Carlton NK 2014: de leeftijd van Joris van Soerland

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Daar leek in het in het begin van de dag niet op. De reis naar het Topsportcentrum verliep in de regen en daardoor kwam ik al niet al te optimistisch gestemd de zaal binnen. De eerste partijen van de dag waren ook niet ook al niet van het niveau waar ik mij op verheugd had. Dan maar letten op de andere activiteiten in de hal. Want daar zijn er genoeg van.

Het valt op dat alle lijnrechters in dezelfde houding zitten. Het lijkt wel of er iets vanaf hangt. Dat blijkt achteraf ook zo te zijn. Ze worden allemaal beoordeeld. Je vraagt je af wat de consequenties van een slechte beoordeling zijn. Mag je dan de volgende wedstrijd niet lijnen, krijg je dan geen finalepartij(moet je wel blij zijn als je een finalepartij krijgt, het lijkt mij niet dat je de wedstrijd het beste kan volgen als je alleen maar een lijn in de gaten moet houden). Er is ook een diploma-uitreiking voor de trainersopleiding en natuurlijk de bondsvergadering met de afgevaardigden. En er wordt veel gepraat, vergaderd en overlegd. Dat is te merken aan een constant geroezemoes in de zaal. Zou ik dan niet de enige zijn de moeite heeft om mijn aandacht bij de wedstrijden te houden?

In de breedtesporthal wordt intussen een jeugdtoernooi gehouden. Daar wordt enthousiast gestreden om de prijzen. Het wordt mij wel duidelijk dat deze spelers nog een lange weg te gaan hebben voordat ze in de topsportzaal kunnen spelen om de prijzen van de nationale kampioenschappen.

Het wordt langzaam tijd om weer eens naar de perskamer te gaan en op zoek te gaan naar de beloofde broodjes. Die zijn er inderdaad. Maar weer eens wordt het cliché bevestigd dat de dingen die je mee maakt op je vakantie in je herinnering altijd beter zijn. Met weemoed denkt ik dan ook terug aan mijn vakantie tijdens de Denmark Open. Weer terug op de tribune merk ik dat het niveau van het spel langzaam beter wordt.

Rond de klok van drieën klinkt het eerste applaus van de tribune. Jessica Ottenhof wint in een spannende wedstrijd van meer dan drie kwartier de wedstrijd van Roxanne Molenmaker. 26-24 in de derde set. De dames zijn beide bijna aan het einde van hun krachten en de verwachting is dan ook dat de tegenstander in de volgende ronde minder moeite zal hebben met de winnares van deze partij, wie het dan ook geweest zou zijn. Dat blijkt ook later op de avond als Jessica met 2 keer 21-7 verliest van Soraya de Visch Eijbergen. Dezelfde Soraya die in haar eerdere singel nog liet zijn waarom voor veel spelers het Nederlands Kampioenschap de spannendste wedstrijd van het seizoen is. Niet het niveau van spelen, maar veel meer de druk van het presteren. Deze druk zorgt er voor dat het normale niveau soms niet gehaald wordt. Dat was in haar partij tegen Manon Sibbald duidelijk te merken. Hopelijk is die druk er nu af en kan ze haar normale niveau weer gaan halen.

Tijdens het toernooi was er de mogelijkheid een Carlton racket te winnen als je het goede antwoord had op de vraag. Op het moment dat Joris van Soerland tegen Mark Caljouw aan het spelen was, kwam de vraag over het geluidssysteem in de hal. "Wie was de laatste Nederlands Kampioen Heren enkel voordat Eric Pang en Dicky Palyama Nederlands Kampioen werden? Was dat Jeroen van Dijk of was dat Joris van Soerland?" Waarschijnlijk heeft deze vraag Joris zo uit zijn concentratie gebracht dat hij verloor van Mark. Want het goede antwoord was uiteraard Joris van Soerland en dat was alweer van 1999 geleden dat hij Nederlands Kampioen was. Er moeten subtielere manieren zijn om iemand op zijn leeftijd te wijzen.

Een pauze in het programma geeft mij de gelegenheid in een bekend wegrestaurant een heerlijk broodje te gaan halen. Normaal heb ik een hekel aan een pauze in het programma nu was ik er wel blij mee. Iedere dag een broodje kroket of een wok maaltijd in een kartonnen doosje in ook niet alles. Met hernieuwde energie op de tribune voor de kwartfinales.

Het stijgen van het niveau heeft zich doorgezet en er is een aantal aardige partijen te zien. De wedstrijd tussen Mark Calouw en Jordy Hilbink is leuk om te zien en Mark wint de partij en staat in in de halve finale. Ook de wedstrijd tussen Dennis van Daalen de Jel en Nick Fransman is een leuke partij. Ook in deze partij verliest de hoger geplaatste speler, in dit geval Nick Fransman.

In het verleden is er al veel gediscussieerd op deze website welke partijen de meeste aandacht trekken. De conclusie toen was dat de herenenkel de meeste aandacht zouden trekken. Ik merk dat dat nu ook weer zo is en dat het onderdeel dat op dit moment het meeste internationale succes oplevert mij de meeste zorgen baart. Het topduo speelt goed, maar er lijkt een groot gat in niveau met de damesdubbels eronder en dat dat gat in de herenenkel minder groot is en dat eronder een grotere groep heren zit die de concurrentie met elkaar aan kan en van een goed niveau zijn. Ik ben benieuwd of dit weer leidt tot een verandering van koers van de badmintonbond of dat ze de enkelspelers nog steeds geen prioriteit vinden.

De weg terug naar huis verloopt zonder regen. Dit en de laatste partijen van de zaterdag geven mij weer enige hoop voor de zondag. Dus ben ik er zondag weer en neem ik gewoon broodjes mee van thuis. U leest nog van mij.