Jorrit de Ruiter: 'Falen en succes gaan hand in hand op weg naar hoger niveau!'

Maak kennis met Dyon van Wijlick!

Het jaar 2012 was er een met hoogte en dieptepunten maar waar het echte venijn in de staart zat.

Immers op dinsdag 4 december gaf het NOC*NSF uitsluitsel over de verdeling van hun gelden. Badminton Nederland viste ondanks het indienen van een ambitieus topsportprogramma volledig naast het net. Naast het feit dat we bijna geen subsidie meer krijgen, hoorden we ook dat we per 1 augustus 2013 weg moeten van Papendal. Reden? Het slechte bestuurlijke en organisatorische beleid van de afgelopen jaren en het missen van spelers/speelsters die kunnen presteren op de OS van 2016 en 2020. De eerste reden kan ik nog begrijpen, maar van de tweede reden snap ik helemaal niets.

Er zijn namelijk de laatste anderhalf jaar aansprekende resultaten geboekt door zeer veel verschillende Nederlandse spelers in het Badminton Europe Circuit. Dit zijn de toernooien die als opstap dienen voor het BWF circuit, de GP Gold en Super Series. Veel dubbel- en gemengd dubbelspelers zijn op dit moment bezig deze stap te maken en zouden dat ook in 2013 en 2014 moeten doen. De tijd is er nu rijp voor. Ik vraag mij af of de verantwoordelijke mensen bij het NOC*NSF zich wel voldoende in onze sport hebben verdiept. Neem nou bijvoorbeeld eens de gekwalificeerde Europese spelers in het gemengd dubbelspel van Londen 2012. Van de 6 heren waren er 5 die dertig jaar of ouder zijn. In onze sport speelt ervaring een sleutelrol. Tel daarbij op dat je eind 20 op je fysieke top zit en je bent hoogstwaarschijnlijk dan pas op het hoogtepunt van je carrière.

Lees het hele artikel op de website van Jorrit de Ruiter.