Deense coaches: 'Selena showed great potential'

Ken je BC Maasland al?

Samantha en Jorrit waren om 11.45 wederom de eerste Nederlanders die de ring in moesten. Ze moesten het opnemen tegen de als tiende geplaatste Lu Kai en Huang Yaqiong. Een typisch Chinees koppel. Veel power uit het achterveld van de boomlange heer en een hele vaardige, uiterst moeilijk te passeren kleine dame aan het net. Zij kon heel goed serveren zodat wij op haar service telkens een stap oftewel een fractie in tijd tekort kwamen. Hij stond heel dicht op haar en sloot het gehele halfveld.

Ook in deze wedstrijd was de halfveld - voorveld battle zo belangrijk. Aansluiten aansluiten aansluiten. Degene die te laat aansluit bij het net verliest het initiatief. Dit was ook het verhaal van de gehele wedstrijd. Je weet dat je bij Chinezen niks maar dan ook echt niks cadeau krijgt. Elke rally moet je vooral mentaal op kunnen brengen om de juiste snelheid en daarin de juiste slagkeuze te maken. We spelen een rally goed en een rally net iets minder. Chinezen hebben constant een goed niveau in iedere rally. We verloren met 21-12 en 21-16.

Om 14.00 speelde Selena en Jacco tegen de Denen Joachim Fischer en Christina Pedersen. Hier als derde geplaatst en Europees kampioen. Vergeleken met de Chinezen, kiezen Denen bewuster voor het achterveld en spelen ze meer met variatie in hun aanval en servicesituatie. Chinezen doen datgene waar ze goed in zijn drie sets lang, maar zullen gedurende de wedstrijd weinig in hun spel veranderen. Tegen een topduo is het zoeken naar kleine technische beperkingen om zodoende tijd te creëren in de rally.

Beide spelers zijn in hun backhand relatief iets minder. Chistina heeft minder mogelijkheden bij het net op haar backhand en Joachim is in zijn backhand verdediging wat lui. Dit zorgt ervoor dat als hij te laat is hij zijn verdediging retourneert en dus niet controleert. Hierdoor weten Jacco en Selena waar ze de volgende slag kunnen verwachten. De Denen speelden met veel variatie en hierdoor was het voor ons erg lastig om de juiste posities in te nemen. In de tweede set namen we meer risico door soms het achterveld weg te geven. We verloren af en toe een rally maar het leverde wel meer punten op. In de tweede set namen we brutaal de leiding op 16-14 en ging het erg gelijk op. Helaas miste Jacco zijn favoriete halfveld reverse forehand op 20-19.

Kim kent Joachim goed. Privé zijn het goede vrienden. Joachim speelde erg agressief en hij doet dat alleen als hij gespannen is. Na afloop kregen we de complimenten van de Deense coaches. "Selena showed great potential because she dared to challenge Christina at the net." Ook Jesper Larsen gaf toe dat ze het moeilijk hadden in de tweede set en dat hij ze paar keer moest roepen naar zijn coachstoel om aanpassingen te maken. Joachim en Christina draaien al zo'n dik tien jaar mee op dit niveau. Voor Selena en Jacco is dit hun eerste WK. De complimenten van degenen die echt verstand hebben van badminton doen ons goed.

Eric speelde rond 18.30 tegen de Zweed Mathias Borg. Mathias heeft een wat mindere grip op zijn forehand. Als hij moet bewegen van backhand voor naar forehand achter is zijn volgende slag altijd rechtdoor. Eric kan anticiperen en de Zweed is het initiatief kwijt. Bovendien is Mathias iemand die teveel terugstapt naar het midden van het veld. Twee of drie keer naar dezelfde hoek, in deze wedstrijd waren dat dropshots rechtdoor uit beide hoeken, zorgt ervoor dat Mathias altijd een noodslag moest spelen. Eric speelde ontspannen en won erg makkelijk met 21-11 en 21-8.

Als laatste de wedstrijd van Jelle en Jacco tegen Johannes Schoetler en Michael Fuchs. Op het EK een paar maanden geleden verloren we nog kansloos. De wedstrijd begon meteen goed. In verdedigende positie meteen de blocks naar de zijkant met de juiste follow up van beiden. Tot 16-16 was het een echte wedstrijd, daarna ging vooral Johannes beter spelen. Ondanks zijn lengte voelt hij zich heel comfortabel aan het net en dat is erg knap. De tweede set was van een stuk minder niveau. We misten de controle in de verdediging om het veld breed te houden en de juiste aansluiting om het voorveld te winnen. De fouten stapelden zich op en de Duitsers wonnen verdiend met 21-16 en 21-13.

Met gemengde gevoelens liepen Kim en ik rond een uur of 22.15 naar de McDonalds. We hebben gewonnen wat we moesten winnen en verloren de wedstrijden waar we underdog waren. Geen verrassingen helaas, maar de ontwikkeling van onze groep is duidelijk zichtbaar. Hier houden we ons aan vast.

Het is al zo'n drie dagen ongeveer 100 graden in de hal. Eenmaal op mijn kamer ben ik uitgeblust. Even gauw de opgenomen wedstrijden overzetten op de schijf. We staan morgen laat gepland in het wedstrijdschema, maar ik moet vroeg op. Bovendien is mijn prestatiemanager van het NOC*NSF afgereisd naar Kopenhagen om naar onze spelers te kijken. Ook zij zijn positief gestemd over de ontwikkelingen op Papendal.

Rune Massing
Bondscoach