Ron Daniëls in gesprek met Badminton Nederland: een denktank voor het topsportbeleid

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik was natuurlijk enorm verrast toen Ton belde om eens wat te praten over het topsportbeleid van Badminton Nederland. Voor de goede orde: ik ken Ton al ruim 35 jaar en we zien elkaar een paar keer per jaar buiten de badminton om. We hebben dan ook altijd gesprekken over onze sport, maar nooit uit hoofde van een functie maar meer als liefhebbers.

Het zeer lange telefoongesprek werd gevolgd door het uiteenzetten van de standpunten in een aantal e-mails en daaruit blijkt dat we het totaal eens zijn over wat we moeten bereiken. De manier waarop is echter nog een groot struikelblok, want daar zijn we het helemaal niet over eens.

De verandering ligt hem dan ook nog niet in de gezamenlijke visie maar meer in het feit dat we in gesprek zijn. Iets wat met het vorige bestuur bijna niet mogelijk was en met de technische staf onmogelijk.

Ton moet je alle krediet geven als het gaat om zijn manier van bruggen bouwen. Het is moeilijk hem niet te mogen en dat heeft tot gevolg dat er vaak goede compromissen worden gesloten waar beide partijen zich in kunnen vinden.

Rotsvast geloof

Ton wil in mijn ogen het onmogelijke bereiken met zowel de organisatie als de prestatie van de trainers en spelers. Zijn rotsvaste geloof daarin dwingt respect af. Ik heb hem op een aantal punten gewezen op de enorme problemen waar hij mee te maken gaat krijgen en zelfs een weddenschap voorgesteld.

Verder ben ik gevraagd deel te nemen aan een denktank waarin de inhoud van het beleidsplan wordt besproken en eventueel aanpassingen gemaakt kunnen worden. Dit is iets wat ik al jarenlang bepleit en ga dat dan ook doen.

In dit proces zal ik de vertegenwoordiger zijn van de verandering terwijl ik van het bestuur gematigdheid kan verwachten. Ik ben blij dat er eindelijk de mogelijkheid komt om na 25 jaar dictatuur weer eens gehoord te worden. Dat er geluisterd gaat worden naar een wat bredere kenniskring en dat deze kennis gehaald gaat worden buiten de bond zelf.

Ik ben ook niet van plan dit proces achter gesloten deuren te voeren. Daarom zal ik regelmatig vertellen hoe het zich ontwikkelt. We zijn namelijk gewoon een sportbond en daar hoor je geen geheimen te hebben of achterkamertbesluiten te nemen.