Lou Halkema: Almere-speler Dave Khodabux verschijnt tijdens eredivisiefinale aapachtig met zijn borst vooruit aan het net

Ken je BC Shuttlek al?

(In het Amerikaanse honkbal zouden de dugouts leegstromen, toon respect voor je tegenstander.)

De overdreven geëmotioneerde gezichtsuitdrukkingen, die te schijnen willen uitdrukken dat ze willen winnen (badminton is bij uitstek een gevoelssport, dus wil je je gevoel en emotie onder controle hebben; als je wilt winnen moet je dat dus niet op deze manier doen!).

Er zijn er teveel die dat niet begrijpen, kijkers met een andere sportachtergrond vallen achterover van het lachen over het bizarre 'gedrag', dat sommigen in den Nederlanden laten zien.

Werkelijk gefocust toon je geen gedrag, maar ben je! Zelfs blijdschap, getoond als een milde glimlach op het gezicht, is een emotie die tijdens de wedstrijd jou in de weg kan staan, je moet blank op weg naar het volgende punt!

In ons land gelooft men de uitdrukking: voetbal is emotie, terwijl je duidelijk kunt aanschouwen dat het een gebrek aan controle over de emotie is!

Almere heeft van zichzelf verloren in de close games. Eric Pang is overklast door Alex, die een bloedvorm liet zien en Eric verdient die Staatse zwartepiet niet. En zat er niet een internationaal gelauwerde dubbelaar op de bank van Almere? Lieten alle filmpjes van en over Almere, die voorafgingen aan het kampioenschap, dan niet zien dat men de beker al in de tas gedacht had?

Een desillusie kan alleen maar volgen op een illusie, de realiteit was dat een eerdere confrontatie dit jaar in een gelijkspel is uitgemond, waarbij Imke in het buitenland vertoefde.

Wanneer je een wedstrijd wilt winnen, zul je zo goed als mogelijk moeten spelen, de coach van Almere 'had er geen rekening mee gehouden dat' en heeft zijn spelers dus met een verkeerde mentaliteit de wei ingestuurd. Dat varkentje gaan we wel even wassen!

De buks is langzaam aan verworden tot een half geladen waterpistooltje, die aapachtig met zijn borst vooruit aan het net verschijnt, een oerkreet slaakt om in zijn eigen onoverwinnelijkheid te kunnen blijven geloven, langzaam zie je de twijfel bij hem binnensluipen.

Nog nooit een finale gewonnen, dat kan geen toeval zijn. De realiteit liet zien dat de VELO-mannentandem lichtvoetiger was, beter gefocust en veel attenter in de rally's. Ze reden op een koffiemolentje.

Ciraar blijkt zijn spelers wel goed voorbereid te hebben!

En Lisa was groots, charmant, onverzettelijk, bescheiden, gefocust en belichaamt de wedstrijdmentaliteit van VELO. Haar ingetogen vuistje is naar zichzelf gericht en wil geen indruk maken.

Jezelf uitdrukken tot er niets van je over blijft, slechts focus; in de flow heb je geen ego, slechts gevoel en instinct; en dat haalt het beste in je naar boven.

Lou Halkema