Fouten?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Om dit probleem dat sommige trainers tot wanhoop drijft beter aan te pakken, is het belangrijk een goed idee te hebben van het probleem, dus eerst begrijpen wat er aan de hand is. Anders schieten we namelijk lukraak in het donker... en dat is vaak niet de beste garantie om iets te raken.

Wat zijn fouten? Ik deel fouten altijd in verschillende categorieën in.

• Unforced Errors (UE) = fouten die zonder onder flinke druk te staan gemaakt worden.
• Forced Errors (FE) = fouten die onder flinke druk gemaakt worden.

Een oorzaak van fouten kan worden onderverdeeld in de grote 3 die vaak door elkaar heen lopen, namelijk:

• 1. Techniek. Een fout wordt veroorzaakt door een gebrekkige techniek in slaan en of bewegen (voetenwerk, anders heeft het met fysiek te maken, al zal slecht voetenwerk doorwerken op je fysieke conditie... veel dingen zijn onderling verbonden, dus altijd het totaalplaatje in je hoofd houden).
• 2. Fysiek. Een fout wordt veroorzaakt door een fysiek probleem, men is niet meer in staat om een techniek of beweging fysiek uit te voeren zoals het zou horen. Dit kan kracht, conditie, balans, bewegingscoördinatie enzovoorts zijn.
• 3. Mentaal. Men is er met het hoofd niet bij zeg maar, of juist teveel, en dat is een boek op zich. Men is niet klaar voor het volgende punt, gelijk de return uit en zo zijn er vele, vele situaties mogelijk.

De aanleiding van zowel de UE als de FE, is echter vrijwel altijd TACTIEK. Dat wil zeggen, de keuze is verkeerd onder de omstandigheden.

Een voorbeeld? Soms reken ik een slag als een UE aan, en zal een speler zeggen: ja maar dat was niet zo makkelijk om op die slag een goede clear terug te spelen, hij gaat net uit. Klopt, de oorzaak kan dus technisch zijn, of voetenwerk (hij kwam er niet meer goed bij), of fysiek (de kracht en balans ontbrak) maar op dat moment had je ook de keuze om een pullslag te spelen, of een andere neutraliserende slag, of een drop. Iets wat enigszins acceptabel het net over komt en tussen de lijnen valt.

Soms kan ik een unforced error begrijpen, het lijkt alsof de smash makkelijk in te slaan was, maar de verdediging van de tegenstander is dermate goed, dat je wel dicht bij de lijn moet slaan, dus ook kans maakt om hem uit te slaan. Dat kan, dan was de keuze wellicht goed, maar is de oorzaak technisch. Dit gebeurt echter niet zo heel veel, ja op wereldtopniveau. Op Europees niveau zijn er altijd andere opties en vind ik een smashfout zelden tot nooit een forced error. Vaak is een oorzaak van deze keuze ook een gebrek aan vertrouwen in fysieke vaardigheden: hij slaat alles terug en ik word moe. Dat is dan weer een mentale factor. Dit zijn oorzaken, maar niet de aanleiding van de fout. Natuurlijk moet er aan de oorzaken gewerkt worden en zoals eerder gezegd, vaak is alles met elkaar verbonden.

Dit besef moet er zeker zijn bij de trainer en dat moet je in je kunnen analyseren. Vervolgens ga je kijken waar de echte zwaartepunten liggen, zodat je daar meer aandacht aan gaat geven. Is iemands techniek bijvoorbeeld gebrekkig, dan moet er geleerd worden meer controle en meer techniek te ontwikkelen in die slagen, zodat er vervolgens ook mentale zekerheid ontstaat omdat de speler weet: ja ik kan nu wel een backhand over het net slaan (om het op lager niveau te zetten), dit geeft meer rust en vertrouwen, wat vervolgens ook weer de technische beweging beïnvloedt en minder energie verspeeld (hogere bezorgdheid tot paniek, zorgt voor meer energie gebruik). Dit om nogmaals te benadrukken dat alles onderling verbonden is. Je kunt iemands fysiek wel enorm verbeteren, maar als dat niet de oorzaak was van de fouten, gaat het niet ontzettend veel helpen.

Terug naar de keuzes, de tactiek:

Tempowisselingen leveren vaak problemen op bij veel tegenstanders en is hetgeen waarnaar je op zoek bent: versnellen en rustiger speler op de juiste momenten.

Altijd zijn het keuzes: zit ik in een situatie waarin ik een schijnslag kan slaan om de rally open te breken? Heb ik het initiatief? Of ben ik het juist net kwijt geraakt? Welke opties heb ik nu?

Dit is een gebied waar nog ontzettend veel winst te boeken is. Nu bekijk ik regelmatig wedstrijden van enkele Nederlandse singlespelers via youtube. En vrijwel altijd zie ik een negatieve verhouding tussen gescoorde punten en unforced errors. Dan is het wat mij betreft gewoon: back to the drawing board zoals ze in het Engels zeggen.

Hoe bekijk ik wedstrijden om op een verhouding uit te komen? Heel simpel, je bekijkt iedere rally, en beoordeelt of deze gewonnen wordt door een UE of een echt gescoord punt is. Dit is soms enigszins subjectief, maar ik heb hier hele duidelijke ideeen over. Als de keuze verkeerd was en dit leidt tot puntverlies, dan is het wat mij betreft een UE. Vooral op hoger niveau (dat doen we dus bij top-30 spelers).

Laten we zeggen dat speler A met 21-18 wint van speler B. En speler B heeft 17 UE en speler A heeft er 5. Dat betekend dat speler A: 4 gescoorde punten heeft, en speler B.

	Speler A	Speler B
Uitslag	21	18
UE	5	17
Gescoorde punten	4	12
Verhouding	-1	-5

Vervolgens zijn er nog honderden dingen te zeggen over deze set, over elke slagkeuze, iedere rally, maar in grote lijnen is de volgende stap dus bekijken of de UE voortkomen uit goede keuzes of slechte keuzes. Daarmee bedoel ik, hij moest een spinshot slaan tactisch gezien en zat in een goede positie, maar hij blijft net hangen. Of slaat hij een spinshot 2 meter vanaf het net en blijft hij hangen (slechte keuze), of slaat hij een smash vanaf halfveld net uit, of slaat hij vanaf de achterlijn met de tegenstander in een goede positie? Dat speelt mee. De gescoorde punten bekijk je eveneens op een dergelijke manier, hoe komen ze tot stand.

Is de keuze goed en de uitvoering slecht, dan ga je dus hard aan je oorzaken werken. Is de keuze slecht, dan wordt het dus tactisch trainen om het heel grof te houden.

Zoals gezegd zijn er verschillende oorzaken van UE's (technisch, fysiek, voetenwerk, mentaal), en dat spelers zich hier zelf nauwelijks van bewust zijn. Vervolgens wordt een wedstrijd uit geanalyseerd, met of zonder coach, en ik vrees dat daar nog wel eens wat shit tussen zit, maar als je gewoon 17 fouten maakt in een set, is het analyseren bijna zinloos. De aanleiding wordt vaak nog veel minder begrepen: de keuze. Dus wat lees je dan of hoor je waar we het in de inleiding over hadden: ja teveel foutjes op het einde. Of ik had een mindere periode met wat fouten en hij/zij sloeg niks fout (vraag heb je het hem of haar moeilijk gemaakt??). KEUZES dus, je bewust zijn waar je mee bezig bent. Nu worden keuzes in splitseconds genomen, en juist daarom moeten we erop trainen, je hebt nu eenmaal vrijwel geen tijd om na te denken bij je slagen.

In iedere wedstrijd worden honderden, soms duizenden splitsecond beslissingen genomen. Tussen de rallies door heb je eigenlijk je energie nodig in mijn optiek om deze kort voor jezelf door te nemen, zodat je in staat bent op tijd veranderingen waar te nemen en je daar weer op aan te passen, zeker indien de coach dit niet kan of niet is.

We kunnen het hier nog lang over hebben, maar ik hoop dat het punt duidelijk is:

• veel UE's
• deze zijn in relatie te zetten met gemaakte punten om tot een totaalbeeld te komen
• oorzaken zijn techniek, fysiek, mentaal
• aanleiding ligt in de tactiek, de keuzes
• alles in trainbaar, maar je moet wel weten waar het probleem hoofdzakelijk zit

Hoe?

De oplossing is trainen, maar op een goede, doordachte manier.

Een aantal oefeningen die je kunt gaan invoeren?

Keuze oefeningen. Ik heb hier zeker 50 pagina's van liggen thuis en lees ze vrijwel nooit, simpelweg omdat het leuker is ze iedere keer weer te verzinnen om te passen bij de speler(s) die je dan traint. Dat maakt trainen leuk. Je moet dit echter wel kunnen en makkelijk is het lang niet altijd. Vaak is het simpelweg eenvoudiger om oefeningen te kopiëren en natuurlijk is goed 'lenen' beter dan slecht bedenken, maar goed bedenken is nog veel beter want je begrijpt wat er aan de hand is en gedaan moet worden en kunt het dus aanpassen naar de situatie en speler. Zelf heb ik dit ooit van Kenneth Larsen geleerd, waarvoor ik hem nog immer dankbaar ben, het maakt trainen zoveel leuker.

Als je tactisch traint, dient er in mijn ogen vaak tot constant feedback te zijn tussen speler en trainer. Een progressie waarbij dat mogelijk is, is de volgende.

Deel 1:

Je gaat het hebben over de mogelijkheid om crossslagen aan te vallen.

Hierover later nog een stukje met voetenwerkopties erin, maar dan voornamelijk voor de forehandkant, aangezien er op deze site al veel gesproken is over de Around the head kant (kan iemand mij trouwens uitleggen waarom vele Nederlandse spelers het over Overhead hebben?? ik snap dit niet, alles wat boven het hoofd is, dus zowel rechts als links naast het hoofd, ervoor of erachter is overhead... zal wel een ingeburgerde definitiefout zijn).

Simpele oefeningen:

• Op halve baan single spelen zonder smash, wanneer 1 van de spelers kiest cross te liften, vervolgens wordt hierop gesmasht indien mogelijk en opgevolgd naar het net. Een simpele, bijna schematische oefening, waarbij er al vele mogelijkheden zijn:
  • kijken hoe iemand het voetenwerk technisch oplost
  • of er rapid deceleration en recovery in het voetenwerk zit
  • hoe de techniek eruit ziet
  • of de speler in staat is te kiezen wanneer cross te liften, een verkeerd gekozen crosslift is vaak levensgevaarlijk.
  • of de andere speler in staat is om de ander 'te verleiden' cross te liften en hier vervolgens gebruik van gaat maken
  • Je begint op half veld, en zonder smash, het is dus bijna onmogelijk voor een redelijke speler om daar fouten op te maken, dit kan hem of haar inzicht geven in de oplossingen om minder fouten te maken in een wedstrijd.
  En de vele vele andere mogelijkheden, laat ik aan de lezer over.
• Dezelfde oefening maar de rally wordt uitgespeeld op een heel veld na de crosslift, hiermee komen dus verschillende opties vrij voor degene die de lift krijgt.
  • Praten over welke keuze de speler maakte op de crosslift, was deze juist, wat was het gevolg, wanneer ging het goed of mis? Veel met vragen werken
  • Verder levert het vele extra feedback op over allerlei technische en fysieke factoren en spelers gaan begrijpen dat het verkeerd crossliften flinke problemen mee kan brengen
  • Dezelfde oefening maar je gaat er een crossclear aan toe voegen.
  • En zo gaat de progressie verder op vele mogelijke manieren die je aanpast aan de spelers, je kunt er technische en voetenwerk dingen bijdoen, positioneel badminton, fysieke dingen door met de tijd en intensiteit te spelen en allerlei condities en bonuspunten en strafpunten toevoegen. Dit is leuk trainen en tactisch trainen op een simpel niveau. Maar voor velen is het al behoorlijk intensief.

  Deel 2:

  Je gaat proberen in een complexere oefening ook de eerder getrainde elementen erin te houden/krijgen, het zijn geen hoofdpunten meer, maar je blijft ze dus trainen.

  Ik leg zelf graag extra lijnen in de baan. Bijvoorbeeld op een kokerafstand van de zijlijn en vanaf de achterlijn. Zo ontstaat er een extra tramrails vanaf de zijlijn en in het achterveld.

  Vervolgens wordt er gespeeld.

  • Overal in het veld is het vervolgens 1 punt.
  • In de tramrails slaan lever 2 punten op (als je zo precies bent, mag dat beloond worden)
  • Maar uitslaan levert je -4 punten op. Dat wil zeggen, ik wil zorgen dat spelers in vele situaties voor de zekerheid van het veld gaan, behalve als ze echt in een goede uitgangspositie zitten waarbij het aannemelijk is dat ze de extra tramrails gaan raken. Leren ze op de nieuwe lijn te mikken en zitten ze er ietsjes naast dan slaan ze nog steeds in. Mikken ze op de zijlijn en zijn we niet van wereldniveau, en kiezen we de situatie niet goed: dan levert het weinig punten op.

  1. Allereerste gebruik je enkel de nieuwe zijlijnen en geef je constant feedback over de keuzes, over de situaties en gaan de spelers t begrijpen. Je geeft ze desnoods technische aanwijzingen als er technische oorzaken inzitten, legt eventueel voetenpositie uit, dat ligt aan de speler en diens persoonlijke ontwikkelingsplan en doelen. Al zeg ik vaak: meer is beter. Deze feedback mag wat mij betreft na iedere slag tijdens de rally, spelers moeten dit LIVE leren doen, dus niet stoppen met spelen, dit geeft multitasking, leert spelers om tijdens rally's te blijven denken! NB: Je zult zien dat er verschillende keren een goede score komt of een crosslift of crossclear, vervolgens ga je ook hier weer over praten. Dus je krijgt een lijn in je trainingen en de ontwikkeling van de speler.

  2. Vervolgens ga je met de nieuwe achterlijn werken, zodat we veel langere rally's gaan krijgen en meer zekerheid en waarschijnlijk ook minder hoeken weggeven aan de tegenstanders. Dit zorgt gelijk voor een extra fysiek element in de training. Waardoor we dus nu al tactiek, techniek, fysiek, voetenwerk en multitasking (training voor onze bovenkamer).

  3. Worden de spelers er beter in dan heb je de mogelijkheid de tramrails te verkleinen, dus je vraagt nog meer vaardigheid en bewustwording.

  4. Verder ga je het aanpassen aan de spelers en hun mentale problemen. Ben je zo'n slappe zak die vaak op 'het eind de foutjes maakt?', dan laat ik ze op 16-17 beginnen met voorsprong voor degene die de vorige korte set won. Een servicefout houdt in dat je terugkeert naar 15. Een returnfout vervolgens ook. Je voegt steeds dingen toe die nodig zijn voor de betreffende speler(s).

  Of als iemand last heeft van het uitspelen van een kleine voorsprong: ze beginnen 19-16 voor. Ieder punt dat degene die op 16 staat maakt, betekent dat hij of zij de volgende miniset met 1 punt meer begint. Lukt het degene die op 19 staat het op 21-16 uit te spelen, dan gaat er een punt af bij de ander.

  En met kleine variaties op dit thema heb je een berg aan tactische, technische, fysieke oefeningen. Je doet alles in deze oefeningen. Het is eigenlijk heel simpel, als coach en vervolgens als speler moet je er zeer actief bij betrokken zijn. De speler moet zelf leren herkennen wanneer het fout ging in de rally, welke keuze hij beter kon maken in die situatie met die speler. Tegelijkertijd werk je op hoge intensiteit om de fouten eruit te halen.

  Je zult zien dat zelfs na een paar keer de oefening 1) te hebben gedaan, dat je al langere rally's krijgt waarbij spelers zelf op zoek gaan naar meer controle, minder fouten, leren wachten op mogelijkheden, herkennen wanneer te versnellen en beter nog, dit zelf gaan provoceren met positioneel badminton of techniek, water wat er op A volgt zeg maar.

  Heb je spelers die dit te moeilijk vinden of heb je een grote groep en kun je er niet teveel mee bezig om zelf achter de baan te staan, maar wil je toch iets meer zekerheid krijgen op een intensief niveau, zodat je ook fysiek bezig bent? Ook voor deze groep een tweetal uit te breiden oefeningen:

  • 3 minuten 1 tegen 2 spelen, waarbij de 2 spelers hun eigen helft houden in principe. De eerste 30 seconden speel je op een rustig tempo, met veel ritme in je voetenwerk het hele veld over tegen de 2 spelers die niet proberen de rally af te maken maar rondspelen. Na 30 seconden, wordt de shuttle op 1 kant omhoog gegeven door de aangevers en je speelt smash-net voor 30 seconden, vervolgens ga je weer door met 30 seconden rondspelen. Als je dit 3 minuten volhoudt zonder dat de shuttle uit het spel gaat, dan begint het ergens op te lijken. Hier zitten minder tactische elementen in, maar wel tempowisselingen en fysieke training. Het is echter heel makkelijk hier bergen dingen aan toe te voegen, maar dat laat ik graag aan uw fantasie over, en anders schrijf maar.

  Andere oefening die hetzelfde idee heeft:

  • 1 tegen 2. De 2 staan nu voor en achter. Als 1 een clear of lift slaat, krijg hij een clear terug. Slaat hij een smash komt er een korte (servicelijn, niet te kort) verdediging, op een drop wordt er of gelift of op de servicelijn gepusht. Nu heeft 1 dus de keuze om 3 minuten lang op tempo smash-net te spelen en dat is een fijne fysieke training en kun je dus verschillende oorzaken eruit halen. Want ook dit moet iemand 3 minuten met dezelfde rally kunnen doen. Natuurlijk leert iemand ook dat als hij stuk zit in een rally, dat het mogelijk is even te vertragen met een goede clear.

  Vervolgens ga je spelers uitdagen: degene die op een veld de shuttle 3 minuten lang in de rally houdt zonder fout te slaan, krijgt een beloning, of wint het recht het nog een keer te doen (fysiek trainen is GEEN straf...dat geeft een negatieve connotatie (verbinding) met fysiek trainen. Het maakt deel uit van badminton en er goed in zijn, is zeker een positief iets, dus maak er een beloning van!!!

  Ik hoop dat de lezer die tot dit punt is gekomen iets meer begrijpt van fouten in wedstrijden, wat de verschillen zijn tussen oorzaken en directe aanleidingen. Een oorzaak is als je iets gewoon niet goed genoeg kunt, dus moet je erop trainen. Een aanleiding van een fout zal echter vaak zijn dat je de verkeerde slag op het verkeerde moment kiest, niet het feit dat je die slag niet kunt in een andere omstandigheid.

  Er zijn vele manieren om vervolgens erop te trainen, maar in mijn optiek is het grote probleem van vele trainers dat ze zelf vrij weinig probleemoplossend vermogen hebben in de trainingen en enkel oefeningen draaien en deze vaak niet eens erg goed kennen en weten waar op te letten (dit geld natuurlijk niet voor iedereen), daarom nu ook eens een paar praktijk voorbeelden van hoe ik het wel train met spelers en hoe ik ermee omga.

  Mocht u toch geïnteresseerd zijn in het leren van hoe je dus constant feedback kunt geven, hoe ermee te werken en dergelijke, welke aanpassingen te maken en voor welke speler, wanneer, hoeveel, waarom enzovoorts en u kunt het niet zelf bedenken? U bent van harte uitgenodigd, de deur staat bij ons altijd open.

  Succes met het uitproberen!