De biologische klok van bondscoach Rune Massing

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Vanuit daar de muisstille A12 overgaand in de A2 en vervolgens de ringweg Amsterdam richting Schiphol.

We hadden een hele vroege vlucht richting Kopenhagen vandaag. Ik doe niemand echt een plezier met deze vroege tijden, maar ten tijde van de boeking was het prijsverschil in tickets voor mij voldoende reden om toch voor een hele vroege vlucht te kiezen. We hebben binnen topsport een strakke begroting en we moeten met zijn allen hard werken om daar netjes binnen te blijven. Dat we daarom soms aan luxe en gemak moeten inleveren is onvermijdelijk.

Om diezelfde redenen slapen we tijdens het toernooi niet in het officiële toernooihotel. Denemarken is al een prijzig land, maar de prijzen per nacht per kamer waren abominabel hoog. Via Ger Tabeling slapen we in een eenvoudig doch prima hotelletje op loopafstand van de hal. Enige nadeel is wel dat als je niet in het officiële hotel slaapt, je ook geen gebruik mag maken van de services van de organisatie. Vervoer van en naar het vliegveld en zelfs vervoer naar de trainingshal mag je dan lekker zelf regelen.

Door onze vroege aankomst in het hotel moesten we wachten tot er kamers vrij gegeven werden. Dit was even vervelend, maar voor twaalf uur hadden alle spelers een kamer en konden ze een paar uur rusten.

Om vijf uur hadden we drie trainingsbanen op een kleine afstand van ons hotel. Door Kim en zijn vlotte Deense babbel konden we toch gebruik maken van de shuttle service van de organisatie en scheelde mij dat weer minstens 100 euro aan taxikosten.

We hadden een uur de tijd om even te trainen. Eerst wat korte warming up spelletjes, gevolgd door een paar controle exercises. Tijdens zo'n training na een reis en net voor het toernooi vinden we het belangrijk dat er een kort moment is dat de hartslag even heel hoog is. We doen dit om het lichaam zo snel mogelijk weer te laten wennen aan de intensiteit en het ritme van de afgelopen weken. Dus deden we een oefening van veertig seconden volle snelheid dertig seconden rust veertig seconden wederom volle snelheid. Doordraaien en ieder twee series. Hierdoor een flinke piek in de hartslag, spelers even buiten adem en de coaches tevreden.

Hierna hadden we nog zo'n tien minuten tijd over zodat iedere speler voor zich zijn eigen confidence oefening kon doen. De een kiest dan voor placing op snelheid, de ander kiest voor racketvaardigheid en challenge bij het net.

Kim en ik hebben vooral de laatste week met volle tevredenheid gekeken naar de trainingswedstrijden. De potten die onze spelers tegen elkaar speelden waren echt van een heerlijk niveau met minieme verschillen in setstanden. Zes weken lang hebben we er bovenop gezeten en we hebben het idee dat ze er nu klaar voor zijn. De zondag zal in het teken staan van rusten, een training in de wedstrijdhal en wedstrijdbesprekingen.

We staan te trappelen om maandag te beginnen.

Rune Massing