Erik Meijs heeft stijgende lijn weer te pakken

› support ons met een Tikkie!

Ik neem jullie even mee terug naar het vorige toernooi, de Bulgarian international waar ik nog niet over geschreven heb. Ik was blij dat ik weer goed en sneller dan verwacht was hersteld van mijn rugblessure, zodat ik aan dat toernooi kon meedoen.

Maar tegelijk had ik wel een fikse verkoudheid opgelopen, dus de voorbereiding was pet. Drie weken weinig kunnen trainen, weinig fysiek en voor een topsporter geldt dat je conditie heel snel achteruit vliegt als je niet optimaal kunt trainen. Nogal frustrerend, maar toch besloten om samen met coach Fred van Wankum af te reizen naar Bulgarije, zeker ook omdat de loting er niet slecht uit zag.

In de eerste ronde speelde ik tegen een Engelsman die uit de kwalificatie kwam. Dat leverde geen probleem op en ik kon mijn beperkte energie goed sparen voor ronde twee. Ik had verwacht tegen de als tweede geplaatste Hurskainen uit Zweden te moeten spelen, maar het werd heel onverwacht de Pool Adrian. Opnieuw kansen dus, zo leek het. Het werd een spannende partij die 2 sets lang geheel gelijk op ging. Adrian speelde het toernooi van zijn leven en haalde sommige ballen op onmogelijke manieren terug. Ik speelde goed, maar kon op de beslissende momenten net niet genoeg doordrukken omdat de energie uit mijn lijf wegvloeide. Het eindresultaat was een zure 19-21 en 20-22. Bijna, maar net niet.

Aan de ene kant balen omdat het er absoluut in had gezeten dat ik weer een kwartfinale zou halen, maar aan de andere kant tevreden dat ik er alles uit had gehaald wat er fysiek in zat. Dat er echt niet meer in zat bleek uit het feit dat ik bij aankomst in ons appartement flink koorts bleek te hebben.

Tja, en dan moet je natuurlijk eigenlijk goed uitzieken. Maar de Dutch Open wilde ik niet overslaan. Het eerste toernooi in Nederland waarbij ik in Adidas-tenue zou verschijnen. Ik had me er op verheugd, dus ik zou gaan spelen. Ik had alleen afgelopen maandag en dinsdag de tijd om weer wat te trainen en te proberen helemaal te herstellen van de verkoudheid. Tijdens de trainingen merkte ik al dat ik het zwaar zou krijgen op de Dutch, want het lijf wilde nog niet helemaal en ik had een zware loting omdat ik tegen de als 13e geplaatste Ajay Jayaram uit India zou moeten spelen. Een voormalig top 20 speler dus echt een mooie tegenstander om tegen te spelen. Daarnaast ook nog mijn tweede toernooi in het nieuwe Best-of-5 systeem. Voorlopig nog niet mijn ding, die setjes tot de 11, maar je moet het er maar mee doen.

Lees de rest van dit artikel op de website van Erik Meijs.