Piet Ridder, Koen Ridder, Rob Ridder en journalistieke uitwerpselen

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik wil graag reageren op het feit dat de Haarlemse artikelschrijver verwijst naar TFS'57, de eredivisieclub waar ik een rol in het bestuur vervul. Toevallig spelen daar ook wat generaties van dezelfde familie en vaak van hetzelfde gezin. Geen van hen is ooit international geweest, heeft bij Toshiba of IBM gewerkt of mocht zich bondsvoorzitter noemen.¹

Journalist Theo Plasschaert is er allerminst kind aan huis en toch hebben wij als club ook ontdekt dat je moet oppassen met wat je tegen journalisten zegt. In BN/DeStem - ik smeek jullie om nu niet meteen ingezonden brieven te sturen naar die kwaliteitskrant... dat recht is slechts voorbehouden aan leden van TFS'57 - heeft ook al een of twee keer een artikel gestaan wat wij als club betreurden. Dat is een les waaruit je lering trekt en probeert het de volgende keer te vermijden. Jezelf afvragen 'hoe zulke uitspraken in de krant komen', dat getuigt van naïviteit. Toevallig iets waarover ik weleens wat geschreven heb in datzelfde Haarlems Dagblad.

Piet, je rekent jezelf te rijk als je vaststelt dat badmintonline.nl zich specifiek met Duinwijck of de verschillende Ridders bezighoudt. Gisteren was er voor ons een perfecte gelegenheid om eens nader te gaan kijken naar BC Victoria, toen coach Maurice Breuer het nodig vond om op twitter te gaan raaskallen. Maar... en nu goed blijven lezen... Bij BC Victoria gebeurt er op en naast de baan - en dat geldt eigenlijk ook voor TFS'57 - veel minder nieuwswaardigs dan bij hoge bomen zoals Duinwijck.

Een Yonex-contractje hier, een bondsvoorzitter als eredivisiecoach daar, een varkentjes-wassen-e-mail hier, een Yonex-reactiemoratorium zus, een Koos Roeland-manifestje zo, und so weiter.

Tel daar bij op de familiefeestjes van familie Ridder met unieke en exclusieve kennisdeling en dan weet je waarom we zelden over 'clubjes onder de rivieren' schrijven en regelmatig over Ridders. Die achternaam is voorlopig een blijvertje in de berichtgeving rondom badminton en haar sportbond.

Laten we wel zijn... Wat president George W. Bush voor de stand-up comedians was, dat zijn de Ridders voor het Nederlandse badmintonnieuws: the gift that keeps on giving.

1) Mocht TFS'57 tóch oud-internationals in de gelederen hebben, let me know. Altijd leuk voor het clubblad!

Teamverband

26-10-2011 07:57 | bron: persoonlijke blog Piet Ridder

Binnen de competitie speel je in een teamverband. Koen weet als geen ander hoe Erik kan spelen en geeft in zijn functie van assistent-coach gewoon de juiste prikkel aan Erik om zich de volgende keer terdege voor te bereiden op zo'n duel.

Het is jammer dat zo'n uitspraak in het Haarlems dagblad terecht moet komen. Het Duinwijck eredivisie budget is dit jaar weer aardig omhoog gegaan en dan mag je verwachten van spelers dat zij zich voor de competitie voor 110% inzetten.

Zelf heb ik afgelopen jaren Koen Ridder herhaaldelijk keren op deze site bekritiseerd toen hij op de baan weer eens met zich zelf in de knoop zat, echter daar heb ik nooit iemand over gehoord dat ik dat niet moest doen.

De wedstrijd van Erik heb ik niet gezien en daar kan ik dus niet over oordelen. Wel heb ik gelezen hoe hij zich naar deze competitiewedstrijd heeft voorbereid en dat vond ik persoonlijk fysiek niet juist. Ik heb wel het idee dat Erik met de juiste intentie een goede partij op de mat wilde zetten, maar lichamelijk kon hij dat 'extra' blijkbaar niet opbrengen, dit vanwege de zeer zware training, die hij op donderdag daarvoor met Daniëls heeft doorgemaakt. Ook de 3 uur durende clinic bij Conquesto, vlak voor de wedstrijd tegen Velo, lijkt me verre van ideaal voor zo'n topwedstrijd.

Laat Badmintonline zich nu eens zorgen maken over de recordhouder van de verloren duels i.p.v met Duinwijck en specifiek de Ridders, we hebben als familie al genoeg 'stront' van Badmintonline en zijn mooie aanhang over ons hoofd gekregen.

Groet,
Piet Ridder