Badminton-bondscoach Rune Massing: bondscoach zijn is niet leuk

Bondscoach zijn is niet leuk maar een uitdaging. Het is een uitdaging om elke ochtend de hal in te stappen en het beste uit je spelers te halen. Zorgt jouw aanwezigheid in de hal dat er beter getraind wordt? Kun je elke dag een groep individualisten sturen in de richting die jij voor ogen hebt? Kun je beslissingen nemen waarvan je weet dat die pijnlijk zijn maar uiteindelijk goed uitpakken voor de gehele groep? Kun je er tegen dat naar verloop van tijd steeds meer mensen je niet zo aardig meer vinden, juist omdat je die beslissingen moet nemen?

Bondscoach zijn is niet leuk maar fantastisch. Ik ben nog niet zo heel lang bondscoach, maar er zijn wedstrijden geweest waarin ik met kippenvel en tranen in mijn ogen van de baan stapte. In februari wonnen we voor het eerst in een lange tijd van spelers met een top tien wereldranking. Tijdens die wedstrijd kreeg ik bijna een gele kaart omdat ik tijdens de wedstrijd niet op mijn stoel kon blijven zitten. Na het winnende punt moet ik eerst zelf even afkoelen. Niet lang geleden wonnen we geheel onverwacht een andere belangrijke wedstrijd op een groot toernooi. Na het laatste fluitsignaal moest ik eerst even alleen zijn in de kleedkamer alvorens ik de speler ging feliciteren. Emotie bij topsport is fantastisch en ik zou niet zonder kunnen.

Bondscoach zijn is niet leuk maar een manier van leven. Nog niet zo lang geleden zei een collega in een verhitte discussie dat ik een controlefreak was met een te groot ego. Blijkbaar doe ik dan toch iets goed. Ik probeer zo te draaien aan de knopjes dat het uiteindelijk gaat zoals ik wil. Ik wil beter presteren met minder middelen dan mijn voorgangers. Ik zorg ervoor dat ik overeind blijf in de harde topsportwereld en dat we een goed topsportprogramma kunnen draaien op Papendal. Praatjes alleen brengt ons nergens. Als je iets wilt bereiken zal er keihard gewerkt moeten worden. Als dat een te groot ego is vind ik het prima.

Bondscoach zijn is niet leuk maar complex. Ik ontkom er niet aan. Ik krijg in onze sport ook veel met politiek te maken. Zo heb ik bijvoorbeeld niet lang geleden een email ontvangen waarin diegene aanbood aardig over mij te schrijven op internet als ik maar meeging met zijn plannen. Ik heb het aanbod vriendelijk afgeslagen en ik zorg ervoor dat ik elke dag scherp ben. Als bondscoach krijg je een hoop ongefundeerde kritiek te verwerken, maar ik zal altijd diplomatiek moeten zijn zonder mijn eigen waarden en principes uit het oog te verliezen.

Bondscoach zijn is niet leuk maar wel ongelooflijk gaaf. Ja ik ben bijna nooit thuis. Ja ik drink teveel koffie. Ja ik ga te laat naar bed en sta te vroeg op. Ja ik krijg een hoop gezeur en weinig waardering. Maar ik werk wel dagelijks met een team dat het uiterste uit de spelers wil halen. En dat is gaaf.

Rune Massing
bondscoach

Dit verhaal verscheen in augustus 2014 op een pagina van Badminton Nederland.