Het is maar een spelletje

Ken je DVS-Koto Misi al?

Ik weet ook dondersgoed dat ik misschien wel de laatste persoon ben die hierover moet beginnen. Dit omdat ik zelf grossier in het krijgen van gele en rode kaarten vanwege wangedrag op de baan. Toch blijft het bij mij altijd wel beperkt tot op de baan en denk ik achteraf ook vaak zat: "Waar maak ik me nou zo druk om?"

Het wordt tijd dat iedereen dit nou eens gaat inzien. Want waar maken we ons nou eigenlijk druk om? Je gaat toch niet iemand die een site heeft bedreigen met fysiek geweld! Alleen omdat hij een mening verkondigt die niet in jouw straatje past.

badmintonline.nl heeft de berichtgeving over badminton in Nederland veranderd. Niet iedereen is daar blij mee, dat merken we maar al te goed. Vroeger was er alleen maar positieve berichtgeving en werd er nergens eens een kritische noot geplaatst. Tegenwoordig wordt de vinger op de zere plek gelegd en komen de meningen van het overgrote deel van badmintonnend Nederland naar buiten en is er een medium om dit te uiten.

Het vervelende alleen is dat niet iedereen hier normaal mee kan omgaan. Persoonlijk reageer ik nooit op artikelen, omdat er dan vaak alleen maar kansloze discussies ontstaan. Dit is ook al vaak gebeurd op deze site en dat betreur ik. Anoniem reageren of reageren onder een valse naam is erg laag en daar heb ik absoluut geen respect voor.

Waar ik wel respect voor heb is hoe badmintonline.nl zo groot geworden is. Blijkbaar was er toch een grote vraag naar zo'n site. Want wie kende Christ nou voordat deze site bestond? Of Ron Daniëls? Zij hebben naam voor zichzelf gemaakt via deze site en zijn zo ineens twee van de meest besproken personen in de badmintonwereld. Ze worden zelfs bedreigd! Ik zou er bijna jaloers op worden.

Alleen waar ik echt niet bij kan met mijn hoofd is dat mensen het allemaal zo serieus en persoonlijk opvatten. Ik heb zelf welgeteld één keer met Christ gesproken en dan weet je al dat hij zichzelf absoluut niet serieus neemt op badmintongebied en ook toegeeft dat hij er zelf niet veel verstand van heeft.

Zelf heb ik een tijdje terug iets negatiefs geschreven over Erik Meijs. Zijn vader Stef reageerde hier keurig op door te zeggen dat hij het hier niet mee eens was en dit anders zag. Allemaal prima. Allebei onze eigen mening en nog gewoon door één deur kunnen samen. Zo kan het ook en dat zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn.

Dus laten we met zijn allen nou eens ophouden met kansloze bedreigingen en reacties die nergens op slaan plaatsen onder valse namen. We moeten normaal met elkaar in discussie kunnen gaan over badminton zodat de charme van het kleine wereldje wat badminton is niet verloren gaat.