Trainersopleidingen en -bijscholingen nieuwe stijl bij VBO?

Maak kennis met Mahi Goyat!

Ik heb goede herinneringen aan de samenwerking met de VBO en was met Fred Besselink in gesprek over het herschrijven van de trainersopleiding en technisch materiaal daarvoor. De plotse dood van deze zeer gewaardeerde vriend maakte een einde aan onze plannen en ook aan de dingen die ik eventueel voor de VBO zou gaan doen in de toekomst.

Ik had een aantal keer een bijscholing gegeven en was keer op keer verrast over het lage niveau van de algemene kennis. Deelnemers wisten gewoon niet waar ik het over had. In de hal ging het nog wel maar in de theorie moest ik vaak teruggrijpen op een veel lager niveau als waar ik op zou willen werken. Dat werd ook nog eens bevestigd door de trainers die ik heb aanbevolen voor een bijscholing zoals Henri Vervoort, Aad van Zeijl, Andreas Johannsen, Huynh Nhut Duong en Rene Sehr. Al deze trainers hebben hun lesmateriaal naar beneden moeten bijstellen omdat het niveau van de aangeboden stof te hoog gegrepen was en dat terwijl wij al waren uitgegaan van een eenvoudigere bijscholing als wat we hadden willen doen.

Tijdens een inmiddels beruchte vergadering in augustus in tweeduizend-lang-geleden (heel heel heel lang geleden) waren ´lle deelnemers het er over eens dat de trainersopleiding ver onder de maat was. Er moest iets aan gedaan worden. Een nieuw bestuurslid ging er mee aan de slag en is gefrustreerd afgehaakt en ook dat is al weer een paar jaar terug. Er kwam een ander bestuurslid dat meer van poetsen dan lullen hield, maar ook dat mocht niet baten. Er wordt nu niet meer gepoetst en niet meer geluld. De voorzitter ging naar Denemarken om te kijken hoe de trainers in ballingschap het deden met de trainersopleiding. Hij was helemaal in zijn nopjes, maar er is op een schaal van 0 tot 10 precies 0 uitgekomen van de goede voornemens.

Ook met de VBO gaat het niet goed, het TB heeft net als Fred het leven gelaten, bijscholingen zijn er nog wel maar er zit kop nog staart aan. En... als licentie-instrument werkt het niet, want de lijst met trainers die 'op papier' hun licentie allang hebben verloren wordt steeds langer en ze komen niet naar de bijscholingen. Je kunt rustig spreken van een systeem wat is ingestort en totaal niet meer werkt. De eigen regels van Badminton Nederland worden elke dag overtreden als het gaat over licentiewaardigheid van de door Badminton Nederland opgeleide trainers.

Mijn voorstel was om een jaar lang elke bijscholing in het teken van een nieuwe opleiding te zetten op twee niveaus, altijd in een weekend met vaste docenten. Het hoogste niveau op de zaterdag en een wat lager niveau op de zondag. Zowel de zaterdag als zondag kreeg huiswerk op voor deze dagen waarmee men zich moest voorbereiden op de stof die zou worden behandeld. Dus niet vrijblijvend langskomen maar actief meedoen. We zouden zo'n bijscholing gaan doen samen met de Deense DGI en het zouden minimaal vier tot vijf weekenden zijn. Naast dit alles gaan de docenten ook nog eens alles beschrijven in de TB's van dat jaar, zodat er een 'blueprint' ontstaat die de VBO en / of Badminton Nederland kan gebruiken voor de trainersopleiding van de toekomst.

Het nog niet uitgewerkte plan werd verdeelt ontvangen bij de VBO. Van 'ja dat moeten we doen' tot 'dit gaat veel te ver'. De groep docenten die dit wil gaan doen, neemt verantwoordelijkheid en wil iets doen aan de ondergang van de VBO en het technisch falende beleid van Badminton Nederland. Met gezamenlijk meer dan 500 artikelen op het internet is het een groep die een mening heeft en daar voor in staat. Ze zijn allemaal docent geweest en volgen het internationale badminton op de voet en het allerbeste is dat ze - ondanks dat een aantal niet in Nederland werkzaam is of zal worden - iets willen doen voor de sport in hun 'oude' vaderland.

Gaat de VBO haar verantwoordelijkheid nemen in de bondsvergadering van 12 november a.s. of gaan ze net als Badminton Nederland deze verantwoordelijkheid voor zich uit schuiven en hopen dat iedereen het vergeet?