Selftraining en gebruik van video-opnames

Ken je NSBC Stuban al?

"Het aanleren van een vaardigheid of een juiste techniek is een actie die een individu nooit vergeet, net als een niet gecorrigeerde fout! Het is makkelijk tot de volgende conclusie te komen: inzetten op het trainen van de correcte techniek van jongs af aan, zodat de spelers ze in de toekomst makkelijk kunnen perfectioneren en gebruiken. Het onjuist aanleren van technieken en deze slagen of bewegingen gebruiken door de jaren heen, creëert een speler met een cementificatie van de fout, met een hoge waarschijnlijkheid van matige resultaten en met minder mogelijkheden om de techniek te resetten en juist aan te leren."

Een goed argument waarom techniek training zo belangrijk is.

We hadden het in deel 1 erover dat individueel trainen eigenlijk ideaal is als het op techniek aankomt. Nu komt dat helaas niet vaak voor en we willen, hopelijk, toch graag de spelers technisch goed en zo snel mogelijk laten ontwikkelen. Interference training is een mogelijkheid. Groepstraining heeft veel nadelen, weinig feedback want de coach heeft vele spelers te volgen en ook voor de coach is het makkelijk zich te verschuilen.

Binnen een wetenschappelijk omgeving stel je een vraag en je probeert middels een gedegen, objectief onderzoek data te ontdekken die je vraag al dan niet positief beantwoorden. Bij onderzoek gaat het niet zozeer om het antwoord als wel de methode. Immers is de methode die je gebruikt hebt zo lek als een mandje, dan zijn de resultaten natuurlijk volstrekt onbetrouwbaar en dus onbruikbaar. Veel trainers gebruiken eigen ervaring, intuitie en andere zaken om eventueel nieuwe dingen te doen. Ik ook, maar hoe meer argumenten je voor iets hebt, of tegen natuurlijk, des te beter is het. Er dient altijd een goede reden te zijn om iets te doen of niet en deze heb ik immer al zitten er vast fouten tussen.

Wat voor informatie kan de wetenschap ons geven die tegen gewoontes, overtuigingen en gebruiken ingaat? Voorbeeldje: trainen met zware rackets? Wat zegt de wetenschap nu eigenlijk? Psychologisch placebo effect leuk maar geen meetbare vooruitgang, fysiek wellicht interessant, technisch sterk af te raden. Dr Nicola Maffiuletti, een genie waar men in zwitserland een laboratorium omheen heeft opgebouwd was één van de docenten op de cursus, hij had het vooral over coordinatie en het aanleren van bewegingen, en dan met name hoe onze hersenen hierbij werken en het proces van signalen versturen. Dus hem zijn pauze maar ontnomen en 15 minuten van zijn tijd gestolen en hij kwam met verschillende resultaten die het tijdelijke bewijs leveren dat zware rackets onzin zijn. Tot 7% blijkt het positief effect te kunnen hebben in beide richtingen, dus enerzijds met een maximaal 7% zwaarder racket en vervolgens ook met een maximaal 7% lichter racket. Wie hier trouwens verdere interesse in heeft, ik ben op facebook en per email te bereiken.

Deze docent, in combinatie met enkele anderen, stimuleerde mij om onderzoek te gaan doen naar een nieuwe vorm van technische groepstraining als vervanging of integratie van het klassieke model. Het klassieke model wordt ook wel behavioral training genoemd en binnen de wetenschap wordt er veel onderzoek gedaan naar een andere vorm van trainen: decision training. Deze methodes hebben veel verschillen, maar ik heb me geconcentreerd op de aan techniek gerelateerde punten van decision training zoals:

• Gebruik van visuele modellen (tegenwoordig nemen kinderen veel meer visueel op dan vroeger door gebruik van tv, telefoon, tablet enz, dus moeten we daar gebruik van maken)
• Weinig dictaat feedback, maar veel meer questioning. Hoe, wat, waarom enzovoorts.
• Gebruik van moderne technieken
• Veel gebruik van visuele feedback
• Variabele training maar niet opgelegd
• De speler moet zijn fouten zelf proberen te ontdekken en corrigeren eventueel met hulp van de partner en vragen van de trainer en hij zoekt zelf de trainer op.
• De speler moet erg actief zijn op cognitief niveau

Ik heb dit vervolgens selftraining genoemd. Hoe is de selftraining georganiseerd in 't kort? In een whatsapp groep wordt de correcte video met aandachtspunten gezet van enkele slagen, minimum drie, liever meer. De spelers krijgen een bepaalde tijd om aan deze technieken te werken. Ze hebben een selfiestandaard waarin hun eigen telefoon gezet kan worden, of eventueel tablet en waarbij de slag opgenomen kan worden.

De spelers trainen de slagen en wanneer ze denken in de buurt te komen van het voorbeeld, nemen ze 3-4 uitvoeringen op en vergelijken deze met het voorbeeld. Dit stimuleert het zelf ontdekken van fouten en je zult veel gemotiveerder zijn om deze te onthouden en verbeteren. Van de 10 dingen die een trainer je zegt (als het er al zoveel zijn tijdens een training) worden er ongeveer 7 direct vergeten. De interesse bestaat namelijk niet om ze zelf te onthouden, het komt van buiten, en we "zien" ze niet dus begrijpen ze vaak nauwelijks. De video hier is een uitkomst en de telefoon wordt zo van een vijand van goede trainingen juist een middel voor goede training.

Binnen mijn onderzoek was er een vaste locatie voor de registratie, al zijn we er later achter gekomen dat een 360 graden video betere resultaten oplevert. Al moet ik officieel waarschijnlijk zeggen omdat ik het niet gemeten heb.

Het onderzoek bestond uit een controlegroep die 6 trainingen van 45 minuten techniek deed in de klassieke vorm met 5 slagen en 1 bewegingspatroon. De groep was van hetzelfde niveau en leeftijd als de testgroep. Deze testgroep had dus 6 keer 45 minuten selftraining met dezelfde 6 vaardigheden. De rest van de trainingen waren identiek. Aan het begin van de fase hebben we alle slagen gefilmd (4 uitvoeringen) en deze aan de hand van een lijst met controlepunten gecatologiseerd. Vaak betrof het zo'n 15-20 punten per slag en deze werden van met een waardeing van 1 tot 3 beoordeeld en wat 1, 2 of 3 was, is duidelijk omschreven zodat iedereen de test kon gebruiken en toepassen (objectief).

Na 6 trainingen hebben we wederom 4 uitvoeringen beoordeeld en 2 weken later nogmaals om de retentie te controleren.

• De uitslag is dat tenminste 7% betere resultaten worden gehaald met selftraining dan met de klassieke vorm van training en ik en enkele collega's zijn er sterk van overtuigd dat de 7% eigenlijk nog een stuk hoger kan liggen met 360 graden video's en naarmate spelers gewend raken.
• Retentie, dus behoud van de aangeleerde vaardigheid is eveneens een stuk beter bij de testgroep.

Vervolgens hebben we dit geëxperimenteerd op OroDenmark waar spelers zonder problemen 2 uur bezig waren met zelftraining en de coaches gebruikten als tools om beter te worden, niet als de leidinggevende draad in hun training. De ervaringen waren zeer positief. Natuurlijk ben ik ermee verder gegaan.

• Mijn conclusie is dat het hebben van duidelijke video's uit tenminste 3 verschillende hoeken bij draagt aan betere selftraining, we hebben daarop deze video's gemaakt met de bond hier en deze worden zeer enthousiast ontvangen. Hoe een bond belangrijk en nuttig kan zijn naar de leden en coaches toe en tegelijkertijd haar eigen talentontwikkeling verbeterd. Het mes snijdt dus aan twee kanten goed.
• Je kunt techniek trainen met zeer betaalbare middelen, zonder een trainer met hoge eigenvaardigheid te hebben (we weten dat dit een probleem is in Nederland en hier nog meer). Dus weer een probleem opgelost.
• Het model leent zich tot het makkelijk kunnen uitwisselen van data, slagen, het bijhouden van techniekontwikkeling en het is bij mijn weten het eerste model waarbij techniekprogressie gemeten wordt met de technische uitvoering, niet met het resultaat van een slag (je kunt een auto ook rijden met je voeten, het maakt het nog geen goed idee.). Wat bij een landelijk talentontwikkelingsmodel erg bruikbaar kan zijn. Wederin een HINT!
• Spelers ontwikkelen "het oog van de coach" en leren veel sneller basisfouten eruit te halen bij anderen en zo kan de kwaliteit in groepstrainingen weer verhoogd worden en zijn spelers zekerder elkaar te corrigeren, maar ook ontvankelijker, omdat ze al samen hebben gewerkt bij het kijken naar de video's.
• Bovendien is het leuk en dat is ook een belangrijk argument. Spelers gaan zelf Apps ontdekken waarin ze in superslomo de dingen terug kunnen zien en nog meer oppikken, waarin ze aantekeningen kunnen maken en er zijn er genoeg van. Ik ben geen voorstander van enkel selftraining, ik denk dat het geincorpereerd moet worden binnen normale trainingen, al ben ik bezig met het ontwikkelen van een model om selftraining of elementen daarvan ook binnen tactische trainingen te integreren en te onderzoeken of het ook daar een verhoogd resultaat opleverd. De eerste indicaties zijn van bijna betere resultaten dan bij techniek training, maar het gaat daarbij om 'betere' spelers.
• Waar de video eerst het domein was van de coaches, is dat nu veel meer het domein van spelers geworden en levert meer betrokkenheid op.
• Helaas kost onderzoek erg veel tijd en in sommige gevallen geld, en van beide ontbreekt het wel eens wat.

Het leuke is dat er uit grote badmintonlanden inmiddels gevraagd is naar dit onderzoek wat voortkomt uit badmintondwerg Italie en dat vind ik persoonlijk leuk. Daarom maakt het me zo triest dat ik veel te weinig nieuwe kennis, nieuwe ontwikkeling zie voortkomen uit Nederland en de mensen die deze wel hebben nauwelijks tot uiting komen.

Deze kennis heeft mij erg veel tijd en wat minder geld gekost, en de details heb ik de lezer willen besparen, maar degenen die meer willen weten: dat kan altijd via facebook, email, en volgende zomer tenminste enkele weken OroDenmark en ook hier in Italie staat de deur altijd open voor landgenoten. Hoewel de hoop flinterdun is in deze dagen, blijf ook ik altijd nederlander en wil ik graag iets doen om kennis te delen. Het is aan de lezer om te bepalen hoe nuttig deze is.

En de porno? Voor de wanhopige lezer. De opmerking waarmee het eerste stukje begon is afkomstig van een collega uit het kleiduivenschieten (ze hebben nogal wat medailles gewonnen hier). Eén van de docenten gaf aan dat het bij oudere atleten enkele aspecten veel beter zijn ontwikkeld dan bij jongeren, maar dat het dalen van de testosteronproductie negatieve effecten heeft op de sportprestaties. Waarop mijn collega met nogal wat niet al te jonge sporters met de suggestie kwam dat ze dan misschien maar porno moesten installeren in de toiletten van hun trainingscentrum. Puur theoretisch is het wel een goed idee... praktisch, tsja.

En mijn kerscadeau is natuurlijk dit in minder dan 10.000 woorden te schrijven, fijne feestdagen.