Denmark Open 2016: kwalificaties op dinsdag

Ken je BV 't Vennewater al?

In de verschillende leeftijdsgroepen waren vele landen vertegenwoordigd. De Danish Junior Cup is een jeugdtoernooi met een mooie, lange en goede historie. In het verleden was Nederland daar ook goed vertegenwoordigd in alle leeftijdsklasses. Nu was alleen een selectie onder 15 aanwezig.

Volgens de verhalen hebben de spelers zelf een groot deel van de reis moeten betalen (het blijft voor mij vreemd dat we drie spelers naar Azië sturen zonder een, voor mij, duidelijk plan, maar dan geen geld hebben om te investeren in de jeugd). In de andere klassen was maar één dame vertegenwoordigd, in de onder 17 klasse. Die had alles zelf georganiseerd, evenals een heer die in de onder 15 speelde.

Ik heb een aantal wedstrijden gezien in de onder 17, onder 15 en de onder 19. Ik had de indruk dat de onder 19 niet zo sterk was als vorig jaar. Maar een aantal van de Deense onder 19 spelers die de finale gehaald hebben heb ik dinsdag weer in actie gezien tijdens de kwalificatie voor de Denmark Open. De dame die de onder 19 won plaatste zich overtuigend voor het hoofdtoernooi van de Denmark Open.

Door een blessure van een Nederlandse dame (Selena Piek, -red.) is de Nederlandse inbreng tijdens de Denmark Open direct terug gebracht van 3 naar 1. Voor mij zegt dat heel veel over de breedte van de Nederlandse top. De enige Nederlandse inbreng was nu een herendubbel. Op de Dutch Open hadden ze goede resultaten geboekt.

Volgens mij spelen ze niet zo lang samen, ze hebben in ieder geval niet genoeg punten op de wereldranglijst om direct tot het hoofdtoernooi toe gelaten te worden. Ze speelden in de eerste ronde tegen twee Denen. Ze verloren de eerste game met 21-13, winnen de 2e game met 21-19. Tijdens de coaching lijken ze het niet helemaal met de coach eens te zijn, ze maken bewegingen om dingen uit te leggen waarvan zij denken dat het daar fout gaat, de coach neemt een denkende houding aan, lijkt er niet echt chocola van te kunnen maken en lijkt nogmaals zijn verhaal te vertellen, nu aangezet met een bozere blik en iets grotere bewegingen. Zijn tactiek lijkt toch te werken want Jacco en Ruben winnen de game, al dan niet geholpen door een aantal fouten van de Denen. De 3e game verliezen ze helaas weer.

De Nederlandse inbreng in het toernooi is terug gebracht tot lijnrechters en een scheidsrechter. De Nederlandse coach lijkt de gehele wedstrijd diep in gedachten verzonken. Ietsjes onderuit, een arm over de buik en de andere arm gesteund op de eerste arm en de vinger aan de kin. Nu afwachten of hij ons deelgenoot wil maken van zijn gedachten.

Ik verheug me al op zijn eerste bijscholing. Ik ben benieuwd of de Vereniging Badminton Oefenmeesters hem al benaderd heeft. Technisch directeur Claus Poulsen was ook luid en duidelijk aanwezig. Of zijn aanmoedigingen in een combinatie van Deens en Nederlands door de spelers begrepen zijn blijft voor mij een vraag.

Op de baan naast de herendubbel van de Nederlandse heren was een damesenkel bezig tussen Amalie Hertz Hansen en Martina Repiska. Het spel van de Deense dame is een soort spel dat ik graag zie, technisch vaardig, fysiek goed en mooi voetenwerk. Hier en daar een tactische keuze die niet altijd even goed was. De wedstrijd was zo interessant dat niet mee viel om de aandacht bij de herendubbel te houden. De wedstrijd van Ruben en Jacco duurde 53 minuten, de wedstrijd van Amalie duurde 65 minuten. En dat in een eerste ronde van een kwalificatie.

En er waren meer van dit soort wedstrijden, bijvoorbeeld de wedstrijd van Christian Lind: hij vocht weer een geweldige wedstrijd uit met zijn tegenstander, slechts twee games maar toch 53 minuten, niet de langste wedstrijd van de dag, maar ongetwijfeld met de meeste duiken. Nu is duiken in de wedstrijd misschien heel spectaculair, maar volgens mij is het een noodgreep omdat er in de rally iets fout gegaan is qua tactiek en voetenwerk. Maar het getuigt wel van inzet en vechtlust, iets wat Christian Lind niet ontzegd kan worden.

Het programma liep behoorlijk uit. Dat zal ongetwijfeld wel weer voer worden voor een lange discussie of de wedstrijden niet te lang duren, dat het publiek afhaakt en dat het nodig veranderd moet worden. Voor de echte liefhebber een drama, want wat is er voor een echte liefhebber mooier dan een wedstrijd met goed badminton die gelijk op gaat (wedstrijden die gelijk opgaan hebben de neiging om uit te lopen) en spanning geeft (wedstrijden die gelijk opgaan hebben de neiging spanning te geven, in tegenstelling tot korte partijen met een groot krachtsverschil).

Deze liefhebber gaat er woensdag weer eens goed voor zitten en dan heb ik niet alleen over het badminton. De insiders weten dan allang waar het over gaat.