De start van de trainersopleiding van Ron Daniëls

Jij het nieuws, wij een tikkie!

Een talentvolle speler als Erik die alle opmerkingen van Ron goed begrijpt en ook uitvoert is al een mooie ervaring. Ik heb elementen gezien die Ron mij al had verteld en die Erik voordeed, maar als Erik het doet lijkt het allemaal zo makkelijk. Vooral de gedachte er achter is zo goed en duidelijk, want het lijkt allemaal zo simpel maar dat is het niet.

Badminton gaat ook niet enkel en alleen over de shuttle terugslaan, maar eerst goed nadenken en kijken en dan pas slaan. Tenslotte moet je ook een speler hebben die het kan uitvoeren, want zelfs bij Erik gaf Ron af en toe weleens aan dat dat absoluut niet zijn favoriete slagbeweging zou gaan worden. En doordat ze dat beide weten gaat Ron er ook niet te lang op door, maar probeert er een verandering aan te geven die dan wel kan werken voor Erik. Enorm mooi op te zien en mee te maken, maar vooral enorm leerzaam.

En toen iets later Jerry en Bart erbij kwamen en er toen over twee banen gespeeld werd, was het voor mij gelijk een hele goede ervaring om te kijken of ik de fouten en verschillen in de oefeningen zie. En wat mij verbaasde is dat je het wel degelijk ziet, want ze maken allemaal fouten. Alleen hun leerproces gaat veel sneller en dat vind ik echt zo mooi. Het inzicht van de spelers zelf in hun eigen doen en laten tijdens de oefeningen is ook mooi en leerzaam om te zien, want zij kunnen het vaak ook bevestigen het als je iets constateert.

Na de training heb ik even met Ron zitten napraten over wat de verdere mogelijkheden zouden kunnen zijn tussen hem en mij en daar zouden we het weekend verder over mailen. En zaterdag, twee mails verder, was de definitieve knoop doorgehakt en dat betekende gelijk voor mij dat de start van de trainingsopleiding al afgelopen vrijdag was begonnen!

Waarom begin ik eigenlijk aan deze trainersopleiding van Ron en hou ik me niet gewoon aan de trainingen die ik nu geef en hou ik het daar lekker bij? Eigenlijk heel simpel: omdat ik niet zo ben! Ik wil mezelf ontwikkelen en verder komen, maar wel op mijn eigen manier. En de manier zoals Ron dit allemaal aanpakt en doet staat mij enorm aan. Hij heeft zijn eigen manier van alles te benaderen en die manier staat je aan of helemaal niet. En als je de website van Piet Ridder en badmintonline.nl vaak genoeg bekijkt en de artikelen leest, dan zie en merk je dat ook wel. Dat is ook helemaal niet erg en het zal ook zeker wel voorkomen dat ik een bepaalde manier van Ron niet zal overnemen, maar dat zei hij ook heel mooi: "Het is niet de bedoeling dat je de tweede Ron Daniëls probeert te worden, want dat lukt je nooit."

Ik doe deze trainersopleiding om ervoor te zorgen dat ik met de kennis die ik hiermee vergaar, de kennis die ik zelf heb, maar ook die van de trainers die ik regelmatig bekijk tijdens hun trainingen mijn eigen manier van training geven en inzicht kan overgeven aan alle spelers die ik nu en in de toekomst training (en coaching) ga geven. Daarbij vind ik training geven ook weer te simpel gezegd, want net als dat badminton niet alleen maar terugslaan is, is training geven niet alleen maar even de oefeningen laten uitvoeren. Juist dat maakt het allemaal zo mooi en interessant, want je moet nadenken hoe je je speler of de groep spelers beter kan laten worden, want dat gebeurt niet door zomaar even de oefeningen te laten doen.

Dat allemaal om er uiteindelijk voor te zorgen dat ik van de jeugd tot de topspelers training kan gaan geven om ook hun doelstelling te kunnen bereiken.

Ronald Wetzel