Vliegt Dennis Eversdijk op automatische piloot in Vietnam?

Jij het nieuws, wij een tikkie!

De hogere effectiviteit komt hier onder andere door de directe feedback die ik krijg tijdens de trainingen omdat we één op één werken. Daarnaast denk ik hier veel meer na over de details van onze sport. Ook praten we er samen over naast de trainingen en mocht ik het overzicht kwijtraken vanwege de vele aandachtspunten die ik krijg is dat geen ramp, Ron stuurt namelijk dagelijks een samenvatting van de trainingen en de belangrijkste punten. Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat je precies weet waarvoor je naar de hal gaat en wat je verbeterpunten zijn en hoe je eraan gaat werken.

Echter is de effectiviteit nog wel van één ding sterk afhankelijk, namelijk wat ik als speler ermee doe.

Soms zul je ervaren dat als je iets voor een langere tijd doet dat je in een gewoonte raakt. Je bent bekend met de gang van zaken en staat niet meer bij alles stil, je gaat over op de automatische piloot. Dit is bijvoorbeeld handig voor als je een racket aan het bespannen bent. Het ene moment luister je muziek, het andere moment is je racket klaar, zonder dat je de stappen daartussen echt allemaal registreert.

Echter is dit niet de instelling waarmee je op de baan hoort te staan als je er alles uit wilt halen. Ik denk dat mijn vooruitgang in de eerste weken zo hard ging mede doordat ik heel bewust alles deed en er over nadacht. En heb gemerkt dat dit in combinatie met wat vermoeidheid langzaam kan afnemen. Ik merkte dit nog sterker in mijn zes maanden in Denemarken en ik denk dat dit 'automatische piloot'-gevoel voor veel mensen herkenbaar zal zijn.

Daarom was het fijn dat toen dit gevoel begon te ontstaan er een trip naar Cambodja samen met Huynh op de planning stond. Het ontdekken van verschillende plekken in Azië is voor mij net zo belangrijk als badminton op deze reis en het is een geweldige manier om de rustmomenten van je trainingsweken ermee in te vullen.

Al konden twee badmintongekken samen op reis natuurlijk niet zonder badminton. We waren uitgenodigd om bij een mooi sportcomplex te spelen, waar ik tegen een oud nationaal team speler van Cambodja heb gespeeld. Laten we maar zeggen dat hij zo lief was om mij te helpen herinneren aan wat mijn aandachtspunten ook alweer waren.

Cambodja heeft me weten te verbazen, van de verschrikkelijke geschiedenis tot de schoonheid van de betoverde Angkor tempels. Het is een trip die ik in ieder geval nooit meer ga vergeten en een leuke manier om mijn coach ook beter te leren kennen.

Vanwege een leermomentje van mijn kant over hoe grensovergangen werken en het belang van stempeltjes duurde mijn trip verplicht onverwachts wat langer. Maar dat zorgt er wel voor dat ik met nog meer energie en motivatie de laatste paar weken training van mijn reis in ga. Ditmaal niet meer op automatische piloot, maar bewust en kritisch.