Beleidsplan weggestemd op eerste Bondsvergadering van het nieuwe bestuur

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Nog nooit in de geschiedenis van onze bond heeft een voorzitter zo'n brede steun gehad bij de achterban en nooit was de hoop zo hoog dat er echt iets ging veranderen. Het nieuwe bestuur dat er toen kwam kon zich niet beroepen op veel bestuurlijke ervaring en zelfs de voorzitter had totaal geen bestuurskennis of -verleden. Toch werd dit niet gezien als een nadeel, want er was duidelijk afstand genomen van de oude manier van besturen en het solistisch optreden van enkele personen. Een nieuwe stijl was meer dan welkom en de frisse wind gaf ruimte tot opgelucht ademhalen bij het grootste gedeelte van de leden van Badminton Nederland.

Hoe is het nu mogelijk dat het eerste plan op de eerste Bondsvergadering massaal wordt afgeserveerd? Wat we hebben kunnen zien is dat mensen die geen bestuurders zijn zich als bestuurders gingen proberen te gedragen en de daarbij behorende fouten gingen maken die je in zo'n situatie zou mogen verwachten.

De voorzitter was binnen een paar weken vergeten waar hij voor gekomen was, wat de achterban graag zou zien en hoe je dat zou kunnen bereiken. Het begon al daags na de verkiezingen toen de stille diplomatie werd voorgesteld aan de rechter om er zonder uitspraak uit te komen. Dilemma 1 diende zich gelijk aan. Voor de verkiezingen zeggen dat het Yonex-contract weg moet en dat de rechtszaak best verloren zou mogen worden was geen basis voor een gesprek met Yonex. Dit Japanse bedrijf weigerde dus om Ted van der Meer ook maar te spreken tijdens het WK afgelopen zomer.

Binnen een paar weken was er ook ruzie in het Noorden van het land over het houden van internationale evenementen (toernooien) en ging het maken van precies dezelfde fouten die het vorige bestuur had gemaakt gewoon door. Ook hier werd een hardwerkende vrijwilliger gepasseerd, omdat werd gedacht dat dit wel even zou worden opgeknapt.

Voor iemand die zegt een communicatiespecialist te zijn worden er juist heel veel communicatiefouten gemaakt die de positie van het nieuwe bestuur schaden. Ze wekken bepaald geen vertrouwen bij de mensen die het vele werk moeten opknappen, waardoor een bestuur ook daadwerkelijk kan functioneren en een beleid tot uitvoering kan brengen.

De brede steun had moeten worden gebruikt om een breed gedragen beleidsplan te maken waar de verschillende partijen zich in konden vinden. Er had zeker niet op een aantal belangrijke beslissingen vooruit moeten worden gelopen, waaronder de aanstelling van de technisch directeur die buiten Papendal en de technische staf niet op grote steun kan rekenen.

Met deze aanstelling van Eline Coene heb je ook gelijk een beperking gesteld aan je nieuwe topsportbeleid. Daar zijn geen per direct geen grote vernieuwingen meer mogelijk. Ik durf met grote zekerheid te zeggen dat hier zeer eenzijdig advies over is ingewonnen, dat de nadelen onvoldoende zijn overwogen en dat het meer te maken heeft met het budget dan met de kwaliteit waarvoor gekozen is.

Het is met Ted van der Meer waarschijnlijk het zelfde als de schilder die overal goed schilderwerk aflevert behalve bij zichzelf thuis. Het Laura Damstra-verhaal is natuurlijk wel de klap op de vuurpijl. Ik hoef er niets meer over te zeggen, want alles is er al over bekend (behalve de uiteindelijke bekentenis dat ze dus echt niet bestaat). Er zou best wel iemand kunnen zijn die er een andere naam onder heeft gezet, maar het is overduidelijk dat het een door de voorzitter voorgekauwde tekst is om even flink uit te halen. Dat mag ook, dat doe ik zelf ook en vind het prima dat anderen dat ook doen. Ik schrijf er wel weer een antwoord op waar hij het mee kan doen. Een mes heb ik niet nodig om in iemand zijn rug te steken, mijn tong is scherp genoeg.

Maar wat wel opvalt, is dat als iemand uit het hoogste controleorgaan binnen onze bond daar vragen over stelt en nooit antwoord krijgt, hij op het laatste moment via een open aanval met veel beschuldigingen wordt geprobeerd monddood en belachelijk te maken. Probeer je eens voor te stellen dat een lid van de Tweede Kamer zich door Mark Rutte zo zou laten behandelen. Dan zou de hele Kamer op zijn kop staan. Bij de afgevaardigden was er welgeteld één persoon die zich (vocaal) aan dit gedrag stoorde.

Als je Badminton Nederland wil redden en oplossing wil zien, dan begin je met noem-het-maar een beleid van nationale eenheid. Daarin zet je een koers uit met inspraak en overleg.

We zitten niet te wachten op een voorzitter die alles wel "even regelt" en vervolgens als een olifant door een porceleinkast heenloopt. Een voorzitter zelf mag voor mij onzichtbaar zijn als het beleid van de mensen die hij aan moet sturen maar zichtbaar is en als de mensen die het werk in de uithoeken van het land moeten doen maar het gevoel hebben serieus genomen te worden. Mij vragen te stoppen met schrijven en afgevaardigden vragen bepaalde dingen niet aan de orde te stellen, dat helpt écht niet. Er voor zorgen dat ik zulke dingen niet HOEF te schrijven of dat afgevaardigden zulke dingen niet aan de orde HOEVEN te stellen, dát heb je zelf in de hand.

Zorg in de komende twee maanden dat je brede steun krijgt voor het jaarplan. Kom met visie waar mensen zich in kunnen herkennen. Kijk vooral eens naar wat JIJ beter of anders had kunnen doen in plaats van boos te zijn dat mensen het niet met je eens zijn. Geef de mensen in het bestuur de ruimte en stuur op de achtergrond. Dat is wat je mag verwachten van de voorzitter van een sportbond.