Henri Vervoort: 'Belachelijk...'

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik heb zo af en toe contact met Erik Meijs en ik was blij verrast toen hij het in een bericht over de WK had... Wow, dacht ik, een jongen die initiatief toont en zich kwalificeert voor de WERELD KAMPIOENSCHAPPEN als tweede Nederlander achter zijn bijna naamgenoot Pang in de herenenkel, in China.

Mooi ook voor BNL, want deze speler heeft de bondsleden en belastingbetaler (NOC*NSF) de laatste seizoenen geen cent gekost, dus kosten heb je nauwelijks en je kunt goede reclame maken en mooie statistiekjes maken over behaalde beleidsresultaten.

Erik is bij mijn weten ook gewoon lid van een sportbond met circa 44-50.000 leden die allemaal jaarlijks een niet geheel vrijwillige contributie overmaken, welke vervolgens door BNL gebruikt wordt voor allerlei zaken die met onze prachtsport te maken hebben: promotie, tobsport, topservice naar verenigingen en klanten, enneeeee... ehm... tsja.

Nou ja, ze maken het in ieder geval helemaal op, maar niet aan Erik. Want hij is spotgoedkoop voor de bondsleden. U betaalt geen bijdrage: hij heeft zijn eigen trainers, zijn eigen hallen, zijn eigen begeleiders, medische staf, shuttles, rackets, schoenen, manager, sparring, vertrouwenspersonen, en hij heeft dus geen dure hal nodig op Papendal zodat hij lekker dichtbij kan studeren. Nee hij studeert zelfs niet, want hij is 100% met badminton bezig.

Het schijnt dat Erik zo'n supersporter is, dat hij zelfs zonder al deze dingen van BNL zich vervolgens op zo'n positie op de wereldranglijst heeft geslagen, dat hij mag meedoen aan het WK. Een moment om met zijn allen blij mee te zijn, trots wellicht.

Ik woon al jaren niet meer in Nederland, maar ben trots op ieder resultaat van een Nederlander. Ik ben ook kritisch, zoals we allemaal zouden moeten zijn, maar zoals de vaste bezoekers van deze site weten, geef ook suggesties, deel mijn kennis met anderen en probeer mijn steentje bij te dragen.

Als we echter met al het geld dat we uit algemene (leden) middelen en voorheen belastinggeld (NOC*NSF) binnenkrijgen, geen vliegticket en hotel voor Erik kunnen betalen, dan is het wel heel triest gesteld met BNL. Mocht dit voor iedere Nederlandse deelnemer gelden, dan heb ik niks gezegd, maar ik begrijp dat het excuus is dat hij niet in de nationale selectie zit. Dat vind ik zo hartgrondig onbeschoft om te zeggen naar een speler die je niks kost, bondslid is, en zich voor het WK kwalificeert dat ik woorden tekort kom.

Dit heeft niks te maken met aardig, mooi, lief, of leuk, laat staan met of je in de juiste hal traint (destijds ging Dicky toen hij in Denemarken trainde ook gewoon voor NL naar het WK).

Ik hoor en lees gelukkig vaak dat de bondsbestuursleden fatsoenlijke betrokken mensen zijn, badmintonliefhebbers, en enkelen hebben zelfs een heel behoorlijke inkomen. Ik heb daarom ook geen enkele twijfel dat zij - terwijl ik dit schrijf - al anoniem tenminste 100 euro per persoon hebben overgemaakt naar Team Meijs als ze hun eigen organisatie niet alsnog zover krijgen om een bondslid zijn WK te betalen. Mochten zij dit niet doen, dan moeten ze zich gewoon kapot schamen. En dan zeg ik het netjes.

Alle mooie statuten, weken van badminton, dagen van congressen, al dan niet besloten bondsvergaderingen en beleidsplannen ten spijt, het is allemaal bediscussieerbaar en dat respecteer ik. Meningen verschillen nu eenmaal, maar als je een WK-kwalificant die je het hele jaar niks kost, en zelfstandig werkt juist omdat BNL geen fatsoenlijk alternatief aanbood, geen WK kunt betalen, dan mag de laatste bij de bond gewoon het licht uitdoen, de deur achter zich dichttrekken en op slot draaien. Mocht er in de toekomst iemand met fatsoen en passie in onze sport willen stappen, dan kan hij de sleutel ophalen bij NOC*NSF.

Het 'excuus': lieve Erik, je zit niet in onze selectie... Dat telt niet, het is simpelweg pesten, dat snapt ook een kleuter. Ik kan me nog voorstellen dat je in normale toernooien je beperkte middelen investeert in je selectiespelers, die wil je laten groeien, een investering. Al ben ik het er niet helemaal mee eens, maar er zijn argumenten voor te maken. Je investeert in iets waar je controle over hebt, en je investeeert in speelsters die denken dat ze hun betere helft van de dubbel kwijtraken en dan een kans hebben op de OS of volgend jaar nog bij de selectie zitten? Tsja, ik zou nadenken als speler, maar nogmaals, je kunt erover discussiëren.

Echter het WK is het maximale evenement in een seizoen, een promotiemoment, het is iets waar we allemaal trots op moeten zijn dat één van onze landgenoten zich geplaatst heeft. En als alle bondsleden de garantie zouden hebben dat een speler na een seizoen naar het WK ging, en ze verder niks kost, dan zou tenminste de helft van deze leden graag de prijs van een kop koffie aan deze dame of heer geven: een goede investering toch? Het gaat hier over Erik, maar als het Jordy zou zijn, of volgend jaar Nick, of wie dan ook. Het principe verandert niet.

Als Erik nu dagelijks in de Telegraaf zou staan met een artikel: de BNL is een maffiose K£#@-zooi, met incestverhalen en vriendjespolitiek, okay, dan snap ik het dat je hem geen geld wilt geven. Dat is niet bepaald prettig om te lezen, maar zelfs dan nog: prestaties tellen in topsport. Kennelijk niet bij BNL.

Nee we hebben hem al genoeg gegeven: eigenlijk moet hij de bond dankbaar zijn dat ze zijn progressie zo verziekt hebben toen hij de nationale zat, dat hij wel weg moest, en daarom progressie heeft gemaakt en nu het WK heeft gehaald. Daar horen we ook geen bedankje voor, na alles wat we voor hem gedaan hebben! Jordy Hilbink schrijft in zijn meest recente stukje dat hij de laatste jaren (fulltime) badmintonnende stilstond in de nationale... Hij moet BNL nu dankbaar zijn dat ze enkele jaren hebben verprutst, zodat hij uiteindelijk zelf de stap naar het licht maar heeft gezet? En mochten Erik of Jordy zich ooit plaatsen voor de OS, sturen we ze niet, omdat ze niet in de selectie zitten?

Dat maakt niet uit, in sport telt de beste. Ik hoop werkelijk dat de hardwerkende, fatsoenlijke bestuursleden zich moreel bezwaard voelen en op privétitel een bijdrage leveren als ze hun eigen organisatie niet zover kunnen krijgen.

En afgevaardigden? Is iemand die titel werkelijk waard als één van de leden die jullie vertegenwoordigen naar het WK mag, maar we aan hem geen euro geven, nadat we vele euro's extra uit algemene middelen uit een tot falen gedoemd (ja, bediscussieerbaar) beleidsplan financieren? Gelijke monniken, gelijke kappen.

Mijn excuses voor het wellicht wat 'duidelijke' taalgebruik. Ik schrijf normaal erg lang, en kan hier nog wel 100 redenen aanvoeren waarom deze situatie op zijn minst belachelijk is, maar ik denk dat iemand die aap, boom, noot en mies kan lezen en schrijven, genoeg autonoom denkvermogen heeft om er zelf wel achter te komen.

Iedereen die dit leest, maak alsjeblieft een paar euro over naar Erik en ook Eric mocht deze in dezelfde situatie zitten. We krijgen er tenminste een leuk stukje voor terug.