familie gaat. Dus we kunnen weer vuurwerk verwachten op de blog van Piet, dat doet me goed. En laat ik het er maar even duidelijk bij zeggen: dit is niet ironisch, want ik heb in het verleden vaak aangegeven in e-mails aan Piet dat het moeilijk moest zijn om op deze manier een site te hebben als de kritiek je broer en dus je eigen familie raakt.

Het is een onomwonden feit dat het bestuur is gevallen over het Yonex-contract en ik zeg niet dat Rob Ridder is gevallen maar het bestuur. Rob was alleen maar het gezicht van het contract. Het zijn stuk voor stuk allemaal wijze mannen en ze wisten als geen ander dat het erop of eronder was afgelopen zaterdag. Als er verliezers zijn over zo'n gevoelig onderwerp als het Yonex-contract, dan kan er na een overwinning ook niet echt sprake zijn van een feest. Er zaten namelijk ook 10 afgevaardigden en een voltallig bestuur die dit niet wilden. Ik kan me zo voorstellen dat veel van deze mensen het gevoel hadden van: "Okay het is niet echt geweldig gegaan met het Yonex-contract, maar we zijn er aan begonnen toen het goud leek te zijn. Nu is het shit, maar we moeten wel de zaak afmaken."

Persoonlijk was ik blij toen ik het nieuws vernam. Ik was blij omdat er een aantal badmintonspelers is dat met net zoveel passie deze sport bedrijft als wat als omschrijving zie voor Rob Ridder. Ze zijn in hun passie als oud vuil aan de kant gezet door hun eigen bestuur en technische staf. En kom nou niet met het verhaal dat de technische staf zo hard heeft gevochten voor deze spelers, meneer de bondsdirecteur, want dat is ronduit een leugen.

Aan welke kant zou Rob hebben gestaan als dit hem zelf in zijn beste jaren was overkomen? Zou hij hebben gezegd: "Ja okay jongen, ik zie wel in dat het beter is dat ik stop ook al ben ik Nederlands kampioen en ik zal de nummer twee heer en de beste twee dames ook wel over halen er mee te stoppen voor het belang van de sport. Nee, natuurlijk zou Rob dat nooit hebben gedaan. Hij zou wel gek zijn, want zo zitten topsporters niet in elkaar en Rob was een topsporter.

Over het Yonex-contract heb ik zelf ook al een aantal keer geschreven dat het goed zou zijn als de bond failliet zou gaan. Je bent dan af van de rugzak met stenen. Terwijl Rob nog nabengelt van de ophanging gisteren, lopen er nog een paar hoofdschuldigen vrij rond. Het was voor hen slechts de zoveelste terechtstelling die ze van af de zijlijn hebben mee gemaakt.

Ik zou er een voorstander van zijn om de bondsvoorzitter een betaalde kracht te maken. Daarnaast worden de functies van bondsdirecteur en technisch directeur vrijwilligersfuncties, dan zijn er per direct een stuk minder problemen. De controle is dan op de plek waar die moet zijn met de kwaliteit die je ervan mag verwachten. Om de baan van voorzitter in de handen van een vrijwilliger te leggen, die dit naast zijn fulltime baan moet doen, is onredelijk. Dat was het voor Rob en dat is het voor Ted. En er zijn genoeg vrijwilligers die de functie van de twee directeuren willen overnemen voor een onkostenvergoeding en een paar leuke reisjes. Dan hebben we ook geen Yonex-contract meer nodig, want er komt dan meer dan voldoende geld vrij voor de sport.

Ook de reacties over zulke situaties als nu zullen dan heel anders worden. De argumenten komen weer vanuit de sport en niet meer vanuit allerlei andere belangen die met de sport niet veel te maken hebben.

Ron Daniëls