Badminton Nederland knijpt haar leden als een sinaasappel uit

Maak kennis met Sterre Bang!

Volgens mij zijn er twee kandidaten en dat is Paul Kleijn en Clemens Wortel. Paul zijn kandidatuur staat buiten kijf, deze man moet terug in het bestuur. Maar ook Clemens Wortel verdient een herkansing, want tot nu toe heeft hij het moeten doen met non-bestuurders en ga daar maar aan staan. Daarnaast is Clemens volkomen onpartijdig en is van belangenverstrengeling bij hem geen sprake! Er valt ongetwijfeld wel wat aan te merken op Clemens, maar op wie niet, dus het is te hopen dat de commissie van wijze mannen niet het kind met het badwater weggooit.

Paul Kleijn schrijft regelmatig in zijn stukjes over de bestuurscrisis op badmintonline.nl. Zijn meest recente artikel is van 29 april en hetgeen hij schrijft daar kan ik mij grotendeels in vinden.

Er moet voor de recreanten iets tegenover het lidmaatschap van BNL staan. Nu ervaren leden en verenigingen de jaarlijkse contributiebijdrage aan BNL als weggegooid geld. Op vertoon van je BNL-pas moet er een voordeel voor de leden te behalen zijn. Maar laten we niet in de valkuil stappen en er een hoop administratieve rompslomp bij creëren, het moet heel simpel en eenvoudig zijn.

Paul schrijft ook nog iets over de absurd hoge competitiebijdrage voor regioteams voor de senioren en de jeugd. Al jaren fulmineer ik met name ten aanzien van de jeugdcompetitie over de idioot hoge bijdragen. Daarmede strijken we veel competitiespelers tegen de haren in en gaan verenigingen hun eigen weg zoeken om competities te organiseren. Moeten we er dan nog gek van op kijken dat het ledental van BNL maar blijft dalen? Zelf denk ik dat we blij mogen zijn als we nog niet onder de 30.000 leden zijn gezakt, maar dat die grens komt wel angstvallig dichterbij.

En met een dergelijk ledenaantal kunnen we de topsport zoals we dat nu doen, niet meer overeind houden. We kunnen geen honderdduizenden euro's vrij maken voor een nationale selectie. Nu perst BNL op een Brusselse manier onze leden, competitiespelers en verenigingen als een sinaasappel uit. We moeten realistisch zijn en een andere weg in durven slaan.