Jorrit de Ruiter: 'Topseizoen ten einde'

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Voorafgaand aan het seizoen keek ik al ontzettend uit naar mijn Duitse avontuur. Een nieuwe liga, een nieuwe club, een team met veel verschillende nationaliteiten maar bovenal betere wedstrijden. Aangezien Mülheim pas voor het tweede jaar in de eerste Bundesliga actief was, werd de doelstelling gezet op een 4e plaats. Dat zou al erg goed zijn. Toen we echter in de "winterstop" nog geen wedstrijd verloren hadden en tweede op de ranking stonden, kwam het besef dat we mee konden doen voor de playoffs.

Tot en met de allerlaatste speelronde bleef het zinderend spannend. Eén club was zeker eerste en dus door naar de finale, Berlijn. De andere drie clubs Bischmisheim, Mülheim en Lündinghausen konden zich nog plaatsen voor de laatste twee plekken in de playoffs. Onze laatste wedstrijd in de reguliere competitie speelden we in en tegen Saarbrücken Bischmisheim. Eén punt hadden we nodig, dan waren we sowieso zeker van de playoffs…dachten we. Het werd echter een drama. Iedereen speelde zwaar onder de maat en de spelers van de tegenstander haalden hun absolute topniveau. We werden afgedroogd en bij 4-0 dachten we dat het over was. Toen de teammanager van Bischmisheim naar ons toe liep om de playoffs datum te bespreken, waren we met stomheid geslagen. Waren we dan toch door?? Inderdaad, doordat Lüdinghausen maar met 4-2 won van het al gedegradeerde Gifhorn werden wij door een positiever set gemiddelde derde. Playoff time!

Lees het hele artikel op de website van Jorrit de Ruiter.