NK Badminton voor het jokzie of voor het echie?

Maak kennis met Flora Wang!

Maar geeft dat ook automatisch het recht je de beste van Nederland te noemen? Volgens de boeken wel en zo gaat het ook de geschiedenis in. We weten helemaal niets van de manier waarop Jan Woltman in 1932 en 1935 Nederlands Kampioen werd, alleen maar dat hij het was. De meeste Nederlanders wisten waarschijnlijk niet eens dat badminton bestond en al helemaal niet dat er Nederlandse kampioenschappen waren.

Zo zullen we over 100 jaar ook kijken naar het toernooitje van afgelopen weekend: een lijst met namen die zich volgens de boeken Nederlands Kampioen mogen noemen. De spelers weten wel beter: ze weten dondersgoed dat ze niet de beste van Nederland zijn en een aantal spelers kennende zullen ze dat ook zeker niet van de hoge toren blazen.

Het is ook niet hun schuld dat de besten er niet bij waren, dat komt wel vaker voor. Door bijvoorbeeld blessure kan in het damesenkelspel de Nederlandse Kampioene niet deelnemen of haar titel verdedigen. Het damesenkelspel was dan ook het enige onderdeel dat niet werd beperkt doordat de sterkste niet konden spelen, want een blessure is een heel legitieme afwezigheid, reden in elke sport. De deelnemer was niet fit om te spelen. Alle andere onderdelen hadden te maken met vervalsing van de titel, het ene onderdeel iets meer dan het andere.

Om de geschiedschrijving een rechtvaardige kans te geven lijkt het me niet meer dan normaal om een uitdagingsweekend te hebben, waarbij de titelhouder kan worden uitgedaagd om te bewijzen dat zijn of haar naam terecht de boeken in gaat als Nederlands Kampioen. Op deze manier doen we niet aan geschiedvervalsing. De speler die het toernooi wint, blijft de winnaar van het toernooi maar de titel gaat naar de winnaar van de challengewedstrijd. Het is niet alleen een eerlijke manier om onze sport ook voor de spelers van de toekomst zuiver te houden, het geeft ook nog eens extra media aandacht. Er is geen enkele andere sport waarbij de nationale kampioenschappen een uitdager kan hebben om de titel te bevestigen.

De regels zijn ook heel eenvoudig: een blessure is geen reden om later te kunnen uitdagen, het kan alleen wanneer de spelers door andere verplichtingen ergens anders moeten spelen. Zoals afgelopen weekend omdat ze zich moeten kwalificeren voor de Olympische Spelen. De uitdaging moet plaatsvinden binnen 45 dagen na het behalen van de titel tijdens het toernooi, zodat beide spelers nog steeds in hun wedstrijdperiode zitten van hun training.

Wordt de uitdaging niet aangenomen, dan krijgt de uitdager automatisch de titel Nederlands Kampioen toebedeeld in de boeken. De wedstrijd moet worden geleid door een erkende scheidsrechter die het doel van de wedstrijd voor aanvang luid en duidelijk bekend maakt aan de spelers en de toeschouwers en de spelers moeten bevestigend antwoorden. Na afloop tekenen de scheidsrechter en beide spelers het wedstrijdformulier en vindt de prijsuitreiking plaats.