Bestuur Badminton Nederland experimenteert met Key Performance Indicators

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Om 18.00 uur zou ik op het bondsbureau zijn in het Huis van de Sport, ware het niet dat het verkeer hier flink wat roet in het eten gooide. Daar waar ik normaal met ruim een half uur in Nieuwegein ben vanuit Breda, was ik nu om 18.20 uur nog niet voorbij Werkendam. Pffff, de directe gevolgen van de groeiende economie of was het gewoon vanwege het regenachtige weer? In ieder geval is het gesprek niet met mij erbij door gegaan en heb ik reeds een nieuwe afspraak gemaakt met die partij. Kansen moet je niet voorbij laten gaan.

Afgelopen vrijdag vroeg uit de veren want ik moest naar Groningen alwaar we die dag bij elkaar zouden komen als bestuur voor een hei-sessie. In augustus hebben we die ook gehad en dit is daar een vervolg op. Want we kunnen nog wel de nodige stappen zetten om effectief te worden. Collega Bram Reudink had 7eacute;én en ander met Remco Wieland weer uitstekend voorbereid en om 10 uur stond de koffie klaar in Groningen. Best vroeg en ver, maar in goed gezelschap van Clemens Wortel heb ik de reisuurtjes plezierig door gebracht.

De start van de dag was een intervisie met zelfreflectie. Bedoeling was om van elkaar te horen wat er goed is gegaan, wat beter zou kunnen en wat je graag nog zou willen ontwikkelen. Zelfreflectie is enorm belangrijk want daarmee hou je jezelf steeds weer een spiegel voor. Mooie in mijn geval was dat de collega's mijn sterktes en zwaktes prima wisten te verwoorden en dat sloot aan bij hoe ik mezelf zie, herkenbaar dus. Ieder bestuurslid kwam zo ter sprake.

We hadden oud-bondsdirecteur Jaap Broersma van de korfbalbond KNKV te gast. In die rol heeft hij het veranderproces uitgevoerd, daar waar wij nu ook middenin zitten. Hij begon met zijn verhaal en gaandeweg werd het een zeer inspirerende discussie over en weer waarbij het mij erg opviel dat er enorme vergelijkingen te zien zijn met onze bondsorganisatie. Het veranderproces levert gestuif op omdat niet iedereen mee kan of wil in het veranderproces. Men kijkt dan te vaak teveel terug naar datgene wat men al jaren zo doet en men ziet niet in waarom dat anders zou moeten. Daar gaat veel energie inzitten en soms leidt dat tot het afscheid van mensen. Maar als we niets doen, zal de spiraal naar beneden nooit doorbroken worden. We houden diverse processen tegen het licht in het kader van A Clear Future, van waaruit de diverse deelprojecten zijn ontstaan waar we nu volop mee aan de slag zijn.

Na de lunch hebben we nog wat intervisie rondes gedaan om vervolgens concreet aan de slag te gaan met de doelstellingen van Badminton Nederland. Het bepalen van het hoofddoel, de reden van ons bestaansrecht, leverde leuke inspirerende doordachte discussies op. Zeer goed dat we hier lang bij stil stonden, want getuige ons ledental wat jaarlijks daalt, is ons bestaansrecht nog niet zo vanzelfsprekend. Maar ja, wat als er geen bond meer is? Dan zullen er nog steeds mensen gaan badmintonnen, en zullen er initiatieven ontstaan om uiteindelijk toch weer tot iets overkoepelend te komen.

Het mooiste deel vanuit dit traject is in mijn ogen het verder concretiseren van de doelen per bestuursportefeuille. De overkoepelende hoofdoelen kunnen alleen gerealiseerd worden middels de subdoelen per portefeuille. Deze moeten SMART zijn, oftewel specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden. En dat valt ook nog niet zo mee hoor. Mooi is het zeker dat we met z'n allen dan super zitten te discussiëren over de gestelde doelen. Middels de nodige vragen vanuit de groep wordt dan helder hoe je een bepaald doel kunt formuleren zodat het meetbaar is. We stellen dus de KPI's vast die SMART zijn, waarbij KPI staat voor kritische prestatie indicator. Omdat de tijd ons ontbrak om dit proces goed af te sluiten, hebben we besloten om binnenkort na een bestuursvergadering de KPI's per portefeuille vast te stellen. Deze willen we dan communiceren zodat iedereen weet waar we hoe naar toe willen.

Al met al een superdag die voorbij gevlogen is en waarbij we als bestuur verder naar elkaar toe zijn gegroeid. Op de terugweg naar huis zaten Clemens en ik wat na te ouwehoeren en plots hoorden we op de radio de naam Erik Staats vallen van BV Almere. Hij was te gast in de studio van Omroep Flevoland. Zelden voor gekomen dat Clemens en ik geruisloos naast elkaar zaten, maar we wilde niets missen van het interview. De waan van de dag was weer terug en super dat Omroep Flevoland een podium gaf aan Erik Staats van BV Almere als voorbereiding op de kwartfinales van de Carlton Eredivisie.