Oude kennis is duur

Maak kennis met Mahi Goyat!

Oude kennis is duur, het wordt uitgevoerd door de mensen die in het verleden succes hadden en dat succes nu aan het kopiëren zijn om te proberen van oude successen nieuwe te maken.

Het is zichtbaar aan het mislukken. Tijdens het jaarlijks terugkerende Danish Junior Cup is pijnlijk duidelijk te zien hoe landen met deze visie meer en meer achterop raken. Terwijl de spelers uit de 'zachte' landen met hun mobieltje zitten te spelen, staan de Spaanse spelers uren lang op de inspeelbaan te badmintonnen. Onze spelers zijn er al snel uit en in tegenstelling tot vorig jaar wordt er nu wel geprobeerd een training op te zetten, maar er is veel onduidelijkheid over het beschikbaar zijn van een hal en op welk tijdstip dat zou moeten plaatsvinden. Als je een half uurtje buiten Kopenhagen kijkt zijn er heel veel mogelijkheden. Je zou er zelf gratis terecht kunnen met de geweldige gastvrijheid die de clubs daar hebben.

Ik heb inmiddels al afspraken gemaakt met twee landen die volgend jaar na de Danish Junior Cup een week willen trainen in Denemarken. Niet even 90 minuten ergens op een baantje achteraf, maar gewoon zes uur per dag, vijf of zes dagen lang. Er is wel een kleine trots, want het is niet alleen Nederland dat het niet goed meer doet.

Ik zei al dat de Spaanse spelers leuk bezig zijn in de U17 en dat je ook duidelijk technische verbeteringen ziet bij veel dames. Ze zijn weg van het krachtspel dat zo kenmerkend is voor landen als Nederland en kunnen veel meer, technisch gezien. Goede techniek start bij goed voetenwerk en het is goed te zien dat het voetenwerk waar wij veel aandacht aan besteden op OroDenmark duidelijk een trend aan het worden is.

Veel variatie in de hoogte waar je voor kiest al naar gelang het type slag dat je hebt geslagen. Het bewust kiezen van rustig vertrekken uit je hoeken in het achterveld als je longline speelt (en dus hoog blijft tot je voorspanning sprong) en het versnellen bij cross slagen en het NIET maken van een voorspanning sprong.

Ook het maken van adjustment of correction steps om het lichaam in de beste positie te zetten en de mogelijkheid om tegen de voeten in te spelen is een heerlijke verbetering bij veel spelers. Het moet een genoegen zijn om als nationale coach van zulke landen vernieuwend bezig te kunnen zijn zonder al die loodzware stenen in je rugzak van de verouderde systemen van logge conservatieve bonden.

Ik zou zo zeggen: kom eens naast ons op de bank zitten bestuurders, dan kunnen we jullie uitleggen en laten zien wat het verschil is. Misschien zien jullie dan ook op welk dwaalspoor jullie zitten met de gemaakte keuze.

Het gaat toch al niet best met het hele proces van nieuwe bondscoach en assistent. Het benauwde gevoel bekruipt me dat de bondscoach die ze voor ogen hadden niet gaat komen onder de huidige voorwaarden (veel te weinig geld en talent) en dat de mensen die wel zouden willen komen niet willen samenwerken met de al in dienst genomen assistenten.

Het is te hopen dat ze zo wijs zijn geweest een proefperiode voor deze mensen in het contract op te nemen, zodat ze er van af kunnen als een bondscoach het niet ziet zitten om met deze mensen te werken. Anders gaan we weer een slechte periode in voor onze jeugdspelers en zijn er nogmaals vier jaren verloren.