Het gat in de hand van Badminton Nederland

Maak kennis met Sara Staats!

• Het ontbreken van een topsportcultuur bij veel spelers van de nationale seniorenselectie: Papendal is een begin en geen eindpunt en men moet regisseur van de eigen topsportcarrière willen zijn;
• Het ontbreken van daadwerkelijke (door)selectie van spelers door de sporttechnische staf: er worden nauwelijks spelers weggestuurd bij tegenvallende prestaties;
• Nauwelijks Nederlandse trainer/coaches die affiniteit hebben met en kennis hebben van internationaal topbadminton;
• Eredivisieverenigingen die geen binnen het topbadmintonbeleid passende actieve bijdrage leveren aan de opleiding van internationale topspelers;
• Er zijn geen op spelonderdelen gespecialiseerde trainers; De sporttechnische begeleiding oriënteert zich weinig op kennis die beschikbaar is bij andere sportbonden en overige innovatie.

De nationale selectie is de bijstand voor sporters, waar elke ondernemersgeest kapot wordt gemaakt. Ondernemen betekent risico nemen en dat is iets wat binnen het topsportbeleid van Badminton Nederland helemaal nergens te zien is.

Het is een groep van ja-knikkers en kontenlikkers. Topsport leg je niet aan regels. Er is maar een regel en dat is winnen en hoe je dat *gvd* doet is niet belangrijk als je het maar doet. Let wel, dan heb ik het niet over het winnen van jeugdtoernooien en -kampioenschappen. Ik lees over hoe geweldig Nederland het doet op de toernooien van de U15, U17 en zo en dan zie ik de spelers en denk: Oh mijn god, dat wordt nooit wat.

Er zijn nauwelijks trainers in Nederland die affiniteit hebben met en kennis hebben van internationaal topbadminton, staat er hier boven. Dat is ook een zwakke uitdrukking, want er zou moeten staan: Badminton Nederland heeft het tot haar politiek gemaakt via Martijn van Dooremalen om iedereen die ook maar een heel klein beetje de buitenlandse kennis heeft zo snel mogelijk kapot te maken. Hierbij is werkelijk alles toegestaan en worden praktijken die de maffia niet zouden misstaan door ELK bestuur met de mantel der liefde bedekt. Er is kennis in Nederland, maar je moet wel weten waar je moet zoeken, want het zit niet bij de bond.

Voor het stukje over de eredivisieverenigingen wil ik het woord liever over geven aan Henk Staats of Wim Top. Zij kunnen je veel duidelijker vertellen hoe de bond elk clubbelang in investering in opleiding van spelers kapot heeft gemaakt.

Er zijn geen op spelonderdelen gespecialiseerde trainers. Ook dat is niet zo vreemd want kijk maar eens naar de kwaliteit van de opleidingen voor trainers. Vol trots lezen we elke keer hoeveel nieuwe trainers BNL heeft klaar gestoomd, terwijl ik liever zou lezen dat we twee of drie nieuwe trainers hebben die zich internationaal kunnen meten. En kijk eens naar het aanstellingsbeleid van BNL. Er werd een Europese dubbelspecialist trainer gezocht om er voor te zorgen dat we vier spelers in Londen zouden hebben staan. Wat stellen ze aan? Een Chinese enkelspelspecialiste terwijl geen van de top enkelspelers bij de bond trainde.

In het hele stukje over de SWOT-analyse staat niet één regel waar ik de afgelopen drie jaar niet op heb gewezen en alles wat ik schreef werd door de technische directeur als onzin afgedaan of als niet belangrijk. We zijn toe gekomen aan het betalen van de rekening van 20 jaar destructief beleid. Een tijdperk waarin BNL de gevolgen gaat merken van wanbeleid en machtmisbruik.

En heeft de bond er wat van geleerd? Ik denk het niet. Nog steeds worden mensen zoals ik tegengewerkt en ook al zijn we betrokken bij projecten waarvan deze SWOT-analyse zegt dat ze heel hard nodig zijn, je ziet geen toenadering van de bond. Kijk eens naar de feiten:

• Wij delen kennis en stellen die gratis ter beschikking op het internet.
• Wij houden ons bezig met trainers opleidingen op topniveau.
• Wij houden bijscholingen die voor iedereen die meer wil weten over onze sport.
• Wij zijn begonnen met spelers regisseur van hun eigen topsportcarrière te maken.

Wat krijgen we terug van de ondersteunende organisatie BNL? Helemaal NIETS. Zij geven bakken met geld uit aan spelers die, alsof het een sociaal hulpprogramma is, training krijgen van trainers die van kennis delen nog nooit hebben gehoord. Ze geven bakken met geld uit aan niet-bestaande kantoorbanen en allerlei directeuren die met belangrijk doen een topsalaris opstrijken. Noem het voor het gemak maar even het gat in de hand van Badminton Nederland.

Als dit wanbeleid zou leiden tot het halen van de doelstellingen dan zou je kunnen zeggen: wat klets je nou, want je zegt zelf dat het niet uitmaakt welke regels je gebruikt want er is maar één regel, WINNEN! Maar ook daarin slaat BNL de plank geheel mis.

Ik verwacht niet dat BNL ook maar iets echt gaat veranderen. Er komt geen overleg met andersdenkenden. Wat de SWOT-analyse zegt over de technische staf komt er op neer dat ze hun werk niet goed doen. Hoe kan je dat als organisatie naast je neer leggen? Gaan dezelfde mensen hun eigen rommel opruimen? Laat me niet lachen, dat is het meest absurde wat uit zo'n analyse zou mogen concluderen.

Net zo goed als er in de SWOT staat dat spelers gewoon mogen blijven en niet worden weggestuurd of eruit gezet worden, geldt dat ook voor de trainers en begeleiders. Het is een organisatiecultuur en dat verander je niet met dezelfde mensen aan het roer. Een analyse op zich verandert helemaal niets. Het gaat om de handelingen naar aanleiding van de analyse. Alles wat uit de pen van oudgedienden komt kan daarom niet serieus worden genomen.

Opstappen is het enige juiste handeling.