Moeten wij weer niet terug naar kwalificatiewedstrijden?

Maak kennis met Mette Kool!

Voor degenen die door de bondscoach zijn uitverkoren, is het spelen voor het Nederlands team een beetje het hoogst haalbare wat Badminton Nederland hen te bieden heeft en natuurlijk zijn de genomineerde spelers trots dat ze voor hun vaderland hebben mogen uitkomen, maar hoe gaat zo'n selectieprocedure bij BNL eigenlijk in zijn werk?

In de wandelgangen neemt het rumoer onder de 'beste stuurlui aan de wal' toe en wordt door hen soms de schijn gewekt dat er binnen Badminton Nederland met een te hoog 'gun' gehalte gewerkt wordt, waardoor een aantal andere sterke spelers teleurgesteld moeten aanzien dat zij weer niet voor hun land mogen uitkomen.

Ook bij de jeugd is het niet altijd even duidelijk op welk criteria bepaalde spelers wel of niet voor een EJK of een WJK worden uitgenodigd. Er vanuit gaande dat de bondscoach naar alle eer en geweten zijn werk doet, blijft het natuurlijk altijd een lastig meetmoment om te bepalen van wie nu de sterkste spelers van Nederland zijn. Om badmintonminnend Nederland nu het gevoel te geven dat BNL een rechtvaardig selectieprocedure hanteert, waarom grijpt de Bond niet terug naar selectie- / kwalificatiewedstrijden, waarbij de sterkste spelers zich in het Nederlands team kunnen spelen.

Zo worden teleurstellingen bij bijvoorbeeld een Dennis, Lisa, Wendy, Tamara en Renske voorkomen. De spelers hebben het dan in eigen hand om zich in een team te knokken. Het OKT bij het schaatsen is daar natuurlijk een uitstekend voorbeeld van. Het lijkt me in ieder geval het overdenken waard en voor BNL is het niet nieuw, want in het verleden werden de teams pas na selectiewedstrijden of na de Nationale Kampioenschappen bekend gemaakt.