Geen Hoensbroek voor Van der Valk

Maak kennis met Debora Jille!

Dit was waar we hard voor getraind hadden, volgens mij zijn we nog niet eerder zo goed op weg geweest. Mooier kan het bijna niet, het voelt goed, je trainer is tevreden...

En dan een beetje verkouden, beetje hoofdpijn... Dat doet me weinig, ik ben nu zo fit... En dan koorts, op zich ook geen probleem, gewoon goed uitzieken en dan de draad weer oppakken voor het piekmoment straks, komt goed. Maar de koorts houdt aan en ook al verwachtte de dokter dat deze zware griep na 4 dagen 40 graden koorts wel minder zou worden, de 5e dag werd het alleen maar erger dus weer terug naar de dokter.

Een aantal onverklaarbare dingen, zoals een vreemde rode gloeiende elleboog, dus toch maar naar het ziekenhuis. Een hoop onderzoeken later en inmiddels 2 uur 's nachts bleek dat ik longontsteking had en een infectie die de rode gloeiende elleboog veroorzaakte. Voor de longontsteking en de infectie kreeg ik antibiotica.

Mijn eerste vraag: wanneer kan ik weer badmintonnen? Dat konden ze niet met zekerheid zeggen, dat kon ik beter aan een sportarts vragen. Eerst maar eens van de koorts afkomen en ik had ook geluk dat ik geen subvorm van reuma had aangezien die infectie dus bij mijn gewrichten zat.

Meteen nadat ik weer koortsvrij en weer een beetje op de been was naar de sportarts gegaan. "Voor jij weer mag sporten moet je 3 weken koortsvrij zijn. Dan mag je heel licht gaan trainen, 1 keer in de 3 dagen. Daarna kan je weer voorzichtig proberen je trainingen op te pakken. Je toernooi eind december kun je wel schudden."

Dus het piekmoment Carlton International Youth Tournament in Hoensbroek ging dit seizoen niet door. Zo sta je er heel goed voor met toch behoorlijke kansen op een internationaal toernooi en zo zit je langer dan een maand thuis.

Ik voel me nu alsof ik het Carlton International Youth Tournament al 3 keer heb gespeeld. Mijn lichaam moet bijkomen van een zware klap. Ik snap en voel nu heel goed dat Hoensbroek niet reëel is, ook al had ik er graag willen spelen. Ik baal enorm, maar de sportarts gaf me nog mee: "Je ziet vaak dat sporters die gedwongen zijn zo lang rust te nemen er heel goed uitkomen, daarna als een speer gaan."

Dan hou ik me daar maar aan vast, neem tijd om beter te worden en ik zal waarschijnlijk in januari pas weer op de baan staan. Dan ga ik me helemaal richten op het NK Senioren, het volgende piekmoment in februari.

Kirsten