Parabadmintonner Eddy Boerman: geremd in de ontwikkeling als trainer-coach aangepast badminton

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Ik was samen met een mede parabadmintonner de eerste speler, met handicap, in Nederland die een volledig trainersdiploma wilde behalen om zo onze favoriete sport uit te dragen. In overleg met de docenten van Badminton Nederland, Paul Poppink en Bart-Jan den Hollander werden er voor ons kleine wijzigingen in het programma aangebracht, dit omdat wij niet alle oefeningen volledig konden uitvoeren. Deze wijzigingen hebben wij weer ruimschoots ingehaald om op andere punten wat meer diepgang te geven. Uiteindelijk hebben wij aan alle voorwaarden voldaan, die door Badminton Nederland waren vereist om het begeerde papiertje te mogen behalen.

Ik ben sinds 2010 in bezit van het officiële trainersdiploma SL3B, afgegeven door Badminton Nederland. Ik wist al vrij vlot dat ik, naast het actief spelen, mijn kennis wilde gaan delen met anderen. In de jaren daarna ben ik bij diverse verenigingen werkzaam dan wel werkzaam geweest als trainer / coach.

Ik had mij in 2011 aangemeld om de opleiding voor trainer Aangepast Badminton te volgen. Ik wilde graag meer weten omtrent deze bijzondere manier van training geven. Ook daar heb ik het officiële papiertje voor weten te behalen.

Ik zit zo in elkaar dat ik mij op welk vlak dan ook, mijzelf wil blijven ontwikkelen, zo ook op het gebied van trainer/coach. In 2010 werd mij gevraagd of ik niet gelijk door wilde gaan voor het SL4B diploma. Één van de beoordelaars vond mijn eindverhaal van de opleiding SL3B zo interessant, dat deze opmerking werd geplaatst. Ik antwoordde toen, dat ik ooit daar zeker voor zou gaan, maar het was op dat moment te vroeg. Ik wilde eerste ervaring in de SL3B opdoen.

In 2015 vond ik de tijd rijp om mij aan te melden voor de opleiding van Sportleider 4 Badminton. Ik kreeg in juli 2015 een gesprek met de opleidingscoördinator van Badminton Nederland omdat ik in eerste instantie was afgewezen om deze opleiding te mogen volgen. Het grootste probleem was dat ik in de schriftelijke intake had vermeld dat het mijn ambitie was, om ooit als coach van het Nederlands parabadminton team te mogen fungeren.

Deze opleidingscoördinator vertelde mij dat het niet reëel was om mij voor deze opleiding aan te melden. Hieronder in het schuin gedrukt staat de schriftelijke verklaring van deze coördinator. Ik heb mij vervolgens wel voor een 14-tal workshops (in diezelfde opleiding TC4) opgegeven. Ik wilde toch een begin maken voor mijn eigen ontwikkeling, ondanks dat deze missie om in de toekomst iets te kunnen betekenen binnen het parabadminton, kennelijk kansloos was. Later in de opleiding heb ik samen met Sabrina Oudkerk (cursusleidster van de trainer/coach opleiding TC4) nog een poging gewaagd om de opleidingscoördinator tot andere gedachten te bewegen. Helaas bleef hij bij zijn eerdere uitspraken.

In het kader van mijn verdere ontwikkeling ben ik betrokken geraakt bij de scholing van aankomende fysiotherapeuten aan de Fontys Hogeschool in Eindhoven. Gedurende mijn jaren al speler parabadminton was het mij bekend dat er bijzonder weinig bekend was op het gebied van blessures en de daarop toegepaste trainingen t.b.v. de parabadmintonners. Ik heb aan de Fontys Hogeschool de vraag gesteld of zij mij hierin wilden gaan helpen om hier een antwoord op zien te krijgen. De studenten zijn samen met hun begeleiders aan de slag gegaan en hebben uiteindelijk een rapport weten op te stellen met daarbij een aantal conclusies. Aan de hand van deze conclusies zijn weer nadere onderzoeken gedaan. Inmiddels zijn een aantal studenten, mede door dit onderzoek, afgestuurd als volleerd fysiotherapeut.

Hieronder staat de schriftelijke motivatie van de opleidingscoördinator van Badminton Nederland.

Goed om te lezen dat je zo enthousiast bent over de workshops van het onderwijs / NOC*NSF en dat je het als een gemiste kans zou zien om niet de opleiding af te ronden. Jouw ambitie is, zoals je hieronder ook schrijft, bij het bondscoachschap Aangepast Badminton. De opleiding Sportleider 4 badminton leidt op tot trainer / coach bij een vereniging op 1e Divisie niveau (uitstroomniveau; 3e Divisie is instroomniveau). Tussen het 3e Divisie en 1e Divisieniveau dienen de opdrachten gedaan te worden en veelal op 1e Divisieniveau ook de PVB's afrond te worden.

Het is niet reëel om de context van 1e Divisie te vergelijken met de nationale selectie Aangepast badminton. Er zijn geen tot zeer weinig Aangepast Badmintonners die op het vereiste niveau spelen, laat staan minimaal 8 in de mogelijke disciplines op 1e Divisieniveau. Daarnaast hebben wij in het eerste jaar minder goede ervaringen opgedaan met stages bij een nationale / regionale (jeugd)selecties. Deze omgeving bleek niet geschikt alle opdrachten uit te voeren en alle PVB's af te ronden. De keuze voor de context 'vereniging op 1e Divisieniveau' is weloverwogen en bewust.

Vandaar dat ik bij onze gesprekken altijd heb aangegeven dat je ambitie niet past bij de opleiding die je wilt doen. Echter om je te helpen met het realiseren van jouw ambitie kan ik wel meedenken en -werken aan het vergaren van de kennis en kunde die je wél kunt gebruiken.

Ik besef me dat bovenstaande redenering erg binnen de formele lijnen is opgetekend, maar hier schept deze duidelijke grens wel duidelijkheid. In dit geval betekent dat er aan de context niet getornd kan worden; dit is nu eenmaal waar de opleiding voor opleidt.

Gezien deze verklaring zal het mij waarschijnlijk nooit lukken om een dergelijke opleiding af te ronden en mijn ambitie waar te maken. Er is nergens een opleiding voorhanden zijn om mijn voorgenomen doel te bereiken. Op de vraag, van hoe ik wel het e.a. zou kunnen bereiken, werd mij medegedeeld dat in overleg ik maar eens wat zaken moest aanleveren. Op de vraag, geef dan eens een richting of iets dergelijks aan, kreeg ik niet echt een duidelijk antwoord.

Ik heb ook serieus gekeken of ik een dergelijke opleiding in het buitenland zou kunnen volgen. Ik heb dat idee maar laten varen. Ik zou dan heel veel geld en tijd moeten steken in iets wat mogelijk door Badminton Nederland niet erkend zou gaan worden. Ik wilde dit financiële risico niet lopen.

Ik vind dit een bijzondere zure constatering, terwijl ik wel met goed gevolg de opleiding SL3B, trainer aangepast badminton + de diverse bijscholingen gedurende de jaren met goed gevolg heb afgelegd. Ook refereer ook aan het onderzoek van de Fontys Hogeschool Eindhoven, waarbij ik de eerste aanzet heb gegeven.

Overigens heb ik dit ook diverse malen aangekaart bij Badminton Nederland. Er werd daarbij aangegeven dat onderzocht zou worden welke mogelijkheden er waren, maar tot op heden heb ik daar nog weinig van vernomen. Ik mis hier gewoon de slag- en daadkracht van het bondsbureau om zaken te kunnen en willen veranderen

Ik heb het vermoeden dat Badminton Nederland niet zit te wachten op een gemotiveerde, gediplomeerde trainer en ex-parabadmintonner met de ambitie het Nederlands team op sleeptouw te nemen.

Bij deze zal ik vanaf nu ook geen poging meer ondernemen om mijzelf in de kijker te spelen als toekomstig coach van het Nederlandse team parabadminton. Ik focus mij volledig op het geven van trainingen binnen de regio.