Het eredivisiebestuur stapt op: waarom en hoe nu verder?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ruim een jaar geleden is door middel van samenwerking tussen alle eredivisieverenigingen en het Landelijke Commissie Wedstrijdzaken van Badminton Nederland (LCW) een eredivisiebestuur gevormd. De heren Patrick Steenkist (BC Duinwijck), Henk Staats (BV Almere) en Cock van Anrooij (BC Smashing) waren bereid hun kostbare vrije tijd hierin te steken en het bestuur te vormen. Het convenant dat destijds door 9 van de 10 verenigingen werd ondersteund was als volgt:

Het eredivisiebestuur zal in eerste instantie bestaan tot 1 juli 2010 en handelt namens de tien eredivisieverenigingen richting haar gesprekspartners. Indien er beslissingen moeten worden genomen betreffende financiële zaken, uitvoeringsreglementen en de wedstrijdkalender zal er ruggespraak worden gehouden met de eredivisieverenigingen voordat er een beslissing genomen kan worden. Het eredivisiebestuur zal zich primair richten op de organisatie van het eredivisiebestuur, actualiteiten en de logistieke zaken rondom de eredivisieduels. Het eredivisiebestuur is verantwoordelijk voor de afstemming met de bestuurders van de eredivisieverenigingen. De gebruikelijke overleggen met de eredivisie en eerste divisie verenigingen op uitnodiging van de LCW blijven bestaan.

Zeer duidelijk was dat er nog niet genoeg vertrouwen was om drie man te laten beslissen over lastige zaken als de wedstrijdkalender en financiële beslissingen. Hiermee zijn de heren aan de slag gegaan en hebben getracht een aantal zaken te verbeteren en beter vast te leggen.

Toen in juni 2010 het LCW de definitieve wedstrijdkalender naar buiten bracht, was er veel protest van de meeste clubs over de indeling hiervan. Het LCW had er een ongelijke en oneerlijke competitie van gemaakt en men had regels in het uitvoeringsreglement gebogen of niet nageleefd. De clubs vonden het daarom nodig om op korte termijn bij elkaar te komen om een plan te bedenken dat dit voortaan tegen zou gaan.

Tijdens die eerste bijeenkomst in september werd duidelijk dat met name Patrick en Henk erg graag wilden dat we hen ook een volmacht zouden geven om namens alle verenigingen te kunnen overleggen over de wedstrijdkalender. Hier waren de meeste andere verenigingen het niet mee eens en we wilden eerst een duidelijke visie met de randvoorwaarden waaraan de eredivisie en de wedstrijdkalender moest voldoen.

Al minimaal 35 jaar is de wedstrijdkalender onderwerp van discussie en lukt het de verenigingen niet om dit goed te regelen met het LCW. De belangen tussen de spelers van de nationale selectie en de rest van de eredivisiespelers liggen te ver uit elkaar. Het is dan ook logisch dat wanneer de vertegenwoordigers van de twee verenigingen waarbij de meeste spelers van de nationale selectie spelen om die volmacht vragen, de andere vertegenwoordigers er zeer veel moeite mee hebben die volmacht zomaar te geven.

Er werd besloten dat een aantal van ons een visie zou gaan schrijven en dat we deze op zeer korte termijn zouden gaan bespreken. Daaruit zou dan een gezamenlijk plan komen waarmee het eredivisiebestuur aan de slag zou kunnen gaan met het LCW.

Nadat we door het slechte weer een vergadering moesten afblazen, werd er snel een andere datum gekozen. Helaas kon hierdoor een aantal verenigingen niet aanwezig zijn. Op zich maakte dit niets uit aangezien er maar twee visies besproken zouden worden en de auteurs daarvan allen aanwezig waren.

Ik had een visie gemaakt met duidelijke randvoorwaarden. Deze werd na overleg in ieder geval ondersteund door Van Zijderveld en BC DKC die niet aanwezig konden zijn. Het plan van het bestuur was minder duidelijk: er stond eigenlijk alleen maar een conclusie in zonder dat er over randvoorwaarden werd gesproken. De conclusie was natuurlijk goed, want dat willen alle verenigingen, namelijk: Een eerlijke, kwalitatief hoogwaardige eredivisie. Ik was dan ook erg benieuwd naar de verdere uitleg.

Nadat ik mijn plan kort had toegelicht aan de aanwezigen, kreeg het bestuur de kans om haar plan uit te leggen. Het kwam helaas niet verder dan de conclusie en vond dat wij een volmacht moesten geven zodat ze dit zelf kon uitonderhandelen met het LCW.

We waren nu weer beland op het punt waarop we in de vorige bijeenkomst uit elkaar gegaan waren. We kwamen er dan ook niet uit en zonder dat er serieus door het bestuur naar mijn plan was gekeken, stapten Patrick en Henk op en verlieten de vergadering. Cock bleef verbouwereerd en teleurgesteld achter en na een korte nazit sloten we allen teleurgesteld de avond af. De dag erna kwam het bericht dat het bestuur zijn taken neer zou leggen.

Hoe nu verder?

We zullen met alle eredivisie en eerste divisie verenigingen in januari weer samen komen met het LCW. Daar zal het huidige uitvoeringsreglement weer besproken worden en de planning van de wedstrijdkalender.

In mijn ogen komen we er daar wel uit. Duidelijk voor het LCW zal moeten zijn dat men zich aan het uitvoeringreglement zal moeten houden en wellicht dat het verstandig is om deze nog iets aan te scherpen om zodat er geen conflicterende regels in staan.

We zullen gaan kijken binnen de eredivisieverenigingen of er een nieuw bestuur kan komen en waar dan de aandachtspunten voor dit bestuur zullen liggen. Met name op financieel en PR-gebied liggen er grote uitdagingen die als eerste behandeld moeten worden. Er zal eerst gebouwd moeten worden om weer vertrouwen van elkaar te krijgen.

Daarnaast zullen we als vereniging moeten gaan nadenken wat belangrijker is, de eredivisie of de speler? Ik denk de eredivisie. De meeste topspelers zijn passanten en hebben de vereniging hard nodig voor wat financiële ondersteuning. De clubspeler is de basis van de competitie en bepaalt in grote mate het algehele niveau ervan.

Laten we er dan ook zo naar handelen en ervoor zorgen dat we in eerste instantie een spannende en mooie eredivisie krijgen met topspelers die graag willen uitkomen voor hun club en daarnaast ook de ruimte krijgen om internationale toernooien te spelen. Met name de spelers moeten hierin een duidelijke keuze gaan maken, het kan niet zo zijn dat een hele competitie om een 15-tal topspelers gebouwd wordt.

Ik zie de toekomst niet zo somber in als het beeld dat men in de media weer geeft. Er zal een tijd komen dat men binnen BN de eredivisie gaat zien als een mooie volwaardige competitie, waarin er ruimte is voor clubspelers, talenten en toppers. Tenslotte blijven de verenigingen de kweekvijver voor de nationale selectie en is alleen daarom al een eerlijke, kwalitatief hoogwaardige competitie noodzakelijk voor de toekomst van onze mooie badmintonsport.

Rob Konings

VELO Badminton