Waar gaat het naar toe?

Ik was getuige van het proces dat zich daar voltrok en dat eindigde met een nieuwe voorzitter van Badminton Nederland en met het vertrek van alle andere bestuursleden.

Of wij als topsporters blij moeten zijn met deze ontwikkeling is een vraag die nu niet te beantwoorden is. In ieder geval zal er sprake zijn van een stagnatie in het uitvoeren van al in gang gezet beleid en van onzekerheid. Dat is in een periode dat er geknokt moet worden om één of meer Olympische kwalificaties binnen te halen in ieder geval niet goed. Immers ook daar ligt de mogelijkheid om weer financiële middelen binnen te halen van NOC*NSF die we hebben verloren omdat we ons niet kwalificeerden voor de Spelen van Beijing.

Wat mij overigens verbaasde was dat er tijdens de vergadering nauwelijks sprake was van een bijdrage van de afgevaardigden. Ik had verwacht dat met name afgevaardigden die zich de afgelopen tijd niet onbetuigd lieten op verschillende internetfora zich hier ook wel zouden laten horen. Maar het bleef oorverdovend stil.

Tenzij... alle kritiek die er onder hun naam is geuit van anderen afkomstig was die hun naam misbruikten. Net zoals mijn naam op 25 juni werd ge- of misbruikt voor een reactie op het verhaal van Ted van der Meer op badmintonline.nl. Het is natuurlijk mogelijk dat er nog een andere Jorrit is die van zich wil laten horen maar ik was het in ieder geval niet die Ted bedankte voor het positieve nieuws. Ik heb namelijk nog nooit gereageerd op wat voor site dan ook behalve mijn eigen site.

Natuurlijk heb ik Ted gefeliciteerd tijdens de vergadering en ook op Twitter maar wat mij betreft is er nu nog niets om Ted voor te bedanken. Ik hoop van harte dat dat over een niet al te lange tijd anders zal zijn. Intussen wens ik hem wel veel succes en vooral wijsheid toe.