De Badminton Nederland bestuursverkiezing of wat daar voor doorgaat...

Maak kennis met Dyon van Wijlick!

Andere bestuursleden hebben namelijk hun demissionaire bestuurskeutel van maart 2017 ingetrokken en blijven gewoon aan, want volgens de regels van Badminton Nederland kunnen bestuursleden niet demissionair zijn. Zijn we toch bijna een jaar lang als leden in de maling genomen, zou je kunnen zeggen.

Een zekere lenigheid van geest kun je de wijze mannen en de bestuursleden niet ontzeggen, maar je kunt je afvragen of de wijze mannen er wel wijs aan doen door zo te handelen. Het doet mij erg denken aan de 'vrije' verkiezingen in de voormalige Oostbloklanden en in sommige Afrikaanse landen nu.

De wijze mannen hadden dit niet moeten willen. Het ligt toch veel meer voor de hand om alle bestuursleden nieuw te kiezen, dan had er nog sprake geweest van een dun laagje democratisch vernis.

Maar door het hanteren van de demissionaire truc, want het is een truc, anders kan ik het niet noemen, lijkt het er op dat men een algehele verkiezing van de bestuursleden niet aandurft.

Een gemiste kans van de zogenoemde en zogenaamde wijze mannen, althans dat is mijn conclusie.

Wij zijn een sportbond en we zouden sportiviteit hoog in het vaandel moeten hebben, maar we zijn verworden tot een politieke organisatie en wellicht vindt de beoogd voorzitter dat nu juist een heel aantrekkelijke kant van het voorzitterschap.

Ik moet zeggen dat ik mij, als ik kandidaat-voorzitter zou zijn, nog eens goed achter de oren zou krabben om op deze wijze op het voorzitterpaard te worden gehesen.

Ik zou er voor passen.

Ik wens de afgevaardigden oftewel de kroketiers morgen veel wijsheid toe.

Henk Staats