Komt er een nieuw bestuur voor Badminton Nederland?

› alles over het Badminton Festival!

Ook de steun voor Paul Kleijn is enorm. De frisse aanpak en het feit dat hij misstanden durfde te benoemen werd heel erg op prijs gesteld in het land. Steeds meer verhalen komen naar buiten die het vermoeden bevestigen van Rob Taconis dat er sprake is van censuur en het de mond snoeien van in ieder geval Paul binnen het bestuur.

Het feit dat Paul werd verteld dat hij niet welkom meer was in het bestuur zegt ook iets over de machtslust van sommige bestuursleden, want het is helemaal niet aan het bestuur om andere bestuursleden uit te sluiten. Het is gewoon een coupe buiten de afgevaardigden om. Als er ook maar iets anders uit komt dan een motie van wantrouwen die wordt aangenomen door de vergadering, dan is het hek van de dam. De afgevaardigden en de bondsvergaderingen zijn dan officieel tot een wassen neus verklaard en kunnen dan net zo goed worden opgedoekt.

Het is enorm pijnlijk om te zien hoe slecht Badminton Nederland er voor staat op letterlijk alle fronten en hoe schandalig er wordt omgegaan met het technisch beleid door mensen die niet gehinderd worden door kennis van zaken.

Het wordt hoog tijd dat er in Nederland eens een eigen beleid gaat komen waarin we Nederlandse coaches aanstellen om kennis te delen en dat we er voor zorgen dat er een nieuwe generatie komt van coaches die echt iets te bieden hebben. De plannen liggen er. De mensen zijn er. Het enige wat ontbreekt, is een bestuur MET visie en ZONDER eigenbelang en dubbele petten.

Gaat het gebeuren is de vraag nu. Tot op heden hebben de afgevaardigden achteraf steeds toestemming gegeven door alle misstanden binnen de bond met de deken der liefde toe te dekken. Veel goede afgevaardigden zijn afgehaakt vanwege deze manier van handelen bij onze bond en collega-afgevaardigden. De kans is dus groot dat het bestuur ook deze grove overtreding overleeft en dat we vanaf de bondsvergadering op 11 maart genoegen moeten nemen met bestuurders die kunnen doen en laten wat henzelf het beste uitkomt zonder daarbij aan het algemeen belang van de sport te denken.