Blogger Piet Ridder over Piets Visie

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Als ik praat over een ideale Badminton Nederland wereld dan moet ik terugdenken aan mijn Piet's Visie artikel dat ik op 4 december 2010 geschreven heb voor Badmintoninfo.

Daar gaf ik aan dat het mij verstandig leek om op de verschillende deelgebieden van Badminton Nederland werkgroepen op te starten (Topsport, communicatie, organisatiestructuur, PR, breedtesport, Bondsbureau, Trainersopleiding, Internationale toernooien, Badmintonscholen/Academies, SBT etcetera).

In mijn voorstel zou er allereerst één hoofdwerkgroep moeten komen die de probleemgebieden van Badminton Nederland gaat analyseren en beoordelen.

De samenstelling van deze groep is belangrijk. Er is een vaste kern nodig (Voorzitter, iemand uit het bestuur, een afgevaardigde) aangevuld met personen uit betreffende deelgebieden. (Bijvoorbeeld voor de topsportwerkgroep zou je een speler van topniveau zonder Bondscontract en één met zo’n contract kunnen toevoegen).

Deze mensen zouden moeten gaan kijken naar: Zijn er überhaupt problemen en zo ja, waar gaat het goed en waar liggen nog verbeterpunten. Een mooie analyse hiervan is nodig om daarna nieuwe werkgroepen te maken, die ieder een deel van de analyse gaan uitwerken.

Deze werkgroepen zouden dan moeten bestaan uit een aantal experts uit dat specifiek vakgebied. Het mooie van werkgroepen is dat de gewone bedrijfsvoering door kan gaan en dat mensen van deze speciale werkgroepen een vrijbrief krijgen om alles te onderzoeken.

Bij de evaluatiemomenten presenteren de werkgroepen aan elkaar de 'analyses en plannen' en kan er over gediscussieerd worden, onder leiding van de allereerste werkgroep, die de probleemanalyses gemaakt heeft.

Mijn verhaal van toen was redelijk uitvoerig beschreven en om een lang verhaal kort te maken, kwam het erop neer om een ideale Badminton Nederland wereld te creëren zonder even aan de aanwezige poppetjes (medewerkers) te denken.

Als de projectgroep aan het einde van het traject applaus krijgt van het bestuur en afgevaardigden, dan kun je verder borduren en kijken of je met de bestaande bezetting je ideale organisatie kan invullen.

Sommige medewerkers kunnen misschien zo weer ingezet worden, andere medewerkers komen misschien op een surpluslijst.

Het is dan aan het Bondsbestuur om de probleemgebieden aan te pakken, ook al is dat misschien ontslag met financiële nadelige consequenties voor Badminton Nederland. Als je het niet wilt laten door etteren zul je misschien voor een aantal mensen een sociaal plan moeten maken, waarvan Badminton Nederland misschien een aantal jaren op de blaren moet zitten.

Door samenwerkingsverbanden aan te gaan met andere sportorganisaties, kun je misschien synergy bereiken in bepaalde deelgebieden en zou je medewerkers misschien over kunnen plaatsen zonder dat dit nadelige gevolgen heeft voor de compensatie van de medewerker in kwestie.

Bovengenoemd betoog klinkt mij netter in de oren dan de boel failliet laten gaan en iedereen op straat gooien en verder niet meer weten hoe de rest van de Nederlandse badmintonwereld (Verenigingen) met een eventueel faillissement omgaat of handelt.

Dan ben je namelijk als Bond volgens mij 'out of control' en heb je geen middelen meer om de zaak goed aan te sturen of te managen.

groet
Piet