Henk Staats wordt graag gehoord: een motie van treurnis over het handelen van de LCW

Maak kennis met Sterre Bang!

Omdat Roosterse thuis het gemankeerde DKC niet kon verslaan, het werd 3-5 voor DKC, profiteerde Amersfoort door thuis Hoorn met 6-2 te verslaan en zo voegt Amersfoort zich alsnog als vijfde bij de VELO, Duinwijck, DKC en Almere.

Soms steken geluiden de kop op dat er teveel zwakke teams in de eredivisie spelen, maar is dat eigenlijk wel zo? Van de tien verenigingen in de eredivisie strijden er zes om een plaats in de kampioenspoule, dat is 60%. In welke sport doet 60% van de teams mee om de prijzen?

Almere kan met de bereikte vierde plaats op een goede eerste seizoenhelft terugzien. Ten opzichte van het team van het vorig seizoen, vonden er drie belangrijke personele wisselingen plaats, maar de technische staf heeft het uitstekend opgelost door het aantrekken van Ilse Vaessen, Leon Nottelman en Madouc Linders. Voorts doen Aram Mahmoud en Sebastiaan Li het meer dan uitstekend en zorgt de vaste kern met Dave Khodabux, Manon Sibbald, Tamara van der Hoeven en Gita Djajawasito voor de broodnodige punten en het weer 'gewoon' meedraaien met de top.

In de zogenoemde kampioenspoule die begin december 2016 van start gaat, zal iedere wedstrijd tot op het scherpst van de snede worden uitgevochten. De vijf teams spelen een hele competitie, waarbij de nummer één zich automatisch plaatst voor de finale. De nummers twee en drie spelen een play-offwedstrijd, uit en thuis, en de winnaar plaatst zich voor de finale. Dat worden heel spannende wedstrijden en daar kan de badmintonliefhebber zich alleen maar op verheugen.

En dan nog wel even dit. Het door de LCW opgestelde speelschema van deze eerste fase deugde voor geen meter. Onevenwichtiger kon het niet. Op basis van de resultaten van de afgelopen jaren kan, zonder een exacte wetenschap te hebben gestudeerd, worden vastgesteld dat VELO, DKC, Duinwijk, Amersfoort en Almere zich zouden plaatsen voor de kampioenspoule. Maar ook Roosterse doet het al jaren goed en was er dit keer ook dichtbij. Zegge en schrijven heeft Almere één thuiswedstrijd gespeeld tegen één van deze sterke tegenstanders en dat was tegen DKC. De rest waren allemaal uitwedstrijden, inclusief de wedstrijd tijdens de kick-off.

Op een gefronste wenkbrauwenvraag kregen we als antwoord van de LCW dat er nu eenmaal niet alleen rekening gehouden kon worden met Almere. En er was trouwens al rekening gehouden met Almere, want we speelden de ene speelronde thuis en de volgende weer uit. Om en om dus thuis- en uitwedstrijden. Maar in alle oprechtheid, is dat nu zo bijzonder? Dat is toch niet meer dan normaal.

En dan de laatste speelronde. Ook hier doet zich een vorm van competitievervalsing voor, want de wedstrijd Victoria tegen Duinwijck werd naar de zondag verplaatst en alle andere wedstrijden werden op de zaterdagavond gespeeld. De reden van de verplaatsing was dat Victoria niet over zaalruimte zou beschikken. En zo stuurt het probleem van Victoria een sportief verloop van de laatste spannende speelronde in de war. Moet niet kunnen.

In dat kader spreek ik een motie van treurnis uit over het handelen van de LCW.

Op naar de tweede fase van de Carlton Eredivisie en laten we hopen dat de LCW in de tweede fase wel bij de les is, want anders wordt de motie van treurnis een motie van wantrouwen.