Finale EK kwalificatie Lendeva, Slovenië

Jij het nieuws, wij een tikkie!

In de ochtend hadden we een lichte training afgewerkt. De knie van Eric voelde goed en ook Soraya had weinig last van haar onderarm. Ik wilde geen onnodig risico nemen en kon dus in mijn sterkste teamopstelling spelen.

Zoals heel vaak beginnen dit soort wedstrijden met het gemengd dubbel. Jelle en Iris kwamen geen moment in gevaar in de redelijk gevulde zaal. Controle in de eerste drie slagen. Vooral het meisje van Slovenië had weinig opties bij het net door haar foute grip. De punten van onze tegenstanders kwamen veelal door eigen onnodige fouten. Een gedegen overwinning voor ons en een goed begin van deze finale.

Daarna was het de beurt aan Soraya. In de eerste set waren er veel korte rally's. Soraya is een aanvallende speelster en vindt die korte rally's erg fijn. In de tweede set hield de Sloveense Soraya dieper in het achterveld. Na vier langere rally's werd Soraya te onrustig en wilde ze te snel scoren. We wonnen de tweede set wel, maar het was een goed leermoment voor Soraya om van zichzelf te weten dat ze onzeker wordt als iemand grip krijgt op haar aanvallende slagen.

Eric kon vervolgens het derde punt binnen halen. Eric begon wisselend en bij de pauze stond het 11-10. Hij had veel succes met zijn befaamde priksmashes, maar maakte ook bijna net zoveel onnodige fouten. In het tweede gedeelte kon hij zich beter focussen en liep Eric eenvoudig uit naar setwinst. In de tweede set probeerde de Sloveen iets meer op het net te zitten om Eric minder te laten aanvallen. Even kwam hij in een goede flow, totdat Eric vanaf het net sneller naar het achterveld ging spelen. Onze kopman haalde het derde punt binnen en kwalificatie voor het EK was een feit.

Nu de druk eraf was kon ik in de vierde partij Soraya vervangen door Alida in de damesdubbel met Iris. Soraya had toch nog iets teveel last gekregen en had kunnen spelen als het moest. Uiteraard gingen we met Alida als waardige vervangster nog steeds voor die 5-0 overwinning, maar deze damesdubbel ging behoorlijk moeizaam. Alida vond het moeilijk om positie te kiezen en het tempo uit de rally te halen. Iris daarentegen kon te weinig het spel naar zich toe trekken. Uiteindelijk haalden we het vierde punt binnen, maar het was een slechte wedstrijd.

Als laatste mochten Ruben en Jelle aantreden. Ik kijk altijd met veel plezier naar het spel van Ruben. Hij durft altijd de challenge aan het net aan te gaan. Dat hij daardoor veel risico neemt en soms wat fouten maakt is helemaal niet erg. De durf om te spelen is een eigenschap die je nodig hebt om je te onderscheiden van andere spelers. Elke coach zou dat moeten stimuleren bij zijn spelers. Durf een verrassende bal te slaan onder druk. Daar zal je uiteindelijk een completere badmintonner van worden. We wonnen deze dubbel redelijk eenvoudig en de 5-0 stond op het bord.

En zo kwam dit evenement ook ten einde. Beetje apart vond ik het wel. Soms leek het meer op een vriendschappelijk interland dan een teamtoernooi. We hebben alles gewonnen met 5-0, ik heb jongere spelers op kunnen stellen en we hebben ons geplaatst voor het EK. Ik heb aan al mijn doelstellingen voldaan en kan tevreden huiswaarts keren.

Zoals eerder vermeld heeft onze trein zich vorige week gesplitst. Kim is nu in Azië en mijn volgende halte is komende week in Glasgow. Dan begint de Scottish Open.

Au revoir,

Rune Massing
bondscoach