Is God groots?

Ken je BC Drachten al?

Het bestuur had zo enorm veel krediet en begon ook met veel en langdurig overleg met de oppositie van het vorige bestuur. Maar in de loop van de tijd bleek dat op het verdwijnen van enkele koppen na er geen verandering plaats vond die echt zoden aan de dijk zette.

De leden zijn nog steeds even verdeeld en uit reacties van bestuurders en afgevaardigden kan je lezen dat deze nu zelfs denken dat de voor- en tegenstanders niet eens rondom de tafel te brengen zijn.

Mijn inziens had het bestuur de kans moeten grijpen en de bond structureel moeten veranderen. Ik denk alleen dat ze daar geen beeld bij hadden toe ze met de klus begonnen. Dat is ze natuurlijk ook niet kwalijk te nemen, ze zijn er ook maar min of meer ingerold. En kwamen lijken tegen uit elke kast en la die ze open trokken.

Interne tegenwerking binnen de werkorganisatie en voorzichtig te werk gaan om de mensen die je liever niet meer in deze organisatie wilt hebben heeft voor een zeer matige verandering gezorgd. Ik denk ook niet dat anderen het beter hadden kunnen doen, het is gewoon een erfenis van jaren slecht beleid en vergroeid personeel. De vervreemding van de leden is niet ontstaan onder dit bestuur maar heeft het bestuur wel tegen gehouden met het doorvoeren van nieuwe plannen. Met zoveel interne problemen en het sluiten van compromissen binnen de eigen organisatie was er niets meer over om ook iets te kunnen doen voor de oppositie die dus met lege handen bleef staan.

Twee jaar terug werd er nog gezegd dat ik verrast zou zijn om veel van de punten - die ik in een toekomstrapport had geschreven voor de bond - die ik terug zou zien. Nu weet ik inmiddels dat er niets is overgenomen en dat er weer verkeerde mensen de organisatie binnensluipen en direct beginnen met het scheppen van nieuwe problemen. Het bestuur heeft de oplossingen altijd van binnenuit willen oplossen. Iets wat werd ingegeven door economie. Er waren mensen in dienst waar je niet eenvoudig vanaf kon komen en waar ze dus mee verder gingen. Je begint dus al met mensen die je liever niet zou willen hebben als je veranderingen wil doorvoeren. Mede door geldgebrek trek je ook nog eens personen aan die als vrijwilliger en voor de titel bondscoach worden. Het stellen van eisen wordt hierdoor lager en opeens heb je kwaliteitsverlies op technisch gebied en kennis en dat nog wel in de leeftijdsgroep waar je juist de beste coaches zou willen hebben.

Het gevolg: spelers en ouders die de sport verlaten of hun heil elders gaan zoeken. Ongenoegen komt vaak niet door tot het bestuur en hierdoor kan het gebeuren dat een bestuur wordt verrast als er een golf van kritiek los komt over personen en situaties waarvan het bestuur dacht goed mee bezig te zijn.

Juist omdat er een angstcultuur is binnen onze sport kunnen dingen zoals deze zo verschrikkelijk uit de hand lopen en zal het altijd tot explosies komen, omdat de problemen niet in de aanloop worden onderschept en behandeld. Ongevraagd ben ik een verzamelpunt geworden van ontevreden ouders maar ook van bestuurders die vinden dat ze niets terug krijgen voor hun lidmaatschap. Het is vaak niet de persoon Ron Daniëls die aan het woord is. Het zijn net zo vaak doodeenvoudig verwoordingen van dingen die me worden toe gestuurd of waar ik over word gebeld.

Helaas merk ook ik dat problemen niet serieus worden genomen en voorstellen blijven ongebruikt in de la liggen. Dat is het goede recht wat een bestuur heeft, maar wees dan ook niet verrast als er weer eens een bom ontploft. Ik verwacht niet dat alles wat er wordt voorgesteld er ook komt, maar het negeren van geluiden uit de oppositie zal het niet eenvoudiger maken om je beleid uit te voeren.

Ik ben blij met mijn onafhankelijke positie. Ik hoef niet voorzichtig te zijn en kan gewoon zeggen wat ik wil. Omdat ik niets nodig heb van de bond en niet bang hoeft te zijn voor gevolgen geeft dat een heerlijke vrijheid waar ik blij mee ben. Wij zitten hier op Oro gelukkig ver weg van alle problemen in Nederland en hier kunnen we dingen gewoon doen zoals wij denken dat het goed is. Het is voor de bond misschien moeilijk voor te stellen dat er spelers, ouders en trainers zijn die menen dat je slecht af bent als je bij de nationale selectie zit. Misschien is dat ook logisch dat er zo wordt gedacht, want ze hebben een machtsmonopoly en dat is nooit goed.

Het klinkt misschien vreemd in de oren van velen, maar ik geniet van negatieve reacties op mijn persoon. Het geeft enorm veel energie en een drive om keihard verder te gaan. Ik lees ze altijd en heb plezier in de humor die ik er vaak in zie. Dus tegenstanders bedankt en stop vooral niet want het zou tot gevolg kunnen hebben dat ik droog loop van inspiratie.

Zo af en toe heb je je eigen bond nodig om bijvoorbeeld je spelers ingeschreven te krijgen op belangrijke toernooien. Het is tot op heden niet gelukt om het machtsblok van de bond als het gaat om het uitsturen van spelers te doorbreken. Hiermee laat de bond zien dat het alleen maar in woord open staat voor concurrentie van buitenaf en dat het faciliteren en promoten van de sport enkel is gericht op de eigen organisatie.

Tot stot zou ik willen wensen dat we in een situatie terecht zouden komen zoals je kunt zien op Youtube in het debat: "Is God great? - Christopher Hitchens vs John Lennox". Als je op deze manier een debat kunt voeren over een onderwerp zo gevoelig als geloof, dan moet het ook mogelijk zijn over iets zo simpel als badminton.