Erik was de verbindende factor

Daar zit je dan en je staart naar die kist. De meest levendige persoon die je ooit training hebt gegeven ligt daar stil. Tranen stromen keer op keer over mijn gezicht en je zoekt naar de hand van je vrouw die naast je zit en je ziet dat ook haar ogen steeds dikker worden.
Jij het nieuws, wij een tikkie!
Je goede vriend die aan de andere kant zit, moet zich sterk houden. Hij moet nog spreken. Het gaat met moeite en als hij terugkomt van zijn toespraak geef ik ook hem even mijn hand. Een geweldige man waar ik trots op ben.
Beelden komen voorbij, vrienden komen aan het woord en het eindigt met een laatste applaus voor Erik en er is niemand die als eerste wil stoppen met klappen, de medewerker van het crematorium moet het applaus doven.
Dan komen de mensen voor hun laatste groet aan Erik en ze komen en komen en komen... Er komt geen eind aan en de grootste multishuttle feeding oefening die Erik ooit heeft beleefd is aan de gang, want zoveel shuttles heeft hij nog nooit verwerkt op een training.
Mensen waar je jarenlang tegen heb gevochten geven je een hand en je ziet de pijn in hun ogen en zij in die van mij. Even zijn we allemaal badmintonliefhebbers die geen problemen hebben met elkaar. Vader en zoon Ridder zijn groter dan hun schaduw: daar heb ik respect voor.
Ik heb ook gedacht was ik maar Duits, wat hebben deze badmintonvrienden veel bijgedragen bij dit afscheid. Mark Zwiebler met zijn toespraak vol liefde naar Erik en zijn familie, Isabel Herttrich die met een van pijn vertrokken gezicht me kwam omhelzen. Ze was in Hongkong en gaf haar kwartfinale in het Superseries toernooi daar op om bij de uitvaart te kunnen zijn. Tobias Wadennka waarmee Erik samen met ons in Vietnam was, heeft er alles aan gedaan om er te kunnen zijn en wist nog niet hoe hij terug zou komen.
Wat ben ik gelukkig dat ik zoveel mooie mensen ken en dat ze allemaal naar Erik willen komen, want hij was de verbindende factor.
Stef, Karin en Anouk. Je kan ze niet troosten en iedereen wil juist dat doen, deze mensen in je armen sluiten is een onvoorstelbaar gevoel. En tenslotte praat je met Birgit die je kan zeggen dat Erik terug komt terwijl ze op haar buik wijst. Het is diep verdrietig maar ook mooi zoals iedereen nu even is en denkt.
Erik, Erik als je eens wist wat je in beweging hebt gezet zonder het willen.
Rust zacht lieve jongen,
Huynh en Ron
Op dit artikel berust auteursrecht: neem de tekst en afbeeldingen niet over zonder schriftelijke toestemming van badmintonline.nl. Een weblink of QR-code naar dit artikel plaatsen op de website of in het clubblad van je badmintonclub mag natuurlijk wel.
QR-code voor dit artikel
Dennis Eversdijk speelt een lokaal toernooi in Vietnam
De eerste dag was het vooral uitrusten van de reis. Ik hoorde de verhalen van spelers die te snel wilden gaan trainen en daardoor…
16 mei 2022
Terugblik NVK Badminton 2022: badmintonfeestje in Amersfoort!
Na een gedwongen onderbreking van twee jaar kon afgelopen weekend een vervolg worden gegeven aan de lange reeks door Badminton…
16 mei 2022
Wie strikt de veters van Mark Caljouw?
In de nieuwe podcast van Badminton Inside wordt het transfernieuws rondom BC Drop Shot uitgebreid besproken en laat playing coach…
13 mei 2022
Nederland speelt badminton: kom jij erbij?
Badminton is groot in Nederland: ruim 300.000 mensen spelen minstens één keer per maand badminton. Het is de…
11 mei 2022
Meer artikelen over ron daniels
- Dennis Eversdijk speelt een lokaal toernooi in Vietnam - Dennis Eversdijk
- Dennis Eversdijk schrijft vanuit Azië - Dennis Eversdijk
- Zomertraining in Azië: OroDenmark-stijl - Ron Daniëls
- Talent ontdekken is een illusie - Ron Daniëls
- Hans-Kristian Vittinghus and the truth about national federations - Ron Daniëls