Soraya de Visch Eijbergen treft knappe fysio bij Polish International

Ken je BV Van Zijderveld al?

Woensdagochtend vloog ik om 10:20 richting Warschau waar ik een overstap had naar Rzeszow. Na vijf uur wachttijd op Warschau was het nog maar 45 minuten vliegen. Aangekomen op het vliegveld is het met de bus nog meer dan twee uur rijden. Heel blij dat ik was aangekomen met de niet zo beste wegen in Polen, stapte ik uit voor een waar paleis waar ik drie dagen van heb kunnen genieten.

Na de German Open heb ik twee weken een ontsteking gehad aan mijn achillespees. In Polen deed ik mijn eerste echte baantraining. Ik ging dus niet met een perfecte voorbereiding naar dit toernooi toe, maar ik had er veel zin in. In de eerste ronde was mijn tegenstandster Hanna Pohl uit Duitsland. Ik kon goed vrijuit spelen en won eenvoudig. Ik probeerde alvast wat versnellingen te maken en met veel variatie te spelen voor de volgende ronde. In deze ronde speelde ik tegen Cheah uit Maleisië. Ik kende haar nog van de WJK's en jeugdtoernooien waar ze altijd halve finale en finales haalde. Ze heeft een prachtige stijl van spelen en is heel technisch. Uiteindelijk werd dit een redelijk makkelijke wedstrijd die ik won met 14 en 11. Ik probeerde vanaf het eerste punt een hoog tempo te spelen en haar goed onder druk te zetten. Ze is sterk wanneer ze tijd heeft, maar onder druk speelt ze minder goed. Mijn tactiek was aanvallend te spelen en haar geen kans te geven om in de aanval te komen.

Vanmorgen speelde ik in de kwartfinale tegen Anna Thea Madsen uit Denemarken. Ondertussen kennen wij elkaars spel maar al te goed, doordat we in de jeugd en senioren vaak tegen elkaar hebben moeten spelen. Mijn tactiek was eigenlijk hetzelfde als tegen Cheah. Aanvallend spelen en haar niet de kans geven om technische hoogstandjes uit te voeren. Anna kan heel veel doen wanneer ze tijd heeft maar onder druk is ze minder sterk. Ik had mijn kansen in de eerste set maar verloor met 22-20. Haar tactiek tegen mij was goed. Snel uit mijn looprichting spelen. Iets wat ik twee weken niet heb kunnen doen en niet altijd mijn sterkste kant is. Daarnaast heeft zij voor mijn gevoel ook meer power gekregen en kon ik haar niet altijd overpoweren met mijn vlakke clears. Ook in de tweede set ging het redelijk gelijk op tot het einde van de set waar Anna fitter was en betere keuzes maakte dan ik.

Blij dat ik weer de baan op kon was ik wel, maar ook erg teleurgesteld dat ik niet won. Ik vind het nog altijd lastig om met verlies om te gaan, maar ik begin er aan te wennen dat naarmate je hoger op komt helaas ook veel verliest. Nog even een bezoekje gebracht aan de good looking fysio en nu onderweg in de bus richting het vliegveld. Next up is the French International volgende week vrijdag!