NK spelen een verschrikking voor topspelers!

Ken je BV Unicum al?

Als topspeler heb je het liefst dat het zo snel mogelijk weer maandagochtend is, want dan is het weer voorbij. In de tenniswereld zie je al het fenomeen dat toppers het NK gewoon overslaan, want je kunt alleen maar verliezen. De druk wordt door niemand opgelegd, tegelijkertijd is het idee dat je in de eerste ronde van een betrekkelijk onbekende speler zult verliezen voor jezelf geheel onaccepteerbaar.

In het verleden zijn er op het NK aardig wat geplaatste spelers de eerste ronde uitgevlogen, dit vanwege dat ze de druk op dat moment even niet aankonden. Het gonsde dan door de hal dat er een 'verrassing' op stapel stond en dat er waarschijnlijk een nieuwe Nederlandse kampioen in aantocht was. Niets was minder waar, want in de 2e ronde vloog de 'nieuwe kampioen' er vaak al weer uit. Zelf was ik altijd blij dat ik het eind van de zaterdag gehaald had, tegelijkertijd had het me wel voor de zondag aan krachten gesloopt, zodat ik op de zondag vaak geen schijn meer was van de zaterdag. Mijn vader zei dan altijd: 'Waarom schrijf je dan voor 3 partijen in'? (Vroeger speelden we op het NK nog een normaal toernooi, waar 10 of meerdere partijen op een dag de normaalste zaak van de wereld was).

Gelukkig is de NK voor de hoeveelheid partijen genormaliseerd. Jeugdspelers hebben vaak geen last van de 'bekendheid' en die kunnen 'frank en vrij' op de baan staan. Die hebben alleen maar zin om die bekende oudjes er af te rossen. Als 17 jarig broekie heb ik dat zelf meegemaakt, Nederlandse jeugdkampioen, wat kon mij gebeuren. Gewoon lekker blijven spelen en genieten van je wedstrijden tot je bijna dood neerviel. Als ongeplaatste speler in de finale van het NK komen, ja dat was lachen en jammer dat die Leidelmeijer uit Indonesië gekomen was, anders had ik misschien wel doorgestoomd als jeugdig Nederlands kampioen.

Jaren daarna begon ik dezelfde last als van die oudjes te voelen en kreeg ik de afkeer van het NK. Ik legde me zelf onwillekeurig druk op, maar voor wie dan? Ik kon eigenlijk niet tegen die kritiek als ik slecht gespeeld had. Nederlanders zijn daar namelijk voortreffelijk in om het je nog eens extra in te peperen. Engelsen doen dat beter je hoort al gauw 'Well played' ondanks dat je een draak van een wedstrijd gespeeld had. Wij zijn als volkje niet zo goed in om een arm op de schouder van de verliezer te leggen en te zeggen 'Jammer, je hebt je best gedaan, maar ik zag gewoon dat het je vandaag niet lukte' Als we wat milder met elkaar omgaan, komt het plezier op de baan misschien ook weer terug.

Ja nu zien we alleen maar strakke koppen, maar dat komt omdat we niet in die bovenpan van die topsporter kunnen kijken (Goh, ik train 2x per dag op Papendal, dit moet ik toch gewoon winnen, waarom gaat het vandaag zo kut! Of... moet ik weer tegen die etterbak, die me alleen maar loopt te fucken, et cetera) Ja, dingen die we niet zien, spelen zich wel af in de bovenkamers van de spelers. Ik had Dicky zijn hersens op de finaledag van vorig jaar wel eens willen zien, hij speelde als een krant tegen Eric Pang. Hij was geen schim van de speler die ik op de Victor Dutch International gezien had, want toen speelde hij zijn beste wedstrijd tegen Eric die ik ooit van hem gezien had. Waarom gebeuren deze dingen? Precies omdat dit de 'Nederlandse kampioenschappen' zijn. Topspelers veel succes toegewenst, de veteraantjes snappen wel wat jullie doormaken! Maak er gewoon een plezierig toernooi van. Het maakt Pietridder.nl niet uit als je verliest, want ik snap het.....en 7 februari gaat gewoon de zon weer op. Nogmaals een leuk toernooi en veel spelplezier toegewenst!

Piet Ridder