Vrouwelijke coaches

Jij het nieuws, wij een tikkie!

In mijn studie zijn 8 van de 10 docenten vrouw, maar in de sport zijn het meestal mannen. Ook nu hebben we weer zo iemand die zich moet laten gelden. Onze trainer is Sport Leider 3 en heeft de oude, vertrouwde Indo trainer vervangen.

De eerste trainingen waren gaaf, want de nieuwe trainer ziet er best wel leuk uit en iedereen probeert er goed op te komen staan bij hem. Ik ben geloof ik een uitzondering, want ik vind alle mannen gestoord. Het is alleen de graad van gestoordheid die ze van elkaar onderscheidt.

Vrouwen zijn als docent veel beter dan mannen: bij vrouwen gaat het echt over de kennis die ze hebben. Bij mannen gaat het op de eerste plaats over belangrijk gevonden te worden en dan misschien nog een beetje over kennis. Vorm boven inhoud.

Ik weet natuurlijk niet hoe de jongens binnen de club dit zien, maar als het andere geslacht voelt het wel zo aan. Dus ik vraag me af waarom er niet meer vrouwen trainer zijn... en al helemaal waarom er bijna geen goede zijn. Je ziet ze alleen maar bij jeugdtraining en zodra het iets meer betekenis krijgt, dan nemen de mannen het over.

Persoonlijk ken ik geen toptrainers. Toch zijn het in mijn ogen vooral mannen die ik 'belangrijk kijkend' heb zien rondlopen in Almere, want daar speelden we een toernooi.

Er liep toen een wat stevige vrouw bij die ik ook wel eens meer op foto's heb gezien als bondscoach of begeleider. Ze voldoet perfect aan het beeld wat je zou mogen verwachten in Witches and Bitches, want ze weet niet wanneer het ene spelletje stopt en het andere begint. En dat alles met de laarzen van afgelopen nacht nog aan, zo lijkt het althans.

Bij ons op de club is de trainer zich in alles wat hij doet en zegt van bewust dat badminton niet meer is dat een pluimpje van de ene naar de andere kant slaan. Ik hoor hem echt nooit moeilijk dingen zeggen. Als je hem vraagt wat de tactiek is, dan zegt hij doodleuk winnen. Pfff...

Wat kan een badmintontrainer een speler op topniveau nou nog bijbrengen? Ik zie dat gewoon als nog iets moeilijker praten zonder inhoud, net zoals wat onze SL3-trainer doet.

Dat een speler de halve wereld rondvliegt om daar training te gaan volgen bij een coach die over een paar weken gewoon weer in Nederland rond stapt... Ja, dát is dus een van die totale gekheden bij mannen waar ik met verbijstering en ongeloof over lees. Ik vraag me dan ook wel eens echt af of ik nou de enige ben die vraagtekens zet bij deze kolder.

Vrouwelijke coaches: laat wat van je horen! Stap uit schaduw, doe je leren laarzen uit en vervang ze door sportschoenen, zodat je afkomt van het beeld dat vrouwen het toch niet kunnen.

Alice