Servicetraining en voetenwerk: te vaak een verloren kans

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Als ik stel dat voetenwerk voortkomt uit tactiek en techniek, dan moet de service wel zo'n beetje de meest tactische situatie zijn die je jezelf kan voorstellen. En... je hebt er ook nog eens heel erg goed de tijd voor.

Je bent in een dood spelmoment, hebt alle tijd je tegenstander en zijn positie goed te bekijken, maar hoeveel doen dit ook echt? Gezien het zeer hoge aantal fouten net na de service weten we ook dat er maar heel weinig spelers zijn die een tactiek hebben bij de start van een rally. Er heerst iets van 'we zien het wel' bij de meeste service situaties. En dat terwijl er maar 10cm nodig is in de positie van je tegenstander om de shuttle in te spelen waaruit je een voorspelbare return krijgt. Een voorspelbare return maakt het voetenwerk zo verschrikkelijk veel eenvoudiger. En zeg het nu zelf: hoeveel aandacht is er voor dit onderwerp op de training? Nagenoeg niets, zal in bijna alle gevallen het antwoord zijn.

Een misschien niet zo logische start van een onderwerp dat over voetenwerk gaat, maar voor mij is het zeer natuurlijk en een logisch gevolg van wat voetenwerk is. Als je echt iets wil doen aan je voetenwerk dan is het meest eenvoudige om eerst te weten waar je heen moet. Dit kan je voor een heel groot deel zelf bepalen door je tegenstander niet zoveel opties te geven. Maak gebruik van verrassing, snelheid en de juiste hoek van je service en je kunt direct minstens twee hoeken uitsluiten.

Ook hier gelden dezelfde regels als tijdens een rally. Als je in de aanval bent, blijf je hoog. Ga je in de verdediging of weet je niet wat je terug gaat krijgen, dan zit je wat lager. Dus bij een hoge service door het midden blijf je in het midden en zit je wat laag in je splitjump. Bij de meeste spelers treedt direct na de service de eerste voetenwerkfout op, want ze beginnen met twee passen naar achter te doen en de tegenstander daarmee nog meer ruimte gevend om voor een aanval te kiezen. Niet alleen de schep je ruimte voor een aanval in het voorveld, je maakt ook nog eens de hoeken groter tussen jou en de baan van de shuttle. Je geeft jezelf dus minder tijd voor een situatie die al heel erg snel zal zijn, namelijk snelle korte aanvalsslagen in het voorveld.

Door een of twee passen naar achter te doen, bescherm je de achterlijn. Dit is geen snelle korte slag die weinig tijd kost. Het is een slag waar je uit alle mogelijkheden de meeste tijd voor hebt. Ook komt deze slag vanuit het midden van het veld en is dus maximaal een halve cross die relatief eenvoudig te onderscheppen is met de sprongen beschreven in het vorige artikel.

Hiermee heb ik denk ik goed aangegeven dat voetenwerk en startsnelheid heel sterk verband houden met tactiek en positioneel badminton als het gaat over de haalbaarheid van de shuttle. Als ik ook stel dat 10cm het verschil maakt tussen voorspelbaar badminton en het niet weten waar de shuttle gaat komen dan kan je zien dat techniek net zo belangrijk is voor het voetenwerk.

Vorige week hebben we hier voor een bedrijf een aantal tests moeten uitvoeren. Een van de tests was het precies plaatsen van de shuttle vanuit een dubbelservice. Er werden 12 shuttles gespeeld die binnen 4 cm in lengte en 10 cm in breedte van elkaar moesten landen. Uit de 12 shuttles had ik er 8 op deze plaats in zowel mijn BH- als FH-service. In de middagtraining vroegen we de twee spelers die kwamen trainen hetzelfde te doen. Beide kwamen niet boven de 3 op zowel FH als BH.

Huynh Nhut Duong is hier in Denemarken begonnen met een servicereturn training waar een stuk meer tempo in zit, want het probleem met dit soort trainingen is dat het heel langzaam gaat en waardoor het lastig is voor spelers zich een langere tijd te concentreren. Huynh doet deze training in de vorm van multishuttle feeding, De speler gaat voor een BH-servicereturn training met het verkeerde been voor staan (dus net zo als je zou gaan staan als je een BH-service doet). Huynh kiest een positie op de baan vanwaar ze de return wil spelen en speelt de eerste shuttle naar de positie van waaruit de service normaal gespeeld zou worden. De speler slaat nu de shuttle terug op de positie waar hij had willen serveren, waarop Huynh een return speelt die gehaald moeten worden.

Het is dus servicereturn training zonder service. Je leert nu het spel te lezen en wat het gevolg is van een paar cm verder naar links of rechts te serveren terwijl je de positie van de tegenstander observeert. Voor een hoge service zet je een speler achter Huynh die eventuele lange servicereturns speelt. Door het MSF ligt het tempo vrij hoog: aangeven, speel naar de gewenste serviceplaats en pak de return waarna je weer gelijk terug gaat naar de servicepositie voor de volgende aangeefsituatie. Het is heerlijke training en zeer effectief. De startsnelheid wordt hier gecombineerd met voorspelbaarheidstraining en er kunnen heel snel kleine aanpassingen gemaakt worden door hoger of lager te gaan zitten.

Stap twee van zo'n training zou natuurlijk zijn dat de servicereturn tactisch juist terug gespeeld moet worden ten opzichte van waar de shuttle vandaan komt. Ook dit klinkt heel logisch, maar ik zie er ongelofelijk veel fouten bij gebeuren.

Nog een belangrijk element is de positie van het racket na de service en na de servicereturn. De positie van je racket bepaalt hoe je gaat bewegen naar de shuttle en dus ook welke slag je gaat slaan. Bijvoorbeeld: service vanuit het linker vak naar een positie iets buiten het midden van het vak iets links van het midden van het lichaam van de tegenstander (net tussen een FH- en BH-return in), een netdrop, gevolgd door weer een netdrop van de serveerder gevolgd door een crosslob op de BH-kant van de serveerder. Indien de serveerder zijn bovenarm hoog heeft zal hij een ARH nemen en zal zijn voetenwerk met het gezicht naar het net worden uit gevoerd. Is zijn bovenarm laag dan draait hij zich om en zal hij voor de BH gaan. Let er op dat ik niet zeg dat je het racket hoog of laag moet houden, het gaat om de bovenarm. Je racket mag best afhangen als je bovenarm maar niet afhangt.

Oefeningen met deze MSF servicereturn zijn eindeloos en worden alleen maar beperkt door je eigen fantasie. Wat vooral belangrijk is zijn de voorwaarden die je schept voor je speler. Op de traditionele manier staat een speler netjes te serveren en gaat het zo langzaam dat het binnen een paar minuten niet echt meer serieus is, omdat de effectiviteit uit de oefening is. Met de Huynh manier zie je spelers 20 min tot een half uur goed trainen op deze situatie en heb je direct een verbetering in het veld van het voetenwerk door een tactisch plan met de service en je heb technische training over waar de shuttle zou moeten komen te opzichte van de positie van de tegenstander.