Belangstelling voor de rolstoel

Maak kennis met Mark Caljouw!

Ik ben niet het type trainer dat 5 min voor de training binnen komt lopen. Ik ben graag op tijd en kom bijna altijd meer dan een half tot een heel uur te vroeg. Ik heb veel belangstelling voor andere sporten en heb dan ook op elite niveau training gegeven aan sporten als wielrennen, zwemmen en triatlon. In Oudegem waren voor de badminton rolstoelbasketbalspelers bezig waar ik altijd bij ging zitten kijken en na verloop van tijd ook mee aan de praat raakte.

Toen ik dus de eerste stukjes over Marcel las twee jaar terug heb ik hem een mail gestuurd of ik eens bij de training kon komen kijken. Het klikte erg goed met zowel Marcel als Ilse en al snel hadden we de afspraak gemaakt om zo af en toe eens wat samen te doen. Het mooie is dat ik echt niets wist van rolstoelbadminton en dat ik dus zonder schroom de stomste dingen kon zeggen die zowel Marcel als Ilse met grootte vraagtekens in hun gezicht in ontvangst namen. Marcel heeft meer dan eens gezegd: "Stop even Ron, dat kan helemaal niet wat je nu zegt, als ik dat doe dan dondert mijn rolstoel om." Maar hij ging het wel proberen en inderdaad is de rolstoel een paar keer om geflikkerd.

Een van de leukste dingen die ik ben gaan doen met Ilse en Marcel is multishuttlefeeding. Dit hadden ze nog NOOIT geprobeerd en ik weigerde te geloven dat deze vorm van training niet door rollers gedaan zou kunnen worden. Na afloop was ik net zo onder de indruk van hun kunnen als dat zij het waren van deze vorm van training. Daarna zijn we dan ook begonnen met op zijn kop zetten van de traditionele rolstoel dubbels en mixen. Van ieder zijn kant zijn we overgestapt op het dichtrijden van gaten en het meerollen in positie. Net zo goed als dat ik niet wil horen dat ze iets niet kunnen om dat ze in een rolstoel zitten, wilden Isle en Marcel niet zeggen dat ze iets niet wilden proberen om dezelfde reden. De stoel is niet de handicap, dat is het denken van de mensen die er in zitten.

In deze omgeving met zulke mensen is het zo verschrikkelijk leuk om trainer te zijn dat elke training in een vloek en een zucht voorbij was. Ik heb veel toernooien op afstand gevolgd en spelers van advies voorzien, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo heb meegeleefd met en zo vaak mijn e-mail nagekeken als op deze WK. Echt een topprestatie van verschrikkelijk aardige topsporters.