Rune Massing vanuit Jakarta - dag 5

Ken je BC Lansingerland al?

Dag 5: Just another day...

Rudy lag namelijk nog in diepe slaap achter het stuur. Dat vind ik wel opmerkelijk aan deze grote stad. Dag en nacht file, soms kan er geen muis meer door en staat alles muur en muur vast, behalve 's ochtends vroeg. Daarom was hij zo vroeg. Zodra we aan kwamen lopen schoot dikke Rudy wakker.

Hij zette zijn favoriete nummer van Lionel Richie op en we reden weer het bekende stukje naar de hal. Vanuit hotel naar links, bij KFC nog een keer naar links, meteen eerste weg rechts, daarna weer rechts, over de brug naar links, eerste slagboom rechts, langs de Christelijke kerk, tweede slagboom links en we zijn er. Een ritje van enkele luttele minuten, maar het kan net zo goed een dik half uur duren.

Om 7.00 uur dubbeltraining voor Robin en Russell. Uiteraard eerst de gebruikelijke routines. Allemaal netjes op een lijn staan, praatje van hoofdcoach Endang, pittige tante. Daarna gezamenlijk bidden, vervolgens ruim tien minuten rekken en strekken. De jongens begonnen 1-2 achterveld halfveld twintig slagen ieder negen keer. Vastheid maar wel volle bak. Halfveld en iets te hoog krijg je meteen links of rechts om je oren. Volgende oefening was partijvorm zonder lob. Laatste oefening was weer in drietal vorm. Harde drives spelen met aangevers op eerste service lijn. Elke tweede of derde slag cross met de hand mee, sommigen pakten hun squashracket.

Ik vind het niveau van de groep erg hoog en zou in mijn handjes knijpen als ik zo'n grote groep fijne spelers thuis had. Endang integendeel vindt het niveau te laag vergeleken met andere grote clubs in Indonesië. Vooral Club Djarum in Kudus west Java, winnaars van afgelopen Dutch Junior, schijnt erg sterk te zijn. Ik ga het zien. Ze schijnen volgende week allemaal mee te gaan doen aan het internationale toernooi, aangevuld met Koreanen, Maleisiërs en Thai. Kan ik meteen kijken wie we gaan tegenkomen op het WJK in Japan begin november.

Tot morgen,
Rune