John Silvertand schrijft een column over Hoensbroek: 'Kapot moe!'

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Als je op het ereschavot mag na twee dagen keihard en veel knokken, dan zou je toch uit je dak mogen gaan, lijkt mij. Nou, dat viel dan tegen, ook al wordt alles uit de kast gehaald om de ceremonie tot het hoogtepunt van het evenement te maken met veel licht en geluid.

De Denen behangen zich met hun nationale vlag en vieren altijd feest. Kirsten van der Valk toonde ook oprechte blijdschap na haar winst in het enkelspel en ook Denise Hall genoot met volle teugen van de terechte winst in het meidendubbel U17 samen met haar Deense gelegenheidspartner Iben Bergstein, maar de rest haalt met (gespeelde?) routine zijn prijs op. Er waren zelfs Belgische prijswinnaars die al op weg naar huis waren! Jammer, want niemand kreeg een prijs cadeau.

Wat een enorm toernooi, zeg. Ruim 500 deelnemers, verdeeld over vier sporthallen op dag één met de U15 als grootste aanbod. Daar liep het tijdschema niet helemaal naar verwachting, zodat het op de kwalificatiedag pas rond 23.00 uur was afgelopen. Toernooidirecteur Maurice Herben: "Daar gaan we zéker naar kijken en het zal ook wel lukken om dat onder controle te krijgen. Tijdens de coach-meeting werd zelfs al overwogen om op de eerste dag een planning te maken tot 21.00 uur, een uur vroeger dan nu. Daar gaan wij heel serieus mee aan de slag. Ook al uit overweging van gezondheid van de speelsters en spelers want dat staat te allen tijde voorop!"

Overigens waren er slechts twee blessures die dwongen tot opgave. Een teken dat de deelnemende jeugd super getraind is! Uit de Belgische maar ook uit de Zwitserse hoek kwam er nog een sneer(tje) waarom Nederland U19 niet voltallig aanwezig was. Nou ja, dat heb je als organisatie niet in de hand, maar het gevolg kan wel zijn dat er bij een volgende editie mensen uit die leeftijdsklasse wegblijven. De organisatie had er zelfs officieuze interlands van willen maken maar allez. Wat wel opviel was dat nogal wat jongelui in oranje jasjes met Nederland op de rug tot vier keer toe opgeroepen moeten worden voordat ze de hal betreden. Dat stoort ook referee Erik Ligtvoet die er wellicht notities van gemaakt heeft.

Gebadmintond werd er echt op Europees topniveau, zowel bij de kleintjes als bij alle klassen die daarboven komen. Wat de U11 liet zien doet vermoeden dat het toernooi er in de aankomende jaren alleen maar sterker op wordt. Geweldig, die inzet en passie maar zeker ook al de techniek bij die lopende meters. Dat die generaties nog jarenlang terugkomen naar Hoensbroek wordt door trainers en coaches volledig bevestigd.

Maar goed, dat weten ze daar bij BC Victoria wel al. Een vlekkeloze organisatie met luisterend oor voor iedereen, zowel spelers als coaches. Ook de stabiliteit van het team spreekt aan. Mensen kennen elkaar al jaren. Dat is ook wel zo belangrijk. Wat ook gewaardeerd wordt is het dubbeltoernooi voor hen die op de eerste dag niet doordringen tot de halve finales. Ook dat en het feit dat op dag drie het teamtoernooi ook nog gespeeld wordt, maakt het voor die jongelui uit zestien landen aantrekkelijk om steeds weer terug te komen. En als die ruim vijfhonderd sporters na afloop niet kapot moe zijn dan weet ik het ook niet meer. De mensen die het evenement mogelijk maken zijn het in ieder geval wel, maar dat met het grootst mogelijke plezier! Over enkele weken volgt de evaluatie nog en dan kan de volgende editie weer opgestart worden.