Een beetje extra

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Dit gebeurde gedeeltelijk bij de selectietraining van bondscoach Annie van Daal aan de Nederlandse ploeg. Daarbij moesten de cursisten de bondcoach en de badmintonners observeren. Eddy Boerman, die zelf deel uitmaakt van de Nederlandse selectie, is een van de cursisten. Hij beschrijft de eerste cursusdag op zijn website als succesvol en leerzaam.

Een aparte cursus aangepast badminton, is dat wel nodig? Is het dan zo anders dan het reguliere badminton?

In eerste instantie zijn er geen verschillen. Je hebt immers te maken met vijf dezelfde onderdelen: een racket, een shuttle, een sporter, een veld en een net. Zij maken dat de sporter zijn spel kan spelen, zijn sport kan beoefenen: het badminton. Bij de drie laatste onderdelen begint het echter al te wringen. De sporter beoefent de sport in een rolstoel, zittend op de grond of 'gewoon' staand, maar beweegt dan niet zo flexibel als een badmintonner in het reguliere circuit. Verder is het veld kleiner, om het spel voor de aangepaste badmintonner haalbaar te maken. En het net hangt bij de rollers en zitters wat lager. Maken die kleine aanpassingen het spelletje dan zo anders? Nee, ik denk het niet.

Uitdaging

Ik denk dat het verschil vooral zit tussen de aangepast badminton beoefenaars onderling. De rollers kun je bij de warming-up niet laten huppelen. En een staande badmintonner die maar één arm heeft, kun je niet laten klappen bij elke lijn die hij tegen komt tijdens een lijnenloop-oefening. Het komt erop neer dat elke aangepast badmintonspeler zijn eigen verhaal, mogelijkheden en onmogelijkheden heeft.

Het is aan de Sportleider Aangepast Badminton om hier rekening mee te houden. En eventueel, in overleg met de speler, oplossingen te bedenken voor dingen die anders moeten. En juist dat maakt het trainen van een aangepast badmintonploeg anders, maar niet minder mooi. Het lijkt mij een uitdaging. Het geeft denk ik een kick wanneer een speler een bepaalde techniek onder de knie krijgt, waarvan men van te voren nooit had kunnen bedenken dat dit zou lukken.

Stage

Bij Redeoss, mijn eigen vereniging, komen er elk seizoen nieuwe stagiaires van de MBO-opleiding Sport en Beweging. De eerste paar weken mogen zij onze trainers observeren, om vervolgens zelf aan de slag te gaan, te beginnen met het verzorgen van een warming-up. Daarna mogen zij langzaam aan zelf de trainingen gaan geven.

Ook zij komen dan vaak voor het eerst met aangepaste sporters in aanraking. Na een paar trainingen vroeg een van de stagiaires: "Maar jullie hebben toch niet allemaal 'iets'?" "Ik inderdaad niet, de rest wel", grapte de enige roller die op dat moment aanwezig was.

De stagiairs bereiden soms een warming-up voor en terwijl zij hem staan uit te leggen, beseffen zij dat het voor de helft van de ploeg niet uitvoerbaar is. Geen probleem, daar leren zij alleen maar van. Zij geven wel aan dat het geven van een aangepaste badminton training heel anders is dan een reguliere training. En dat zij dit zeker als goede leermomenten voor hun ontwikkeling als sportdocent beschouwen.

Voor het leiden van aangepast badminton trainingen, moet je dus een beetje extra geven. Daarom is het goed dat de cursus 'Spelleider Aangepast Badminton' bestaat. De toekomstige trainers kunnen op die manier een grote bijdrage leveren aan de ontwikkeling van aangepaste sporters. De trainingen zijn dan wel een beetje anders, maar niet minder waardevol...